Alþýðumaðurinn - 05.05.1966, Blaðsíða 5

ætlu é Akureyri að vera 10-15 góðir barnaleikveílir,
segir Guðrún Sigbjörnsdóttir, húsfreyja
IÞESSU stutta viðtali segir Guðrún Sigbjörnsdóttir húsfreyja
sínar skoðanir á ýmsum þáttum bæjarmála á Akureyri, en eins
og kunnugt er skipar Guðrún 5. sætið á lista Alþýðuflokksins við
bæjarstjórnarkosningarnar þann 22. maí. AM efast eigi um það,
að margar húsmæður muni taka undir orð Guðrúnar, því að hún
ber enga sleggjudóma fram.
at^SSSÖSSZTt*- - - f ••
Þú ert Austfirðingur að ætt
Guðrún?
Já, ég er fædd á Hjartarstöð-
um í Eiðaþinghá, en fluttist
barn að aldri til Fáskrúðsfjarð-
ar með foreldrum mínum, þar
sem við áttum heima í nokkur
ár. En tíu ára flytzt ég til
Reykjavíkur.
Hvað er laongt síðan þú flutt-
ir hingað?
Til Akureyrar flutti ég 1946
og hef verið hér síðan.
Þér líkar vel við Akureyri og
ert auðvitað orðin Akureyring-
ur?
Já, mér líkar vel við Akur-
eyri og Akureyringa. Hér hef
ég ekki kynnzt nema góðu fólki.
En annarra að svara, hvort ég
sé góður Akureyringur.
Viltu segja mér í stuttu máli
skoðun þína sem húsmóðir
livernig þér finnst bæjarfélagið
rækja þjónustu sína við heim-
ilin?
Hvað verzlunum viðkemur,
þá eru þær margar ágætar, og
hafa farið batnandi undanfarin
ár. En t. d. gatnagerð gengur
seint og er hvimleitt til lengdar
að vaða aur maygar vikur á áiú
hverju. Sérstaklega á vorin þeg
ar snjóa leysir, en vonandi stend
ur það til bóta með bættri vinnu
tækni. Sérstaklega er þetta
slæmt vegna barnanna, sem
hafa göturnar aðallega til leikja.
Og erfitt fyrir mæður, sem hafa
mörg börn að halda fötum og
húsum hreinum á slíkum dög-
um.
En þjónusta bæjaryfirvalda
■ við yngstu borgarana?
Henni finnst mér mjög ábóta-
vanl. Hér á Syðri-Brekkunni t.
d., þár sem við búum, er að
mestu nýtt hverfi og megnið af
íbúunum ungt fólk með smá-
börn, en leikvöllur enginn, sem
heitið getur. Að vísu smá lóð
með nokkrum algengustu leik-
tækjum. En þarna er engin
gæzla, svo þau börn sem elzt og
stærst eru ráða þar ríkjum, svo
oft verður grátur hjá þeim
minni, og þeim ýtt til hliðar.
Alltaf er talað um fjárskort hjá
bæjarfélaginu og allt fram-
kvæmdaleysi afsakað á þann
hátt. En ég held að fleira komi
til greina, meðal annars skortur
á vinnuafli, áhuga og skilningi
hjá bæjaryfirvöldunum.
Sem dæmi um hverju má
áorka ef vilji er fyrir hendi, get
ég sagt frá mjög fullkomnum og
skemmtilegum leikvöllum, sem
ég hef séð úti á landi t. d. á
Suðureyri við Súgandafjörð og
Búðum við Fáskrúðsfjörð. Og
miðað við íbúatölu þessara staða
ætti Akureyri að hafa 10—15
slíka leikvelli.
Og þá eru það leikskólar, sem
líka er brýn nauðsyn að koma
á fót sem allra fyrst. Þó einn
Guðrún Sigbjörnsdóttir.
leikskóíi sé starfandi allt árið,
þá annar hann ekki eftirspurn
og ér margra vikna- og jafnvel
mánaðabið að koma þar að
barni.
En við æskuna, þá kynslóð, er
brátt tekur við af okkur?
Hvað æskunni við kemur, þá
finnst mér hún efnileg og mikill
töggur í henni. Ég held það sé
að mörgu leyti erfiðara að vera
ungur í dag en nokkru sinni
áður. Það: er svo margt sem
glepur fyrir unglingum í nú-
tíma þjóðfélagi, einkum í stærri
bæjarfélögum.
Skilur þú æskuna í dag Guð-
rún?
Já, mér. finnst ég geta skilið
hana, en þáð er svolítið erfitt að
vera henni sammála, stundum
að minnsta kosti.
Finnst þér ekki, að þurfi að
vera meira samband milli heim-
ila og skóla, en nú er?
Jú, það væri mjög æskilegt.
En ég held, að það sé frekar
heimilunum að kenna, en skól-
unum, að svo er ekki, því for-
eldrar geta ef þeir vilja leitað
til skólastjóra og kennara, ef
þeim finnst þörf á því. Og er
fráleitt að skella allri skuldinni
á skólana, ef eitthvað á bjátar
fyrir börnunum.
Svo gef ég þér orðið laust í
lokin Guðrún, ef þú vildir skýra
„BarnaleikvöIIurinn“ á Syðri-Brekkunni.
Ljósm.: N. H.
lesendum AM frá því í fáum
orðum, hvers vegna þú styður
jafnaðarstefnuna?
Jafnaðarstefnuna hef ég stutt
síðan ég var unglingur. Þá gekk
ég í F.U.J. í Reykjavík og starf-
aði þar þangað til ég fluttist til
Akureyrar.
Jafnaðarstefnan hefir alltaf í
mínum augum verið hin eina
þjóðfélagsstefna, sem markvíst
hefir unnið að því að skapa
betra þjóðfélag, þar sem ein-
staklingarnir fái notið sín á lýð-
frjálsan hátt. Sem dæmi vil ég
taka tryggingamálin, sem kalla
má að hafi gjörbreytt þjóðfélag-
inu. Þann mun finna þeir bezt,
sem fátækir eru eða orðið hafa
fyrir skakkaföllum af veikind-
um.
Þótt ýmislegt hafi sótzt
seinna, en æskilegt hefði verið
hefir Alþýðuflokkurinn unnið
undir merkjum jafnaðarstefn-
unnar og haft forustu um hin
félagslegu umbótamál.
AM þakkar Guðrúnu fyrir
skýr og greinargóð svör. Hið
fagra kyn á góðan fulltrúa þar
sem hún er og hver mun efast
um að hún sé góður Akureyr-
ingur. s. j.

Þorsteinn Jónsson
frá Hrafnstaðakoti
Fæddur 24. des. 1881 - Dáinn 25. apríl 1966
ÞANN 25. apríl sl. andaðist að
Hrafnistu í Reykjavík, Þor-
steinn Jónsson frá Hrafnstaða-
koti í Svarfaðardal. Þorsteinn
var fæddur að Hrafnstöðum
24. des. árið 1881 og var því á
áttugasta og fyrsta aldursári er
hann lézt. Foreldrar Þorsteins
voru Jón Jónsson bóndi og Guð
rún Guðmundsdóttir. Nokkurra
ára fluttist hann með foreldrum
sínum og systkinum að Hrafn-
staðakoti. Til Akureyrar flytzt
Þorsteinn árið 1911 og átti hann
heima á Akureyri í 54 ár.
Þorsteinn stundaði alla al-
genga verkamannavinnu er til
féllst, einnig stundaði hann á
fyrri árum búsetu sinnar hér
sjóróðra nokkrar vertíðir vest-
ur á Fjörðum. Seinni hluta ævi
sinnar fékkst Þorsteinn einkum
við afgreiðslu- og innheimtu-
störf og til fjölda ára vai' hann
útsölu- og afgreiðslumaður Al-
þýðublaðsins á Akureyri.
Árið 1920 giftist Þorsteinn
eftirlifandi konu sinni, Guðrúnu
Guðmundsdóttur, ættaðri frá
Bolungarvík, og áttu þau lengst
af heimili í Hafnarstræti 88
(Gamla bankanum).
Þau Guðrún og Þorsteinn
eignuðust 7 börn. Dreng misstu
þaii aðeins nokkurra vikna
gamlan og annan son, Kristján,
urðu þau að baki að sjá á tví-
tugsaldri, mikinn efnispilt er
stundaði nám í Menntaskóla
Akureyrar. Lát hans varð þeim
hjónum mikið og þungt áfall
þótt fá æðruorð væru látin falla.
Á lífi eru af börnum þeirra
hjóna: Guðmundur, verkfræð-
ingur búsettur í Reykjavík, Jón
lögfræðingur og alþingismaður,
búsettur í Reykjavík, Anna hús
móðir í Reykjavík, Frímann,
bóndi að Syðri-Brekku í Skaga-
firði og Margrét, kennari við
Hjúkrunarskóla íslands.
Þorsteinn var frá fyrstu tíð
traustur og óhvikull fylgismað-
ur jafnaðarstefnunnat, einn af
Til nemenda minna
og annarra vina
á Akureyri
NÚ, ÞEGAR sumarið nálgast,
hlýt ég að snúa aftur heim
til ættlands míns, Bandaríkj-
anna. En áður en ég fer, langar
mig til að láta í Ijós þakklæti
mitt til ykkar fyrir góða við-
kynningu og gott viðmót þann
tíma, sem ég hefi dvalizt á Ak-
ureyri.
Þið hafið látið mig finna mjög
greinilega, að ég hefi verið vel-
kominn og hafið sýnt mér margs
konar greiðvikni og hjartahlýju.
Mér hefir þótt vænt um að mega
koma á heimili ykkar og fá að
vera með ykkur í starfi og leik
á liðnum vetri. Það he.fir verið
afar ánægjulegt að vera kenn-
ari á Akureyri. Nemendur mín-
ir í skólunum hafa verið fuliir
eftirtektar og áhuga við ensku-
námið, og mér hefir einnig ver-
ið mikil ánægja að starfa með
svo mörgum fullorðnum á kvöld
námskeiðunum. Ég vona, að
kennsla mín hafi orðið ykkur
að einhverju liði.
Margir Bandaríkjamenn vita
lítið um hina einstöku og oft
hrikalegu fegurð íslands. Snævi
þakin fjöllin, frið og yndisleika
Mývatns, útsýnið yfir Akua'-
eyri frá Súlutindi, allt eru
þetta dæmi um hina hrífandi
fegurð, sem ég hefi fundið í
landi ykkar og mun hafa heim
með mér á ljósmyndum.
Ég hlakka til þess dags, þeg-
ai' ég get komið aftur til Akur-
eyrar til endurfunda. Þakka
ykkur fyrir allt.
David Rotliel,
Fulbright-kennari.
Þorsteinn Jónsson.
aðalsmönnum alþýðunnar, er
aldrei mátti vamm sitt vita.
AM þakkar Þorsteini trausta
liðveizlu og sendir ástvinum
hans hugheilar samúðarkveðj ur.
S l-saSOC
Júlíus Bogason skák-
meistari Akureyrar
NÚ ER lokið einvígi þeirra Jóns
Björgvinssonar og Júlíusar
Bogasonar um titilinn Skák-
meistari Akureyrar 1966. Tveim
fyrstu skákunum lauk með ja&i
tefli, en í þeirri þriðju sigraði
Júlíus, og hlaut liann því tignar
lieitið.