Alþýðumaðurinn - 08.09.1966, Side 4
iiiiinsiiiniiuiminiiiigiimsiiiiiiiiuiiimiiiimiiiniimiiiiiiiniiiimiiiimiiininnimiiiiiíiimiiiiiiiiiiHiiiimimiiiimiiiiiiiiiiiiniiiimiiiiimmiiiiiiiiimimiiiiimiiiii r;«
Ritstjóri: SIGURJÓN JÓHANNSSON (áb.).
Útgeícndi: ALÞÝÐUFLQKKSFÉLAG AKUR-
EYRAR. — Aígreiðsla og auglýsingar:
Strandgötu 9, II. hæð, sími (96)11399. —
Prentverk Odds Björnssonar h.í., Akureyri
ii ii iii iii ii iini ii iii iii 11111111111111111111111 ii
iiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiniiii
iiiiiiiiiiiiiiiiiit,,
Miklar umbyitingar í aðsigi !
l^AÐ þarf enga spámenn til að segja fyrir, að rniklar I
nmbyltingár sén í vændum. Við lifum á tímum i
mikilla breytinga í lífsháttum og þjóðarvenjum, og i
þótt við horfum aðeins fimm ár unr öxl, eru breyting- i
arnar á'ýmsum sviðum stórfelldar. En í ákafa okkar að |
breyta og bæta, megum við þó alltaf hafa nokkra varúð i
við. Það verður aldrei ofbrýnt fyrir almenningi, að }
efnahagskerfi og atvinnulíf okkar stendur ekki á i
traustum grunni, þar skortir fjölbreytni og gróið jafn- |
vægi, og þjóðin getur hve.nær sem er staðið allslaus i
eftir eld einnar nætur. Hafa rnenn t. d. gert sér fylli- |
lega ljóst, hvað gerðist, ef síldveiðar brygðust gjörsam- i
lega eitt ár, svo mjög sem skip, verksmiðjubúnaður og j
aðstaða mörg í landi er við síldina rniðuð, áð menn i
tali ekki um atvinnutekjur mikils fjölda fólks?
¥>Ó AÐ þetta eina dærni sé nefnt, eru þau ýmis önnur, I
* og við getum ekki neitað því, að það er í okkur i
beygur og nokkur ótti við það, hve fjöklinn allur virð- i
ist ugglaus um hugsanlega hættu á efnahagshruni, }
annað hvort vegna veiðibrests eða gegndarlauss og til- i
litslauss kapphlaups um afraksturinn. Sú hættan er j
semsé ekki nrinni, því að alla boga má spenna svo, að i
bresti.
NÚ ER það ekki ætlun okkar að mála fjandann á i
vegginn. Við vitum vel, að eftir framför'um og |
bættum hag á og þarf að keppa af festu og dugnaði, en j
nrenn verða að kunna sér hóf í kröfum og taka tillit |
til fleiri en sjálfs sín, annars fer þjóðfélagsbyggingin j
jj úr böndum, og hvar er þá ávinningur þeirra, sem i
|' mest raka til sín nú, ef þeir einn góðan veðurdag j
| standa yfir hrundu húsi, af því að þeir hafi í ógætni i
\ brotið burðarveggi undan?
\[IÐ getum sjálfsagt öll verið sammála um, að at- }
" vinnurekstur sé undirstaða efnahagslífsins og und- |
ir jafnvægi þess og sænrilegu (iryggi sé vöxtur og við- |
gangur þjóðarinnar kominn. Ehrr hitt'er deilt, hvernig |
atvinnuvegirnir eru reknir og lrvað sé til úrræðis til i
bóta, og hvað gera má efnahag okkár til meira jafn- j
vægis og öryggis. Þessar deilur verða ugglaust með f
harðara móti í vetur komandi, því að nti eru alþingis- §
kosningar að vori og þá blossar sókn og vörn upp í al- f
gleynringi og kröfugérðin verður skefjalítil. Það er j
þetta, sem við viljum vara hinn óbreytta þegn við í f
tíma, því að á honum bitnar að lokum verst allt, sem \
úr skorðum fer. En jafnframt þarf hann að gæta þess f
að verða ekki troðinn undir í kapphlaupinu og hann =
jrarf bæði að grípa og sleppa til þess að fá sitt, án þess I
að til óstjórnar leiði. Hér er þannig hverjum ein- f
staklingi og hverri stétt mikill vandi á höndum að f
halda viiku.
■jVTÚ HEFIR það verið augljóst mál, að kaupsýslu- j
menn og atvinnurekendur ýmsir til lands og sjáv- f
ar hafa lifað hátt á atvinnugrein sinni, þótt fjárhags- f
afkoma hennar hafi verið slæm á pappírnum, og þetta f
hefir orðið til þess, að langskólamenn á vegum hins f
opinbera liafa ekki unað krcippum kjörum miðað við |
slíka menn. En krcifugerð þeirra hefir þá fyrst borið I
árangur, að þeir hafi beitt þvingunum, svo sem fyrst f
verkfræðingar og síðar læknar, og nú blasir við lík j
kröfugerð yfir alla línuna, því að ekki er von, að rnenn f
við vísindastörf, kennslu, lcigfræði, prestskap eða önn- j
ur þau störf, sem mikið og langt nám þarf undir, uni f
því til lengdar, að aðrir með líkan menntunarkostnað j
hafi margföld laun á við þá. En þessir aðilar hafa tekið f
(Framhald á blaðsíðu 2.) f
,,illl|IIUIIWUHUIII|llllll||iiimimiiiimniiiinilniiuuiniiiiliii.ii..y.njf.f11.^..f..tw.i..i.i...iini^M«iimiii»t
MBIRTI í síðasta tölublaði
athugasenid frá fram-
kvæmdanefnd Bændadags Ey-
firðinga vegna nokkurrar gagn
rýni er hafði komið fram í blað
inu -áður. Ábyrgðarmaður blaðs
ins fær þar nokkrar vítur fyrir
það að kynna sér ekki nógu vel
málið cg ganga ekki vegu „sann
leikans“ í þessu efni. Að'öðru
ley.ti en því hnúíukasti, er reyní
skal að gleyma, má segja að
svarið sé mjög jákvætt og skýr-
ir sjónarmið framkvæmdanefnd
ar í máli því er óánægju olli.
AM vill í fullri vinsemd benda
framkvæmdanefndinni á það
hvort vilhaliara hefði verið
lienni að AM liefði þagað en lát
ið gagnrýnina á liinn veginn
staflaust ganga á milli manna í
liéraðinu. Var ekki drengilegra
að lofa framkvæmdanefnd að
túlka siít sjónarmið á þeirri
framkvæmd er óánægju olli. Ef
það var ódrengsskapur á ey-
firzkan mælikvarða að Ijá gagn
rýninni rúm, þá kemur það
ábyrgðarmanni AM vissulega á
óvart.
SVO ER það hann Erlingur. í
síðasta blaði er hann alveg
búinn að gleyma „piltinum úr
Kópavogi“, en liellir sér yfir
veslings Sigurjón við AM, væn-
ir hann um skort á vitsmunum
og segir að hann eigi Lyga-
Marðar-nafnið vissulega skUið
og fleira álíka í líkri tóntegund.
Ekki liefir nú Laugamótið dreg
ið til sunnanáttar og blíðu í
brjósti ritstjóra Dags varð okk-
ur á að liugsa að loknum lestri.
Hvað vitsmuni Sigurjóns við
AM snertir mun hann fúslega
ganga undir gáfnapróf ásamt
Erlingi ef þeir geta sætzt á hver
prófdómarinn skuli vera og
væri athugandi að láta Herbert
við íslending og Þorstein við
Verkamanninn velja hann í
sameiningu, því að öfgarnar
tvær hlytu að sættast á ein-
hvern framsóknarkrata, sem
sagt vin beggja. Erlingur ætti
að vita af sinni löngu reynslu
af blaðamennsku að það þýðir
----<K\v-.—
eigi að ögra andstæðingi sínum
með því að heimta nöfn heim-
ildarmanna. Það liefir aldrei
flögrað að Sigurjóni að krefjast
nafns þess heimildarmanns
Dags þá er Erlingur vítti bæjar
stjóra okkar fyrir vítaverða
gleymsku í starfi nú í sumar og
dettur aldrei í hug að fara slíka
leið. AM lætur svo fram-
kvæmdastjóra KEA eftir að
HEYRT
SPURT
r
HLERAÐ
gefa út greinargerð um róg-
burð Sigúrjóns um samvinnu-
hreyfinguna, en játa skal AM
það að Erlingur óx töluvert í
augum hjá margnefndum Sigur
jóni þá er hann birti allhvass-
yrta ádeilu á ráðamenn KEA í
vissu máli og AM mun eigi telja
hann minni samvinnumann fyr
ir. Hvað aukna fræðslu KEA
um samvinnuhreyfinguna snert
ir þá skiptir engu hvort „vits-
munir“ Erlings eða „lítið vit“
Sigurjóns stuðluðu að slíku því
að aukin fræðsla lilýtur að
reynast jákvæð. AM Iiefir reynt
að þjappa saman Erlingsþætti
að þessú sinni því að blaðið hef
ir orðið var við ]>að að mörgum
ágæturn lesendum liefir þótt
Erlingi of mikil virðing gerð í
þáttum bláðsins undanfarið.
P. s. En Sigurjón vill nú í lok
in leiðrétta þá fullyrðingu Er-
lings að hann hafi verið bóndi.
Það er á hreinum misskilningi
byggt en þó dettur AM ekki í
liug að stimpla Erling neinn
Lyga-Mörð fyrir missögnina.
=s
Ljúkum við svo Erlingsþætti að
sinni.
BÓNDI skrifar. f síðasta Degi
fer sannarlega ritstjórinn
hörðum orðum um óvöndugheit
hjá ritsíjóra AM, eða AMens
eins og bæði íhald og kommar
kalla það bíað. Hann er að tala
um að eigi sé samanberandi at-
vinnurekandi sennilega saman-
ber Eyþór í Lindu eða Skarp-
héðinn í Amaro og KEA „okk-
ar“, er tekur vörur bænda í um
boðssölu. Á orðanna hljóðan
mætti ætla að Dagur myndi
hvítþvo KEA þótt forráðamenn
KEA héldu eftir mun stærri
kvóta af grundvallaverði til
bænda en einum skitnum 85
aurum á mjólkurlítra er rit-
stjóri AMens var þó að fjasa um
á sl. vori. Jú, Jú, bændur erui
að vísu atvinnurekendur en hví
gat ekki Erlingur sæll haft eftir
rétt orð er AM birti í þessu sam
bandi. HANN BAR SAMAN
BÓNDA ER GREIDDI EIGI
SKILVÍSLEGA KAUP TIL
VINNUHJÚA SINNA OG
KEA. HÉR GAT VERIÐ UM
FÁTÆKAN BÓNDA AÐ
RÆÐA EN ERLINGI HJÁ
DEGI ÞÓTTI HENTARA VI)
STIMPLA SMÁBÓNDA SEM
EYÞÓR f LINDU STÓRAT-
VINNUREKANDA, SVO LES-
ENDUR GÆTU ÁLYKTAÐ
ÖÐRUVÍSI EN DÆMIÐ VAR
FRAMSETT í AMEN.
Eftirmáli. Ja, sko Erlingur,
jafnvel framsóknrkommabænd-
ur taka nú orðið málstað AM-
(ens). Og sussu bía. AM veit
nafn bréfritarans. Hann sagði
sem sé í eftirmála að hann hefði
kosið lielv. konuna og framsókn
á víxl. Stóra letrið er bóndans
en ekki AM(ens) og Erlingur
skal vita að engin ögrun dugir
til að ná nafni bréfritara. Hann
getur verið úr ríki Snæbjamar
á Grund, Aðalsteins í Flögú,
Önnu á Þverá, Marinós í Engi-
hlíð eða Hjartar á Tjörn. En
lesendur fyrirgefið. Hér er víst
(Framhald á blaðsíðu 7)
• AF NÆSTU GRÖSUM*
MESSA fellur niður í Akur-
eyrarkirkju n. k. sunnudag
vegna fjarveru sóknarpresta.
Sóknarprestar.
AÐALFUNDUR Æskulýðssam
bands kirkjunnar í Hólastifti
verður á Grenivík um helg-
ina og hefst kl. 4 á laugardag
inn með venjulegum aðal-
fundarstörfum. Kirkjukvöld
verður í Grenivíkurkirkju kl.
9 e. h. Á sunnudaginn kl. 2
e. h. verður guðsþjónusta í
kirkjunni og almenn altaris-
ganga. Prédikun flytur séra
Þórir Stephensen á Sauðár-
króki, en fyrir altari þjónar
prófasturinn séra Sigurður
Guðmundsson á Grenjaðar-
stað og séra Bolli Gústavsson
í Laufási. Kl. 9 e. h. á sunnu-
daginn verður kirkjukvöld í
Svalbarðseyrarkh’kju.
HJÓNAEFNI. Nýlega opinber-
uðu trúlofun sína ungfrú
Karen Ólína Hannesdóttir
Hlíðarenda Bárðardal og
Birgir Þórisson bifreiðastjóri
Krossi Ljósavatnshreppi.
HJÓNAEFNI. Nýlega opinber-
uðu trúlofun sína ungfrú Sig
ríður Jóna Sigurðardóttir
Strandbergi Húsavík og Guð
laugur Sigfús Jónasson Syðra
Kálfsskinni Árskógsströnd.
KRAKKAR MÍNIR! Nú er
Herinn að byrja. Sunnudaga-
skólinn byrjar á sunnudaginn
kemur kl. 2. Öll börn eru
hjartanlegá velkomin.
Hjálpræðisherinn.
PÉTUR JÓNSSON læknir verð
ur fjarverandi septembermán
uð. Sigurður Ólason læknir
gegnir störfum fyrir hann