Alþýðumaðurinn - 20.12.1976, Qupperneq 3
vw
vvv
t
t
t
Y
Y
Y
t
t
❖
t
t
Y
t
t
t
❖
t
t
t
t
Y
t
t
t
t
t
Y
-t.
vv
V ■
Jólin eru að koma, það blandast víst engum hugur
um það. Á undanförnum vikum og mánuðum hefur
mannlífið í þessu landi verið að taka á sig mynd
þeirrar miklu hátíðar.
Jólakauptíðin hefur geisað með auknum atgangi,
dyggilega studd af fjölmiðlum þjóðarinnar, sem kepp-
ast við að flytja okkur auglýsingar kaupahéðna í
máli og myndum með þeim árangri, að börnin okkar
telja það orðið sjálfsagt mál að skrökva sér til fram-
dráttar. Það hefur verið bakað og bruggað sjálfsagt
meira en nokkru sinni fyrr og heyrst hefur, að bið-
stofur bankastjóra séu þéttsetnari um þessar mundir
en oftast áður.
Allt er þetta víst vegna jólanna; þá þurfa allir
að vera glaðir. En hvernig getur nokkur verið glaður
á jólum, sem ekki hefur dýrindis steikur, sætar kökur,
vín og konfekt til að gæða sér á? Eða er trúlegt að
nokkur geti verið glaður á jólum nema hann fái marg-
ar stórar og dýrar gjafir? Er þetta ekki fagnaðarefni
jólanna?
— Sjá, ég boða yður mikinn fögnuð, sagði eng-
illinn á hinni fyrstu kristnu jólanótt. Var þessi fögn-
uður fólginn í steikum, víni og fögrum gjöfum? Nei,
ekki var á þá hluti minnst svo vitað sé.
— Yður er í dag frelsari fæddur, sem er Kristur
Drottinn, sagði engillinn. Frelsari — Kristur —
Drottinn? Hvað er nú það? Höfum við eitthvað með
hann að gera?
Þarfnast nútímamaðurinn frelsunar og ef svo er,
frá hverju? Eru það ekki einungis gamlar kerlinga-
bækur, sem heilagt Orð segir, að allir menn þarfnist
frelsunar frá synd og dauða?
Synd er samkvæmt skilgreiningu allt það er brýtur
í bága við eðlilega framþróun hinnar jákvæðu sköp-
unar Guðs. Samkvæmt því er allt það er hamlar gegn
mögulegum þroska einstaklingsins, synd. Hugsum
um það hvort eitthvað geti mögulega hamlað gegn
þroska okkar. Ætli vínið sem við þömbum skerpi
starfsemi heilans? Eða tóbaksreykurinn, sem við fyU-
um lungu okkar með, skyldi hann auðvelda súrefnis-
vinnsluna? Og getur það verið að eigingimi okkar
og sjálfselska komi niður á öðrum, beint eða óbeint.
Hugsum um okkar eigin fjölskyldu. Er eitthvað það
í framgöngu okkar og háttalagi, sem rænir t. d. aðra
fjölskyldumeðlimi eðliiegrí lífsgleði? Og hugsum
um samfélagið í heild. Eigum við einhvern þátt í
hróplegu misrétti t. d. til launa og aðstöðu? Þannig
getum við haldið endalaust áfram, samt telja menn
sig ekki þarfnast frelsara.
Dauði er andstæða lífs. Þegar við hugsum um
dauðann beinist athyglin fyrst og fremst að endalok-
-464. .A&4. ^&4..a&4 4&4 464 J&A. 464
f
f
Y
T
t
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
Y
♦>
Séra Jén A. Baldvinsson, Staðarfelli:
FAGIMAÐAREFIMI
JÓLAIMIMA
um hins jarðneska lífs og bollaleggingum um fram-
vindu mála að því loknu. Eg hygg að flestum sé það
harmabót að vita sig og sína eiga árnaðarmann hjá
Guði.
En það er einnig til annarskonar dauði en hinn
líkamlegi. Það er hægt að lifa líkamlegu lífi en vera
samt dauður, samkvæmt guðfræðilegri merkingu þess
orðs. í dæmisögunni um týnda soninn talar Jesús
um slíkan dauða. Lífið er þátttaka í sköpun Guðs.
Samkvæmt þeirri skilgreiningu eru þeir menn því
dauðir sem ganga eyðingaröflunum á hönd.
Nú er þáð mála sannast, að það stendur ekki í
mannlegu valdi að dæma um það hver sé dauður
og hver lifandi, en sérhver sá er vill standa ábyrgur
gagnvart skapara sínum hlýtur að spyrja sjálfan
sig þeirrar spurningar hvar hann sé staddur á veg-
inum, hvert lífsmark sé með honum. Við slíka sjálfs-
rýni kemur rnargur dauðabletturinn í ljós þrátt fyrir
einlægan og góðan vilja til að ástunda hið fagra
og fullkomna. Samt segjast menn ekki þarfnast frels-
ara.
Jólin eru hátíð gleðinnar, þá þyrfti öllum að líða
vel. En því miður er það ekki svo þrátt fyrir allar
steikurnar, sætabrauðið, vínið, konfektið og dýru
gjafirnar. Það er vegna þess, að hin sanna jólagleði er
ekki fólgin í þessu heldur því að skynja komu frels-
arans í heiminn, að upplifa gjörtæka endurnýjun
sambandsins við hann, — það er hið raunverulega
fagnaðarefni jólanna.
Jesús Kristur kemur á jólum. Það er vitund og
reynsla hvers kristins manns. Og upplifun þess stór-
kostlega atburðar gerir okkur innilega glöð, og hefur
gjörtæk áhrif á framvinduna í lífi okkar.
■Jesús Kristur kemur á jólum. Það er þess vegna
sem við gerum hreint í híbýlum okkar og fylgsnum
hugans, gleymum því ekki. Og þess vegna viljum við
fórna nokkru til þess að geta glatt hvert annað, við
vitum að það er hans vilji.
Já, Jseús Kristur kemur á jólum, og víst er um
það, að ériginn kemst hjá því að verða fyrir áhrifum
af komu hans, hvort sem hann vill eða vill ekki.
Spurningin snýst hinsvegar um það, hversu djúptæk
og varanleg þau áhrif verða. Það er vissulega að mestu
undir okkur sjálfum komið. Þorum við að leggja
spilin á borðið, þorum við að ljúka upp fyrir honum,
sem vill og einn megnar að viðhalda þeirri mennsku,
sem við erum sköpuð til? Eða ætlum við að halda
áfram að flýja hann?
Um þetta skulum við hugsa og taka ákvörðun.
Guð gefi okkur vilja og þor til þess að bjóða frels-
ara okkar og Drottni til stofu á jólum.
Y
Y
Y
f
f
f
f
f
f
Y
T
T
f
f
f
I
f
f
f
Y
T
f
'V
f
f
♦>
f
f
f
f
♦>
VVVVVVVVVVWvVVVvVWVVVVvV V>*VVVVV’/VVVVVVVVVVVVVVVV vVW
. /ÓLABLAÐ