Merki krossins - 01.06.1936, Blaðsíða 3
lag, talsháttúr heilags manns, því
þegar hann andaðist vorn þar þeg-
ar 1300 sjúklingar: nú eru þar 8000.
Fyrsti sjúklingur lians, hyrning-
arsteinninn, eins og liann orðaði
það, var máttlaus maður, yfirgefinn
af öllum. Til þess að taka við hon-
um, hafði hann leigt 2 herbergi í
húsi einu nálægt ráðhúsinu, og
komið ]iar fyrir 4 rúmum, sem öll
urðu hrátt skipuð. Það var tilgang-
ur lians, að þetta skýli skyldi ekki
vera nema biðstaður, þar til menn
kæmust í sjúkrahús. Sjúklingunum,
sem ýmsir voru ólæknandi, leið þó
svo vcl þar, að þeir máttu ekki
heyra nefnt að fara á annan spítala.
Það var því ekki annað gerlegt en
leigja lierbergí í viðhót, og með
því var þessari miklu stofnun kom-
ið á fót.
En þessi stofnun Guðs átti að
mæta andstreymi, og hjuggu þar
þeir, er hlífa skyldu. Menn notuðu
kólerufaraldur, er geisaði 1831,
til þess að reyna að koma því
á þennan miskunnsama Sam-
verja, að herbergi lians væru sótt-
kveikjuberar, og honUm var skipað
að láta sjúklingana fara og ryðja
húsið. Cottolengo lilýddi án þess
að brosið hyrfi af vörum lians, því
að það var eitt einkennið á þessum
Guðs manni að, er liarðast hlés á
móti, tvöfaldaðist hýrni hans.
»Eg er frá Bra«, sagði hann við
yfirmann sinn, er setti ofan í við
liann fyrir óvarkárni, og það er græn-
metissveit. En þér vitið að kálið er
aldrei fegurra, en þegar það hefir
verið stungið upp og fært til. Eins
mun verða um minn litla spítala.
Menn munu stinga hann upp og
færa hann á annan stað«. Það fór
og líka svo, að hann var fluttur út
fyrir Túrín. Dálítið utan við borg-
ina var illræmt hverfi, er var
kallað Valdocco. Þar voru margar
drykkjukrár og keilubrautir. A laug-
ardögum og sunnudögum kom þang-
að alt úrhrakið úr Túrín, og var
þar þá heldur sukksamt.
Það urðu nú tveir helgir menn,
hinn sæli Cottolengo og blessaður
Jón Bosco, til þess að gjörbreyta
þessum stað.
Sex mánuðum eftir að hann hafði
verið hrakinn frá hinum staðnum,
fékk Cottolengo þar tvö herbergi.
Hann stjórnaði sjálfur vagni með
asna fyrir, er flutti liinn fyrsta sjúk-
ling, er hafði drep 1 öðruin fætin-
nm, og var þetta 27. apríl 1832;
þennan sjúkling nefndi hann ann-
an hyrningarstein sinn. Nokkrar
systur, kjarninn af þeim mörgu
systrareglum, er liann stofnaði, voru
ávalt í fylgd með honum í 14 ár.
Þar til liægt var að koma systrun-
um betur fyrir, liöfðust þær við í
lélegum hjalli, því Cottolengo rnælti
svo fyrir, að sjúklingarnir skyldu
sitja fyrir stofunum.
Fjórum mánuðum seinna var
keyptur nokkur liluti af nærligg-
jandi húsi; og nokkrum vikum
eftir það, var ráðist í að kaupa það
alt. Enn bættist annað hús við, og
að lokum víðáttumikil lóð, þar sem
síðar meir risu upp 200 tjaldhús,
og glæddust við það vonir kórs-
bróðursins um glæsilega framtíð
þess verks, er hann hafði stofnað.
Cottolengo kórsbróðir hélt þessu
áformi til streitu og var ljóst hvert
hann stefndi, og að máttur lifandi
trúar studdi hann. Bróður síra Cot-
tolengos, er var prestur af prédik-
11
Merkl krossins.