Merki krossins - 01.06.1936, Blaðsíða 5
kallaðir eru »Tommasini« fara ein-
mitt til skemmtigöngu þarna. Það
eru um 50 námsmenn, og meðal
þeirra eru ýmsir, er seinna meir verða
prestar þar á staðnum og eiga að
sjá um hina andlegu velfcrð allrar
stofnunarinnar. Þessir prestar eru
einnig bundnir félagsskap, og heit-
ir liann »fjölskylda heilagrar þrenn-
ingar«, þeir eiga að sjá um að guð-
rækni og góðir siðir haldist meðal
þessara 8000 íbúa.
Þeim til aðstoðar eru »Fratelli«,
hræður heilags Vincentíusar, sem
kenndur er við Pál. Þeim her að
sjá um hinar verklegu þarfir, þeir
eiga að sjá um agann yfirleitt með-
al karlmannanna; þeir eru yfirmenn
í verkstofunum, umsjónarmenn,
þeim er falið að vaka á nóttunni
yfir sjúklingum, þeir eru meðhjálp-
arar, kennarar í kristnum fræðum,
o. s. frv.
En liver er þessi flokkur, sem
þreytir þarna knattspyrnu í einu
liorninu af leikvellinum, en er þó
svo þögull? Það eru daufdumbir
menn á öllu reki, og eru þeir í
»fjölskyldu heilags Jóhannesar skír-
ara«. Fjölskylda þeirra gat ekki
lxlotið betra heiti, því að að tilstilli
hans, fékk faðir lians, Sakarías,
málið aftur. Það eru allir með al-
huga við leikinn, hörn, fullorðnir
og gamalmenni, sumir eru þátttak-
endur, en hinir áhugasamir áhorf-
endur. Það er hrífandi sjón, að sjá
þennan þögula kappleik, og það er
eins og bumpið í knettinum, þeg-
ar sparkað er, heyrist enn betur
vegna þögn tungnanna.
Eitt af því, er fær mest á þann,
er þarna ber að garði, er »Betle-
hemsfjölskyldan«. í henni eru þeir,
er Cottolengo kallaði »góðu börnin«,
en það eru fábjánarnir. Þeir stara
á menn, hlæja og muldra óskiljan-
leg orð milli tannanna. Innan um
þá gengur ein systirin, hrosandi eins
og líknarengill, er sendur hefir ver-
ið í þennan kvalastað. Þessi deild
var uppáhaldsdeild Cottolongos. »Það
eru þessir aumingjar«, sagði Jiann
jafnan, »er gjöra Piccola Casa svo
velþóknanlega Guði og mönnum.
Þeir eru víxlarnir, sem við seljum í
banka forsjónarinnar«. Menn skunda
hurt frá allri þessari eyrnd, en í
dyrunum hljóta menn að líta snöggv-
ast um öxl og dá þær konur, er
hafa lcosið sér það æfihlutskifti að
hlynna að þessum aumingjum.
Þá kemur deild þcirra manna, er
]ijást af niðurfallssýki, og er hinn
sæli Amadeus frá Savoyen verndar-
dýrlingur þeirra. Svo er »ljölskylda
blessaðs Antóníusar«, ]iað eru menn
handar- eða fótarvana og hlindir og
örkumla öldungar. Þeir hafa það
sér til afþreyingar, að sóla skó, flétta
mottur, skræla grænmeti eða að
prjóna sokka og því um líkt. Á öðr-
um stað mætið þér »fjölskyldu
blessaðrar Ursúlu«, en það eru stúlk-
ur, sem lcnt hafa á glapstigum, og
auk þess »fjölskyldu blessaðrar
Genóvelu« fyrir eldri stúlkur.
Þá er »fjölskylda blessaðrar Mar-
íu Magdalenu*, en þar eru þær
konur, er ])jást af niðurlállssýki.
Rétt þar í grendinni er »fjölskylda
blessaðrar Klöru«, en þar er þeim
stúlknm, er þjást af kirtlaveiki kom-
ið fyrir, og þær eru aðallega látnar
fást við viðgerðir á þvottinum og við
saumaskap, en systurnar, er hjúkra-
þeim, eru 1 grábláum húningi með
hvíta slæðu.
13
Mcrkl krossins.