Skutull - 13.04.1945, Blaðsíða 8

62
S KUTULL
,x„x„x..;.,x..x..;..x„x..x.*x**>*x**x**x**x**x**x**x**x**x**x**x**x**>*xm>
y
Y
£
£
y
£
Y
Y
Y
Y
Bréf frá lesendunum.
Bréf frá kennara — Verðmætum kastað —
Viðreisnarsamtök Bolvíkinga.
x
*
*
Y
Y
£
Svohljóðandi spurningu var varp-
að fram í bréfi, er birt var í sein-
asta blaði:
„Og mér er spúrn: Hvers vegnu
gengur rógurinn allllaf fjöllunum
hærra hér í bæ um duglega og
röska menn, sem ganga eins og lif-
andi menn að síarfi sínu, en hins-
vegar heyrist aldrei slyggöaryröi
um áhugalausa dofringja, sem eklc-
ert gagn er aö og hanga þó viS
opinber störf áratug eftir áratug
bæSi hér og annarstaSar, viS
kennslustörf og hverskonar störf
önnur?“
Ct af þessum orðum, sem ritstjóri
Skutuls hafði reyndar ekki séð, að
í fælist neinn broddur til neinna
ákveðinna manna, hefir blaðinu nú
borizt alllangt bréf frá kennara í
bænum:
Herra ritstjóri!
ÓNAFNGREIND kona hefir fund-
ið hvöt hjá sér til að skrifa varnar-
bréf fyrir ágætan kennara, vegna
pólitískrar árásar.
Er þar röggsamlega niður kveð-
inn sá draugur, sem upp var vak-
inn gegn þessum ágæta félaga mín-
um.
En vörnin verður að ádeilu. Eft-
ir viðureignina þarf hin merka
kona að hnýta í endirinn einhverju,
sem slöngva skal gegn þeim, er
henni virðast sofa á verðinum.
„Áhugalausir dofringjar“ ganga
að störfum sínum í áratugi, án þess
að vinna gagn, og eru kennslustörf
sérstaklega tilnefnd.
Ég játa, að ádeila þessi kom flatt
upp á mig, eftir svo frækilega
frammistöðu, til varnar starfsbróð-
ur mínum.
Dvöl mín hér um nokkurt árabil,
hefir sannfært mig um, að kennslu-
kraftar hér í bæ eru sambærilegir
við hið bezta annars staðar, ef á
allt er litið.
Isfirzkir kennarar stunda störf
sín yfirleitt með kostgæfni og sam-
vizkusemi. Svo kunnugur er ég í
skólum bæjarins, að ég þykist geta
fullyrt þetta.
Samt sem áður mun þó hnúta sú,
er ég áður nefndi, eiga að vekja þá
til enn frekari áhuga fyrir fræðslu
barna og unglinga.
Sé nú sérstök ástæða fyrir hendi
til svona hnútukasts, hlýtur bréfrit-
arinn að geta varið skoðanir sínar
með einhverjum rökum, enda vera
gagnkunnug ísfirzku skólahaldi og
starfsháttum kennaranna.
Ég þykist geta lofað því, fyrir
hönd stéttar minnar, að sérhverri
gagnrýni, sein stefnt er gegn þeim
af skilningi og góðfýsi, og til að
bæta úr misfellum, verði vel tekið.
Hverjum þeim, sem finnur hjá sér
hvöt til að leiðbeina okkur og liefir
til þess reynslu og þekkingu, er
þessi leið opin— og sú eina leið
virðist heppileg. En hin merka
kona vill ekki ganga þessa leið, eða
getur það ekki. Hún kvartar um,
að engin stýggðaryrði skuli falla
um hina „áhugalausu dofringja“.
Hér er ég ósammála. — Ég hygg,
að ísfirzkir kennarar fái fyllilega
sinn skerf af styggðaryrðum og
rógi, ef nokkuð ber út af, og jafn-
vel án þess, og að ástandið í skól-
unum hafi ekki batnað verulega við
þessháttar aðfarir, enda venjulega
útilátnar af þeim, sem ekki kunna
leiðir til úrbóta.
VERKAMAÐUR SKRIFAR: „Mér
hrýs hugur við að sjá öllum þunn-
ildunum af fiskinum, sem við flök-
um hér í íshúsinu vera kastað.
Þetta mun vera afleiðing af nýju
samningunum brezku, og er sjálf-
sagt ekkert við því að segja. — En
er engin leið til að hagnýta þennan
hluta fisksins? Eru þunnildin t. d.
nokkuð verri í fiskbollur en sjálf-
ur fiskbolurinn? Og ef svo er ekki,
er þá engin leið til þess, að íshús-
in hér sameinist um að láta vinna
úr þessum verðmætum? -— Ég
varpa fram þessum spurningum, af
því að ég liefi ekki þekkingu á
slíkum hlutuin, og þó jafnframt til
ábendingar, ef möguleikar skyldu
vera á því að vinna þarna betur
úr verðmætu efni.
/ bréfi frá tíolungarvílc er svo-
hljóSandi kafli:
STÚKUHIÍSIÐ hérna brann fyrir
nokkru eins og kunnugt er. Fyrst
voru menn á báðum áttum um það,
hvort gera skyldi við það eða ráð-
ast í byggingu á nýju húsi. — En
nú eru allir orðnir á einu máli um,
hvað gera skuli. — Við byggjum
okkur nýtízku samkomuhús af hæfi-
legri stærð fyrir Bolungavík. öll
félög þorpsins hafa sameinazt um
þetta hlutverk, og við erum alráðin
í að vera búin að koma upp sam-
eiginlegu samkomu- og íþrótta-
húsi fyrir haustið. Er það ásetning-
ur okkar að liafa um þetla svipuð
vinnubrögð og Akurnesingar við
byggingu síns íþróttahúss. Og ég er
líka viss um, að samtökin verða
ekkert síðri lijá okkur.
í^.úgur er meðal hollustu
næringarefna. — Gefið börn-
um yðar, og etið sjálf, meira
af rúgbrauði.
Reynið rúgbrauð frá Bök-
unarfélagi ísfirðinga.
Ekkert brauðgerðarbús á
Vesturlandi framleiðir nú
meira af þessari brauðteg-
und en Bökunaríélagið.
Bæði seydd og óseydd.
Nýtízku tæki til brauðgerðar
Úrval smásagna
Á ég að
Skutull
hefir nú tvöfaldað upplag sitt. — Hefir aldrei verið
gefið út blað á Vesturlandi í jafn stóru upplagi.
Vegna kaupendafjölgunar, síðan á áramótum, er ekk-
ert til af seinustu blöðum.
Þeir, sem vilja efla útgáfu á myndarlegu Vestfjarða-
blaði eins og Skutull er nú orðinn og styðja að því að
hægt verði að halda í horfi um útgáfuna, ættu að gerast
fastir kaupendur nú þegar. — Þeir, sem standa í skuld
við Skutul eru lík-a vinsamlega beðnir að gera skil
sem fyrst.
Vestfirðingar! Hringið í síma 12 3 . — Reykvíking-
ar! pantið Skutul í síma 5 0 2 0.
Þriðja leiðin er sú að útfylla pöntunarmiða þann, sem
prentaður er hér fyrir neðan:
Vikublaðið SKUTULL, Isafirði.
ÁSKRIFTARBEIÐNI :
Ég undirritaður óska að gerast kaupandi Skutuls.
Nafn: .................................
Heimilisfang: .........................
Póststöð: .............................
HVERGI
er betra að verzla en i
KAUPFÉLAGINU.
*
Cldliiisstúlku,
helzt vana niatreiðslu, vantar okkur 14. maí.
Nánari upplýsingar hjá forstöðukonunni.
Elliheimili ísafjarðar.
úr heimsbókmenntunum á íslenzku:
segja þér sögu
Safn beztu smásagna heimsbókmenntanna. — Þær eru
hver annari meira snilldarverk, og hafa heillað miljónir
manna um víða veröld. Þar er Regn, frægasta smásaga
Somerset Maughám, sem kvikmynduð hefur verið,
sögur eftir Sigrid Undset, Anton Tzchechow, Guy de
Maupassant, Saki o. fl. p. fl.
Ef þú vilt hvíla þig frá amstri dagsins og æsandi
styrjaldarfréttum, þá skaltu taka þessa margbreytilegu
bók — og hvíla þig við lestur hennar.
— . NORÐRI.