Búnaðarrit - 01.01.1941, Blaðsíða 48
42
BUN AÐ ARRIT
seint var selt niður. En frostþol blaða og stöngla átti
að geta koniið í Ijós fyrir því, með haustinu. Blöð
suinra „foreldra" þessara afbrigða áttu, að því er
prófessor Hammerlund segir, að hafa lifað af allt að
12 stiga næturfrost. Þó var ekki talið víst að meðal
þessara afbrigða væri neitt, sem hefði virkilegt
frostþol.
Og í stuttu máli sagt, svo reyndist ekki. Fyrsta
næturfrostið kom þetta haust 22. sejitember, og var
aðeins 2 stig. Þá frusu blöðin á öllum hinum mörgu
afbrigðum, — og þar með vonirnar um að meðal
þeirra kynnu að vera afbrigði með svo mikið frost-
þol, að fengur væri i fyrir okkur.
Fjöldi þessara afbrigða gáfu þetta haust sáralitla
uppskeru og sum enga. Gpngu því um 200 þeirra úr
fyrsta haustið, en útsæði af hinum geymt til næsta
vors. Því enda þótt svona færi viðkomandi frostþoli
i þetta sinn, þótti rétt að lialda ræktun þeirra af-
brigðá áfram er einhverja uppskeru gáfu.
Þetta vor sendi ég smáskammta af góðum kartöflu-
afbrigðum allvíða. Er það lítill lcostnaður hverjuin
einum, að fá smáan skammt, og fljótt að aukast þó
ekki sé um margar kartöl'Iur að ræða í byrjun. En
margir sem fá smáa skammta fara oft betur með þá,
en ef um meira er að ræða. Veit ég mörg dæmi lil þess
að þetta het'ir að góðu haldi komið og verið vel þegið.
Þetta sumar voru reynd 8 al'brigði af gulrófum.
Voru það þessi:
íslenzkar gulrófur.
Rússneskar (Krasnöje Selsköje).
Þrándheims gulrófa.
Bangholm, dönsk.
Baldur, sænsk.
Svensk gul frá Svalöf.
Östgöta II. EJite.
Östgöta frá Weibullsholm.
j