Búnaðarrit - 01.01.1941, Qupperneq 67

BÚNAÐARRIT
(51
að kýrnar bötnuðu og þeir gætu smámsaman farið
að fá betri og feitari mjólk. Eg vil hér með skora á
bændur að athuga þetta mál vel, og cg vil beina því
Jiæði til búnaðarþingsfulltnia af mjóllcurbúasvæðun-
um og stjórnarnefn.darmanna mjólkurbúanna að talca
málið til rækilegrar athugunar —- og úrlausnar. ■—
1939 fór ég um Austurland og hélt nautgripasýn-
ingar. Að sýning aflokinni flutti ég erindi um naut-
griparælct. í þeirri ferð mætti ég lílca á aðalfundi Bún-
aðarsambands Austurlands og flutti þar erindi.
1940 voru nautgripasýningarnar haldnar á Vest-
l'jörðum. Eg mætti á þeim öllum. Eitl naut félclc fyrstu
verðlaun. Var það Rauður IV í Saurbæ á Rauðasandi.
Hann er undan Hnífli og Reyður i Saurbæ, og er eign
nautgriparælctarfélagsins. Fæddur er hann 2. des.
1931. Félck önnur verðlaun 1934, en nú, er dætur
hans eru komnar upp, og reynast góðar kýr, félclc
hann l’yrstu verðlaun. Það er athugandi fyrir bænd-
ur almennt, að í þessari l'ámennu sveit, þar sem elcki
eru nema milli 20 og 30 kýr, og þar sem ekki er
aðstaða lil nijóllcursölu, þar sjá bændur sér fært að
eiga gamalt naut. ()g þeir hafa oft gert það áður, ehda
fá eða elckert félag, sem hefir starfað með eins góð-
um árangri og Rauðasandsfélagið. Þar er nú álílca
mikil mjóllc á meðal heimili og var fyrstu 5 starfsár
félagsins, en lcýrnar eru færri í sveitinni, og þess vegna
er nú eylt um 18 hestum minna af töðu í meðal fjósið
en gerl var að meðaltali fyrstu fimm árin. Þetta er
góður árangur. Á öðrum stöðum í landinu, þar sem
hægl er að leiða 60—80 kýr undir sama nautið, lelja
bændur ógerning að láta nautin verða gömul, þvi bæði
þylcir þeim þau þá ol' dýr á fóðri, og svo eru margir
enn hræddir við að nota stór og þung naut. Þeim bænd-
um er holt að hugleiða árangurinn, sem Rauðasands-
íélagið hefir náð, og svo árangurinn, sem þeir hat'a
náð hjá sér, með því að nota stöðugt kálfa ár eftir
L