Búnaðarrit - 01.01.1941, Page 72

B Ú N A Ð A R R 1 T
(5(5
brúttóarSi á ári herju. Þessu er hægt að ná. Dilka-
þunginn þarf ekki að hoppa upp og niður eftir
nieðí'erð, og meðalkýrin getur verið nokkurnvegin
eins frá ári til árs. Það kostar meira fóður þegar
svo er tíðarfar, að hey hrekjast, eða jörð fyrir fé er
lítil svo beit notast ekki, en sá aukni kostnaður, sem
i J)ví liggur, margborgar sig fyrir hvern skepnu-
eiganda. Brúttóarður af hverri skepnu ætli alltaf að
vera sá sami, og J)ó tilkostnaðurinn verði eitthvað
misjafn eftir áruni, J)á er nettoarðurinn alltaf viss
ef J)ess er gætt að halda brúttoarðinum óbreyttum.
Með þeirri von, að enn )negi þokast í áttina, fleiri og
fleiri skipa sér í raðir þeirra bænda, sem hafa það
takmark í sinni búfjárrækt að keppa að, að eignast
eðlisgóðar skepnur, og fara svo með hverja einstaka
að hún geti sýnt fullan arð, árna ég bændum lands-
ins gleðilegs árs, en árið verður J)eim því aðeins gleði-
legt, að J)eir geti lagt sig l)að fram við starf silt, að J)eir
í því megi finna vinnugleðina, því hún er skilyrði fyrir
])ví, að maðurinn geti lifað glaður og ánægður. Hver
sem ekki finnur vinnugleðina í starfi sínu, lil'ir ó-
ánægður, og lífsleiður, og J)eim manni J)ýðir engum
að óska gleðilegs árs. Sú ósk rætist ekki. En reynið
hændur og húalýður að finna starfsgleðina í verk-
um ykkar, J)á rætist óskin mín, og árið verður ykkur
gleðilegt. , . , ......
° ° 7. januar 1941.
Páll Zóphóniasson.
Sauðfjárræktarráðunauturinn,
Árið 1939.
Auk hinna venjulegu skrifstofustarfa, sem vinna
]>arf vegna sauðfjárræktarinnar, vann ég að því að
semja starfsreglur fyrir sauðfjárræktarfélög og sauð-
J