Búnaðarrit - 01.01.1941, Side 107

B Ú N A Ð A R R 1 T
101
nokkuð að garðagerð, og ýmsum viðgerðum á landi og
girðingum. Hin síðustu ár hefir á hverju hausti verið
saí'nað yi'ir 400 sekkjum af melfræi, eða eins og sand-
græðslan liefir haft húsrúm fyrir, til að geyma til
næsta vors. Litlu af fræi er sáð að haustinu.
Á vorin hefir verið sáð 8—9000 kg af melfræi. Mel-
grasið er slegið á haustin, eftir því sem ástæður eru
til, og heyið l)reytt á berar og gróðurlausar skellur.
Hefir það reynzt vel lil að skýla landinu og jafna
gróðurinn.
Hin síðuslu vor hafa verið gerðar tilraunir með að
gróðursetja trjáplöntur i sandgræðslusvæðum og sá
birkifræi. Sá gróður er að sönnu skannnt á veg kom-
inn, en gefur samt vonir um sæmilegan árangur.
Getur það orðið ærið verlcefni lyrir skógrælctina í
l’ramtíðinni að ala upp skógarplöntur, og afla birkifræs
til að tryggja gróðurinn i sandgræðslugirðingunum,
þegar biiið er að hefta sandfokið og uppblásturinn.
Á öllum sandgræðslusvæðunum, sem girt hafa ver-
ið, hefir gróður aukizt, og uppblástur og sandfok
minnkað. Vitanlega er það misjafnt, hvað græðslan er
komin á veg', enda eru aðstæður næsta ólíkar til
græðslunnar á svo mörgum og mismunandi stöðum.
» Sandgræðslustöðvar eru í 8 sýslum á 35 stöðuin. Það
er því mikils um það vert, og gefur fullkomið öryggi
um árangur sandgræðslunnar, að alstaðar eykst gróð-
ur, þar sem girl hefir verið og landið friðað, þó að
lilið sé gert annað.
IV.
10. júní 1940 ritaði bóndinn í Hítardal mér bréf,
og sagðist i vanda staddur sökum uppblásturs og
sandfoks. Eg ræddi málið við skógræktarstjóra og
1 íl. s. m. fórum við saman að Hítardal. Skoðuðum við
uppblásturinn og sandfokið þar, og mun bóndinn hafa
samið við skógræktarstjórann um girðingarefni úr
girðingu, sem hann hafði ráð á þar í dalnum.