Búnaðarrit - 01.01.1941, Blaðsíða 113
BUNAtíARRIT
107
mýlirfur, bobbar og smá krabbadýr sem öll eru hin
ágætasta áta fyrir nytjal’iskana.
Sem dæmi upp á hvað mikið getur orðið af þessari
botnátu í gróðurríkum vötnum, skal ég segja eftir-
farandi sögu:
Fyrir noklcrum árum var ég um tíma við Mývatn, þá
var þar við vatnalífsrannsóknir þýzkur vatnalíffræð-
ingur. Hafði hann tekið mörg sýnishorn úr botni vatns-
ins til að sjá og rannsaka botnlífið. I einu af þessum
sýnishoniun voru yfir 1000 ýmis konar smádýr, mest
mýlirfa, af bletti sem var 10 cm. á hvern lcant eða 100
cm2. Til samanburðar iná geta þess, að i einu átu-
auðugasta vatni Svíþjóðar fundust um 190 dýra á
jafnstórum bletti.
Mývatn mun vera með allra gróðurríkustu og átu-
auðugustu vötnum, sem stafar að talsvert miklu leyli
af því að í vatnið renna mjög margar volgar nppsprett-
ur, sein halda vatnshitanum ofan við loftliitann. En
venjulegast er hiti stöðuvatns og loftsins mjög líkur.
Þá hel'ir að nokkru verið lýst þeim grundvallarskil-
yrðum sem lil staðar þurfa að vera til þess að nytja-
fiskar þeir sem í fersku vatni lifa, geti lifað og
vaxið.
Þegar náttúrari er einvöld fjölgar nytjafiskum eins
og átan leyfir. Þannig hefir það verið fyrir landnáms-
tíð, að öll vötn og straumvötn hafa verið full fiskjar,
enda er jiess getið í fornum ritum og j)á þannig að
glöggt má sjá að jiá hefir veiðin verið farin að minnka,
því skrifað er: „I þann tíð voru <">11 vötn full l'iskjar“.
Nytjafiskum okkar, sem í l'ersku vatni lifa, er skift
í tvo flokka eftir lifnaðarháttum. Annar flokkurinn
lifir á timabilum æfinnar í fersku vatni og á tímabili
1 Sjó, svo sem lax og göngusilungur, en hinn lifir allan
sinn aldur i l'ersku vatni, vatnasilungur.
Laxategund sú sein hér er, er sú sarna og sá lax
sem gengur í ár sem rénna í norður hluta Atlants-