Búnaðarrit - 01.01.1941, Page 117
BÚNAÐARRIT
111
2. mijiul. N’vklaUiö laxseiði, fjórfölcl stækkun.
fnun fyr i þeim ám, sem hætta er á að grunnstingull
setjist í heldur en þeim, sem koma úr stórum og djúp-
um stöðuvötnum eins og t. d. Sogið, enda er lax að
lirygna þar fram undir áramót.
Þegar fer :ið líða að hrygningartímanum fara laxa-
hjónin (því laxinn býr við einkvæni eins og fuglarnir)
að leita sér uppi blett, sein þau ætla að hrygna á, þau
lara svo kveld og morgna i ljósaskiftunum að ryðja
burtu öllu slýi og rusli af þessuin bletti. Getur maður
séð þessa bletti um alla hrygningarstaði. Við þetta
slarf verður laxinn hvítur á uggum að neðan og á
sporðinum og jafnvel að hann slíti stundum neðan af
sporðblöðkunni. Þetta er kallað að fiskurinn gangi á
i ið, þar af koma orðin rið-silungur, rið-lax, rið-staðir,
sama seni hrygningarstaðir.
Hrygningin fer frani á þann liátt að hrygnan grelur
sniá rennu, með trjónunni, i nialarhotni þar sem er
%—1 in. dýpi og þéttur straumur, svo strýkur hún
kviðnum rennubrúnina, við það renna hrogninúr got-
i'aufinni niður í rennuna, en á sama tíma skýst hæng-
únnn fram fyrir hrygnuna og lætur svilin í vatnið
se-ni strauniurinn svo her yfir hrognin í rennunni og
újóvgar þau, en aðeins þau efstu, því karllega frjó-
l>fnið, eða svilin, heldur ekki frjókrafti sínum nema
örfáar sekundur. Svo heldur hrygnan áfram að grafa,
fellur þá möl og sandur yi'ir Ihrognin í rennunum.