Búnaðarrit - 01.01.1941, Qupperneq 132

126
BÚNAÐARR1T
til larids Lil laxveiða á stöng. Var Andrés Fjeldsted
sjálfkjörinn túlkur og leiðbeinandi og dvalarstaður
þessara Englendinga var jafnan á Hvítárvöllum.
1887 er fyrst myndaður félagsskapur, sem hefur það
að markmiði sínu að leigja borgfirzkar bergvatnsár
lil stangaveiði.
Formaður félagsskaparins var Andrés Fjeldsted, en
umboðsmaður var Sigfús Eymundsen. Hafði bann all-
góða aðstöðu á Englandsferðum sínum sem vesturfara-
agent. Félagið lét nú prenta bækling á ensku, sem
hafði inni að halda uppkast að leigusamningi til lax-
veiði með stöng. Svo og útdrátt úr laxveiðilöggjöf-
inni og fuglafriðunarlögum landsins.
Þetta ár voru allar aðalbergvatnsár í Borgarfirði
leigðar Englendingum til stangaveiði og um leið er á-
drætti að mestu eða öllu leyti hætt.
Samhliða þessu hóf Andrés Fjeldsted og nokkrir
inenn aðrir harða árás á selinn í Hvítá, sem í þá daga
lá upp hjá Stafholtsey og Svartliöfða og kæpti þar.
Þó voru þar selalagnir og selveiði töluverð. Þessi að-
för að selnum mætti mikilli mótspyrnu og olli mála-
ferlum. Hún sýnir líka langsýni þeirra manna, sern
komið höfðu auga á að laxinn var meira virði en sel-
urinn.
Hvað skyldu borgfirzkir laxveiðieigendur nú segja
ef einhvern morguninn urn aðal laxveiðitímann lægju
50—80 selir uppi hjá Stafholtsey og Svarthöfða. Ég
er hræddur um, að þeir hrykkju við. Ef selur slæðist
nú upp i Hvítá, er hann eltur af góðum skyttum, þar
lil hann er að velli lagður.
Friðun bergvatnsánna fyrir ntítiun og útrýming sels-
ins hefur valdið þvi, að Borgarfjörður er, eins og áður
er sagt, eilt af laxauðugustu héruðum þessa lands. Eiga
Borgfirðingar mikið að þakka þeirn mönnum, sem að
þessu unnu, og skarð myndi þeim finnast fyrir skildi.
ef Borgarfjarðarhérað væri nú ekki laxauðugra en t.