Búnaðarrit - 01.01.1941, Side 141

BÚNAÐARRIT
135
Hittist ekki hrogn og svil, áður en fáar sekúndur eru
liðnar, eru þau ónýl. Frjóvgunarlcrafturinn eyðileggst
svo fljótt i vatninu. Því er það, að þurr frjóvgun þykir
gefa betri raun, eins og síðar mun sagt verða. Hve stór
hluti af Jhrognunum frjóvgast á þennan hátt er ekki
gott að segja, en fráleitt er hann stór. Vísindamenn
telja hann 3—7%. Altur á móti frjóvgast 95—97%
af hrognuin lijá vönum klakmanni.
1 þriðja lagi eru hætturnar, sem sífellt vófa yfir
hrognum þeim, sem gotin eru á náttúrlegum riðstöð-
um, t. d. frá fuglum, skordýrum og ýmsum myglu-
s>veppum. Einnig getur ísruðningur oí't eyðilagt mikið
af þeim. Og síðast, en ekki sízt, fiskarnir sjálfir setj-
ast að hrognakökunni og éta allt upp.
Öll þessi hætta er algerlega útilokuð í venjulegu
Uakhúsi. Fást því til stórra muna fleiri seiði af sömu
tölu frjóvgaðra hrogna í klakhúsi, en úti í náttúrunni.
Einn til tvo fyrstu mánuðina eftir að luognin eru
klakin, eru seiðin alveg ósjálfbjarga, og því sömu
hættum undirorpin og hrognin, en þá njóta þau
áfram sömu verndar klakhússins.
Þegar setja á upp klakstöð, verður fyrsta og stærsta
utriðið hversu auðvelt er að ná stofnfiskinum til
hrogntökunnar. Eftir því verður stærð klakhússins að
hu-a. Það er óhyggilegt að byggja þau stærri en svo, að
hægt sé að fylla þau undir vanalegum kringumstæðum
Iþ. e. í sæmilegri liausttíð). Stór klakhús eru nokkuð
dýr og valda aðstandendum meiri erfiðleika. Getur þá
verið hætta á að menn þreytist og gefist upp, áður
sýnilegur árangur er orðinn af klakinu, og er þá
.lafnvel ver farið en heima setið.
Annað atriðið er góð uppsprettulind, sem heí'ir noklc-
l'i’n veginn jafnt rennsli árið um kring, má vatns-
"'agnið ekki vera minna en ea. 8 lítrar á mínútu. Halli
harf að vera nokkur, minnst 1% metri frá lind að
^ási, án þess að þurfa að nota mjög langa rörleiðslu.
L