Búnaðarrit - 01.01.1951, Page 98
96
BÚNAÐARRIT
mynda, eru jafn mikilvæg atriði og öll tækni.
Lilicnthal (22) hefur komizt vel að orði um þetta:
„Samfara trúnni á fólkið verður að vera trú á stað-
reyndir, trú á mátt þelckingarinnar, trú á tjáningar-
frelsi, og trú á menntunina og fræðslustarfið.“ Finna
þarf nýjar aðferðir við að kenna fólki tækni áður en
það lærir að lesa. Ekki þarf þetta að bíða eftir alls-
herjar fræðslukerfi, sem hlýtur að taka mörg ár í
löndum eins og Kína, Indlandi og Indónesíu. En í sum-
um löndum, þar sem þörfin er þó hvað brýnusl á
landbúnaðarvélfræðingum og verkfræðinguni, draga
ríkjandi venjur og hugmyndir um embættisframa,
metingur samkvæmislífsins og stéttahroki lcjark úr
ungum mönnum að snúa sér að þessum starfssviðum.
Þó að notuð væri til hins ýtrasta öll aðstaða og
kraftar allra háskóta heimsins til þess eins að mennta
kennara, yrði þörfinni þó ekki fullnægt í einum svip.
Stofna mun þurfa háskóla og kennaraskóla í hverju
landi, til þess að sinna þeim þörfum, sem þar eru
brýnastar. Heppilegt er að þessir skólar séu liður i
frambúðarskipan málanna.
Auk þess sem tækni er kennd, verður að hefjast
handa um víðtækari menntunarframkvæmdir, sem
opna fólki skilning á hinum mörgu vandamálum líl's-
ins, og á stjórnmála- og félagssamtökum, er ná lengra
en að eigin hreppaskilum.
Félagsleg ábyrgð. Frambúðarárangur er kominn
undir því, hversu tekst að glæða og efla áhuga fólks-
ins og hagnýta snilli þess. Markmið lýðræðisins verða
ekki aðskilin hinum öðrum markmiðum bættrar fjár-
hagsafkomu og aukins þjóðarbúskapar. Lýðræðið er
starf, sérstakt búskaparlag. Fólk lærir það með því
að taka þátt í því. Það byrjar heima í hverri sveit, en
vex svo og nær til fleiri staða og yfir víðara svæði.
Óþolinmóðir menn, þótt frjálslyndir séu, sem setja