Búnaðarrit - 01.01.1951, Page 341
BÚNAÐARRIT
339
Nokkru síðar var ég scndur norður í Strandasýslu
ásaint Birni Bjarnarsyni á búnaðarnámslceið á vegum
Búnaðarsambands Strandamanna, að Borgum í Hrúta-
firði og Hólmavík í Steingrímsfirði. Með okkur voru
þeir Ásgeir Ólafsson dýralæknir í Borgarnesi, er ræddi
um búfjársjúkdóma, og Gestur Kristjánsson skógar-
vörður á Hreðavatni, er ræddi um skógræktarmál og
sýndi kvikmynd úr skógum í Alaska og á Islandi. Yoru
þessi námskeið ágætlega sótt. Úr þvi ferðalagi kom-
um við 27. apríl.
Hér vil ég geta þess, að vorið 1946 fékk ég, fyrir
milligöngu aðstoðarinanns í sendiráði Bandaríkjanna
í Reykjavik, útsæði af 15 kartöfluafbrigðum, sem voru
talin ýmsurn góðum kostum búin. En ekki voru það
nema ein eða tvær kartöflur af hverju afbrigði. Ég
setti þetta í eigin garð og athugaði afbrigðin, og á
þessum árum, sem síðan eru liðin, liefur þeim sum-
um fjölgað nær ótrúlega og gefið mjög góða uppskeru.
Virðast mér ein 2—3 þeirra mjög eftirtektarverð, svo
að mér fannst ástæða til að fleiri reyndu þau. Sama
virtist þeim, er fengu útsæði af þciin til reynslu hjá
mér. Hef ég nú komið útsæði af þeim í fjölda marga
staði, sendi t. d. 6—700 smáskammta af þeim frá mér
í vor, aðallega til Austurlands og í Strandasýslu, og
hef víða fengið fregnir af þeim um góða útkomu. Eru
einkum tvö afbrigði, að nafni „Pontíak“ og „Ivasóta“,
sein mér virðast mjög álilleg.
í maí flutti ég erindi og skrifaði blaðagreinar eins
og vant er, um garðyrkju, og undirbjó þá líka bænda-
för úr Eyjafirði til Suðurlands, í samráði við fyrr-
verandi búnaðarmálastjóra, Steingrím Steinþórsson.
Var ég siðan fylgdarmaður Eyfirðinganna frá 11. til
23. júní. Tókst sá leiðangur með mestu prýði, sem
er auðvitað fyrst og fremst því að þakka, að einmuna-
blíða var alla daga meðan ferðalagið stóð yfir.svo
að aldrei sá ský á liinum sunnlenzka himni.