Búnaðarrit - 01.01.1951, Page 397
BÚNAÐARRIT
395
5. Ástand heysins við innlátninguna. Heyið er látið
mjög misjafnlega þurrt í hlöðuna hjá súgþurrkunar-
hændum. Af 44 bændum, sem gáfu glöggar upplýs-
ingar um ástand heysins við innlátninguna, voru
það 7, sem settu það inn, sem sagt af ljánum,
þ. e. a. s. megin hlutann af heyjunum. Þá voru yfir
32 bændur, sem settu heyið inn meira og minna vis-
að og 5, sem hirtu heyið meira en hálfþurrt. Þeir,
sem settu heyið inn af ljánum, höfðu allir öflug
súgþurrkunartæki og blésu dag og nótt á meðan
mesta vatnið var að fara úr hcyinu. Þetta voru yfir-
leitt allra beztu heyin, sem við sáum súgþurrkuð.
En allt verður að vera fullkomið til þess að þetta
fakist. Hjá þeim, sem settu heyið inn hálfþurrt, var
verkunin upp og ofan, allt eftir því hvernig nðstæður
voru við súgþurrkunina. Þeir, sem létu heyið inn
meira en hálfþurrt, áttu yfirleitt vel verkuð hey, en
þau báru ekki mikil súgþurrkunareinkenni.
6. Iivað er óhætt að hirða hratt í súgþurrkun?
Reynsla súgþurrkunarbænda var sú, að hezt væri að
láta nokkuð þykkt lag í hlöðuna i fyrstu eða allf
að tveim metrum. Ekki reyndist vel að láta ofan á
fvrr en þetta var farið að þorna nokkuð, og átti
þetta sérstaklega við um hey, sem liirt er inn með
miklu vatni. I hagstæðri súgþurrkunartíð og með öfl-
ugum súgþurrkunartækjum má hirða nokkuð ört í
hlöðuna.
7. Upphitun loftsins. Á þremur bæjum af þessum
7 sem heimsóttir voru, var loftið hitað upp með
miðstöð og á 3 bæjum var hitaður upp miðstöðvar-
ofn með kælivatni aflvélarinnar. Á öllum hinum bæj-
unum var notaður kaldur þlástur, að öðru Ieyti en
því, sem olíu- og benzíndrifnar aflvélar liituðu upp
frá sér.
Það leikur enginn vafi á því, að með því að hita
upp blásturinn má hita upp heyið á skemmri tíma,