Samtíðin - 01.05.1957, Blaðsíða 21

SAMTÍÐIN
17
Sawniíðarhjón in
ÖLDUR UTHAFSINS brotna við
strendur Islands, en það stendur ó-
haggað. „Rokkið hefur flætt yfir
landið, lmeykslað suma, en orðið öðr-
um til ánægju. Þeir, sem viðhafa stór
orð og ljót um þetta fyrirbæri sam-
tiðar vorrar, ættu að líta örlitið aft-
ur i tímann og þá helzt í eigin barm.
Þroslcuðu fólki hættir stundum við að
gleyma, að einu sinni kunni það varla
að drekka úr pela, jafnvel þótt tútta
væri á! „Rock and roll“ — dansinn
er eklcert annað en arftaki Charles-
tons — Black Bottoms og Jitterbugs,
svo að eitthvað sé nefnt.
Svala (lítur upp úr blaði, sem liún
hefur verið að lesa): Þetta er nú meiri
„rokkdellan“ í öllum. Maður opnar
varla svo blað, að þar sé eklci ein eða
fleiri auglýsingar um þetta blessaða
„Rock and Roll“ (og það er lítils-
virðing í rödd hennar).
Krunmii: Lofum þeim að sprikla
i friði, sem vilja.
Svala: Mér finnst ætti að banna
þessa vitleysu — að minnsta kosti
fordæma hana eins og liasarblöðin.
Krunnni: Þar er ég ekki á sama
máli. Það er liollara að sprilda en
liggja endilangur og lesa liasarblöð.
Svala (dæsir): Jæja, svo þú ætlar
að mæla með þessari ómenningu.
Mér er sagt, að þessi dans sé blátt á-
fram dónalegur.
Krummi: Kossar geta líka verið
dónalegir, ef út í það er farið. Það
er ekki sama, liver kyssir og hvern
hann kyssir. Eins er það með „rokk-
ið“. Það skiptir miklu máli, hvernig
dansinn er útfærður. Sá, sem dansar,
fær meira tækifæri til að túlka það,
sem hann heyrir, eða réttara sagt þá
merkingu, sem liann leggur í músík-
ina, heldur en i venjulegum sam-
kvæmisdönsum.
Svala: Það er naumast þú ert vel
að þér í þessu. Hefurðu kannske
stúderað „Rock and Roll“, á meðan
ég lá á sæng?
Krummi: Stúderað og ekki stúder-
að. Ég hef séð fólk dansa af kunnáttu
og list, og ég hef líka séð skrílslæti
þeirra, sem alltaf haga sér eins og
svín.
Svala (hneyksluð): Nú þykir mér
týra á skarinu! Þú ætlar þá að mæla
þessu bót. Þetta, sem talið er siðspill-
andi og kynhvata-æsandi!
Krummi: Hægan — hægan! — Ég
skal segja þér eitt i fullri alvöru. Það
bljóta allir að viðurkenna, sem svo-
lítið vilja hugsa, að þegar þessi „rokk-
lýður“, eins og ég veit, að þú kallar
það, er búinn að hamast nokkrar
klukkustundir, þá er hann orðinn
steinuppgefinn og þeirri stund fegn-
astur að mega sofna svefni hinna
saklausu. Og taktu nú eftir. — Hæg-
ur rómantískur tangó er þúsund sinn-
um hættulegri! Og hana nú!
Svala: Amen. Talar sá, sem reynsl-
una hefur. — Getur þú ímyndað þér,
að nokkur siðsöm manneskja færi að
hamast eins og þessir klepptæku ung-
lingar? — Það er sem ég sæi hana
Binnu frænsku „rokka“, og á liún
það þó til að koma manni á óvart —
(Síminn hringir. Við það vakna tvi-
burarnir og reka í org, svo að
Krummi, sem tekur heyrnartólið,