Börnin - 01.12.1905, Blaðsíða 2
2
Eg skaTsegja ykkun sögu : Ef eg veit, aö ykkur þykir
vænt um aö eg kbmi, og eg get glatt ykkur meö þvi, þú veröur
leiðin helmingi styttri og'mér svo miklu léttara um aö koma til
ykkar.
Nú ætla eg-aö biöja ykkur að géra eitt fyrir mig. Eigin-
lega vildi eg mega biðja ykkur að gera margt. En eg þori þaö
ekki enn þá. Þiö verðið þá kannske hrædd viö mig. En núna
ætla eg aö biðja. ykkur — já, hvaö haldið þiö aö þaö sé?
Biðja ykkur að lesa og hugsa vel rfm alt það, sem á mér er?
Það vil eg að vísu. Sjálfsagt! En eg veit, að þiö gerSð það.
Eg þarf ekki að biðja ykjcur um það. En það er annað. Eg
ætla að biöja }’kkur að skrifa mér línu. Það þarf ekki að vera
langt. Og þið þurfið ekki aö vera feirnin víö mig. Bara skrifa
eiits og þiö væruð aö .skrifa bróöur ykkar. Segiö mér, hvernig
ykkur líst á mig nú. Og segið mér eitthvaö í fréttum og eitt-
hvaö, sem þið viljiö aö eg skili til annarra barna. Eg skal
reyna að koma þvi. Mér þykir vænt um að ílytja þesskpnar
smá-sendingar. Og ef þiö viljið spyrja mig aö einhverju, þá
þykir mér líka vænt um það, og eg skal reyna aö svara. En
þiö megiö ekki koma mér i bobba.
Eg er nú eiginlega búinn aö biðja ykkur um mikið og heföi
kanske ekki átt aö gera þaö, heldur þegja og bíöa meö þaö
þangað til seinna. En mér datt þetta í hug, og. svo gat eg ekki
þagað. Þið takiö ekkí til þess.
En ætti eg aö segja ykkur, hvaö eg ætla aö gera fyrir ykk-
ur? Sjálfsagt.
Eg sagöist áðan ætla að hampa ykkur og hossa ykkur og
lyfta ykkur hátt, ef þiö tækjuö vel á móti mér. Eg ætla aö
reyna þaö, og eg ætla aö reyna aö láta ykkur þykja vænt um
mig. Segja ykkur það, sem mér dettur í lnig. En reyna aö
láta mér ekki detta annað i hug en þaö, sem þiö hafið gaman og
gagn af.
Eg veit þaö svo vel, aö þaö er ekki til neins fyrir mig aö
koma til ykkar. nema ykkur geti þótt vænt um mig. Því þó eg
heföi eitthvaö gott meöferöis handa ykkur, þá yröi þaö ykkur
ekki að neinu gagni, ef þið fengju'st ekki til þess aö taka
VÍð þVÍ.
Eg lofa ykkur þá því, að reyna að koma æfinlega meö eitt-
livað, sem ykkur getur þótt vænt um og þið getið haft gott af.
Þá þykir ykkur vænt um komu mína.
En þið megið ekki vera of heimtufrek. Þiö megiö ekki
heimta, aö eg hafi nóg af öllu, þegar eg kem. Þaö fer ekki mik-
iöfyrir mér, eins og þiö sjáiö, Eg er lítill eins og þið. Og