Barnablaðið - 01.04.1951, Side 19

nú á,“ hélt Sigrún áfram. „Þegar þitt nafn er lesið upp, þá er
enginn Palli til að segja já, svo að þú færð enga stjörnu skrifaða
við þitt nafn - þitt sæti er því autt. Og þá fór ég að hugsa um eitt
orð í opinberunarbókinni, sem er svona: „Engir nema þeir einir,
sem ritaðir eru í lífsbók lambsins,“ fá að ganga inn í hina Helgu
og undurfögru borg Jesú, allir aðrir, eru um eilífð útilokaðir frá
þeirri miklu hamingju og sælu, að fá um eilífð að vera með Jesú
á himnum, í Hans miklu og dýrðlegu borg, Palli! Langar þig ekki
til að fá að vera með Jesú á himnum í borginni Hans, þegar þitt
líf er á enda hér?“ spurði Sigrún að lokum með alvöruþunga í
röddinni. - „Jú,“ sagði Palli, hægt, „en ég get ekki séð að ég geti
það ekki, þó að ég sæki ekki alltaf þennan skóla,“ bætti hann við.
„Til þess að Jesús geti kannast við okkur, þegar við förum úr
þessu lífi, þá þurfum við að hafa þekkt Hann hér á jörð, sem okk-
ar persónulega Frelsara, en í skólanum er okkur kennt að þekkja
og elska Jesú, á réttan hátt, þú mátt ekki misskilja skólann og
tilgang hans, þeir sem þar kenna, elska okkur og vilja af hjarta
leiða okkur til Jesú,“ sagði Sigrún. „Palli minn! Gerðu nú þann
ásetning í dag, á tólfta afmælisdeginum þínum, að sækja skólann
hvern sunnudag í vetur, og sjáðu svo, hvort þér gengur ekki bet-
ur að verða hlýðinn og góður drengur við mömmu og pabba í
framtíðinni.“ Svona hafði Sigrún aldrei talað einarðlega og al-
varlega við hann, enda sá hún líka, sér til gleði, að orð hennar
höfðu meiri áhrif á hann en hún hafði búizt við. „Já,“ sagði Palli,
„ég veit að ég hef ekki gert rétt með því að sækja ekki skólann í
vetur og ég man líka að mér leið oft illa, þegar ég fór ekki, en
ég hlýddi þeirri röddinni, sem sagði mér, að ég skyldi heldur nota
tímann til að leika mér úti eða fara í bíó, en nú vil ég gera eins og
þú hefur beðið mig, heita Guði því, á þessu byrjaða 13. ári, að
sækja skólann vel í vetur og læra þar að þekkja Jesú og feta
Hans veg, svo að sæti mitt verði ekki autt í borginni Hans.“ -
Palli gekk ekki heldur á þetta nýja heit sitt, heldur sótti skólann
alla sunnudaga vetrarins, svo að aldrei vantaði neina stjörnu við
hans nafn. En það, sem bezt var, hann gaf Jesú hjarta sitt, og hef-
ur þekkt Hann síðan sem vin og Frelsara í mörg ár.
Sigurður Pétursson.