Barnablaðið - 01.02.1955, Blaðsíða 12

Veíðiferð.
í Norður-Ameríku bjó eitt sinn
gamall veiðimaður, er Jón hét.
Átti hann þrjú barnabörn. Gamli
maðurinn hafði ákveðið að taka
börnin til sín, er foreldrar þeirra
dóu. Þegar sagan hefst, er Jón 71
árs gamall. Og þar sem hann á und-
anförnum mánuðum hafði ekki ver-
ið góður til heilsu, gat hann ekki
farið í erfiðar veiðiferðir. Þess
vegna varð Jakob, er var 17 ára, að
fara einn. Það gat hann hæglega,
því mörgum sinnum hafði hann
farið á veiðar með afa sínum, og
hann var líka ágæt skytta. Hvað
sem öðru líður stoðar skotfimi lít-
ið, ef maður finnur ekkert veiði-
dýr, og það var einmitt það sem
Jakob hafði ekki fundið þennan
harða vetur.
Allt var horfið, og kvöld eitt kom
Iiann hnugginn heim, jafn tómhent-
ur eins og hann hafði verið undan
farnar vikur. Með tár í augum
setti María, hún var 16 ára, síðasta
matarbitann á borðið þetta kvöld.
Með titrandi vörum bað afi
þeirra Drottin að blessa þessa fá-
tæklegu máltíð, og hann sagði enn-
fremur:
— Kæri Guð, við vitum að
þú sendir manna til fólksins þíns
á eyðimörkinni. Við vitum það einn-
ig, að þú sendir engil þinn með mat
og drykk til spámanns þíns, Elía,
þar sem hann svaf undir gýfilrunn-
anum. Þér ,ó, Guð, felum við okk-
ar tímanlegu og andlegu velferð!
Rétt á eftir gengu allir til hvíld-
ar í hinu einmanalega húsi út á
snjóbreiðunni. En englar Guðs
héldu vörð um heimilið. Áður en
yngri systkini Jakobs vöknuðu, fór
liann snemma á fætur næsta dag.
Afi hans var þá þegar korninn á
fætur og búinn að hita vatn, svo að
hann hefði þó ekki væri nema eitt-
hvað heitt að drekka, áður en að
hann færi.
Jakob óskaði innilega eftir, að
hann hefði svo lítinn brauðbita
með vatninu, en það hafði hann
ekki. Bæði hans eigin framtíð og
hinna var undir því komin, að
veiðiferðin heppnaðist þennan dag.
Hann fann þunga ábyrgð hvíla á
sár. Marga tíma liafði hann legið
vakandi um nóttina og hugsað um.
hvernig þetta myndi fara. Eftir
nokkra stunda gang byrjaði þreyt-
an að gera vart við sig hjá Jakobi.
Var það ekkert undarlegt, því hann
hafði ekkert borðað um morgun-
inn. Hann hafði einnig farið lang-
ar veiðiferðir undan farna daga.
Hann varð ekki var við nein dýr.
12 BARNABLAÐIÐ