Barnablaðið - 01.12.1966, Page 21

Þegar Evert bjargaðist
Sveinn var ellefu ára og gekk í skólann.
Hann fylgdist með dreng, sem hét Evert.
Sveinn var búinn að ganga í sunnudagaskóla
síðan hann var sex ára gamall, og nú var
hann frelsaður. Hafði verið það í eitt ár.
Evert gekk aftur á móti ekki í neinn sunnu-
dagaskóla og var ekki frelsaður.
Auðvitað reyndi Steinn að vinna félaga
sinn fyrir Jesúm, og bauð honum að koaia í
sunnudagaskólann, en Evert vildi það ekki.
Svo var það að vetrarlagi, að frí var í skól-
anum dag einn, og drengirnir urðu á eitt
sáttir um að biðja foreldra sína um leyfi
til þess að fara út á vatnið og leika sér á
skautum.
Jú, jú, það var auðsótt. Glaðir lögðu þeir
af stað niður að vatninu. Þeim fannst vera
kalt í veðri, en strax og þeir voru búnir að
spenna á sig skaulana og renna sér svolítið,
fundu þeir hitabylgju líða um sig alla.
Sveinn fór varlega og hélt sig nærri landi,
en aftur renndi Evert sér lengra út á ísinn.
En hvað henti þá?
Allt í einu heyrði Sveinn að Evert hróp-
aði á hjálp því að ísinn hafði brostið undir
honum. Evert hafði lent á stað jrar sem ís-
inn var örþunnur, aðeins einnar nætur
gamall.
Nú var um/að gera að flýta sér. Sveinn var
óðara kominn til hans og eftir nokkra
áreynslu tókst honum að ná félaga sfnum
upp úr vaininu.
Evert var fremur illa á sig kominn eftir
volkið, svo að Sveinn íór undir eins heim
:neð honum. Þar var hann klæddur úr blautu
fötunum og svo var honum gefinn heitur
drykkur. Síðan var hann byrgður niður í
rúm til þess að hann jafnaði sig se:n fyrst.
Sveinn sat við rúmið Þans og al'.t í einu
sagði Evert við hann:
— Vilt þú biðja til Jesú fyrir mér, svo að
ég frelsist. — Já, það vildi Sveinn sannarlega
gera, hann sem svo lengi hafði óskað Jaess.
Sveinn tók Nýja testamentið upp úr vasa
sínum, hann hafði það ávallt með sér, og
las fyrir Evert. Síðan beygði h tnn kné sín
við rúrnið og bað, og F.vert bað einr.ig sjálfur.
Brátt fann Evert að friður Guðs konr inn
í hjarta hans. Hann vissi undir eins að þetta
var tákn þess að hann væri frelsaður. Þið
getið gert ykkur í liugarlund, að Sveinn hafi
verið glaður og hamingjusamur, þegar hann
gekk heim til sín síðari hluta dagsins. Hann
hafði fengið að vera þátttakandi í tvöfaldri
björgun.
l-’vrst hafði hann dregið Evert upp úr vök-
inni og með því bjargað lífi hans, og síðan
hafði hann svo fengið náð til að biðja til
Jesú fyrir honum, svo að hann frelsaðist og
bjargaðist fyrir himininn. Uppfrá þessum
degi tengdust Evert og Sveinn enn sterkari
vináttuböndum. Nú voru þeir báðir frels-
aðir og gátu beðið til Jesú og lesið Guðs
orð saman. — Evert varð einnig eins og
Sveinn, iðinn sunnudagaskóladrengur.
J. A.
21