Barnablaðið - 01.12.1966, Side 37

J.
9.Sí6an voru bornir tómir bréfpokar ti l gestanna. f þó óttu þeir að
lóta matarleifarnar. Svo var komið með stóran kassa,sem í voru leik-
föng. Þeim var skipt ó milli barnanna. Þar voru lúðrar ósamt öðru
skemmtilegu. Nú varð geysilegur hóvaði meðal barnanna. Fullorðna
fólkið fékk einnig gjafir.Það voru plastglös,pLast-og glerskólar,
handklœði,ofl.Siðan voru okkur boðin epli og appelsínur og börnin
fengu sleikjupinna.
10. ALlra síðast kom brúðkaupstertan. En hvaða gjafir fengu brúð-
hjónin ? Við gótum ekki séð að þeim vœru gefnar neinar gjafir.
Og ég er ekki viss um að það sé venjulegt meðal Indíóna að gefa
brúðhjónurn gjafir. En brúðhjónin voru nú í meiri þörf fyrir gjafir
an gestirnir. Að gefa brúðkaupsgestunum gjafir,er siður meðal
Indíóna.Sören og systkinum hans fannst mjög skemmtilegt að vera
með um þetta brúðkaup.
MAMMA, ERTU ÞARNA?
Rut litla var að leika sér á neðri liæðinni,
en mamma var að taka til á efri liæðinni. En
allt í einu þaut Rut frá leikföngunum sínum
og upp í stigann.
— Mamma, ertu þarna? kallaði hún.
— Já, sagði mamma hennar, hvað viltu?
— Það er ágætt, sagði Rut og hljóp aftur
til leikfélaganna. Eftir svolitla stund, hljóp
hún á ný fram og kallaði.
— Mamma, ertu þarna?
— Já, hvað viltu, væna mín?
— Það er ágætt, sagði Rut og hljóp ánægju-
lega til brúðannaa sinna aftur.
Aðeins að Rut vissi að mamma liennar
væri nærri henni, var hún örugg og glöð.
En það er annað öryggi, sem er enn meira
virði.
Eins og stendur í 23. sálmi Davíðs:
„Jafnvel þótt ég fari um dimman dal
óttast ég ekkert illt, því að þú ert hjá
mér, sproti þinn og stafur hugga mig.“
Að vera í alvernd Guðs er lrið mesta ör-
yggi, sem til er. Hver sönn móðir gerir allt
til þess að varðveita og vaka yfir börnum
sínum. En það getur margt mætt á lífsleið-
inni, sem mamma stendur úrræðalaus fyrir.
En Guð er ávallt með þeim, sem setja traust
sitt á hann, og getur hjálpað þeirn undir öll-
um kringumstæðum.
37