Barnablaðið - 01.12.1966, Page 42

Élii ' 1
j fc- i .A;W. Jjfl
k Slysið í Aberfan

öllum er í fersku minni það sorplega
slys í Englandi, þegar á annað hundr-
■RLjjgk -ivm* æF wkr að börn, auk margra annarra, fórust
undir ííjall-skriðunni miklu, er féll
yfir barnaskólann í Aberfan. I»etta
íjerðist föstudaginn 21. október síðast- liðinn. Samúðarkveðjur voru sendar víðs-

.-MpHr'i ljv ■ \m vetfar frá í heiminum. Konungar, for- setar ofj aðrir þjóðhöfðing;jar keppt-
ust við að votta samúð sína, sem
eðlilegt var.
Á meðfylpjandi mynd sjást tvö
. börn beypja höfuð sín í bæn fyrir ástvinum hinna látnu barna, or: minn- ast þau um leið í hljóðri lotning;u hinna mörgu jafnaldra sinna og; skólafélaga, sem voru burtkallaðir svo sviplega. ðlyndin er tekin við minninffarat höfn, er fyrsta barnið var borið til grafar, en það var barn eins kenn- arans. Ef til vill snerti þessi augjljósa
samúð biðjandi barna syrg:jendurna
einna dýpst.
Tvö kornöx
Bóndi gekk út á akurinn og leiddi son sinn við hlið
sér. Sum komöxin stóðu þráðbein upp í loftið, alveg
eins og þeim væri borgað fyrir það, að teygja sig sem
hæst. Önnur voru aftur á móti beygð mót jörðinni, og
fór lítið fyrir þeim. Drengurinn, sem gekk við hlið föð-
urins, veitti þessu athygli. Eftir nokkra stund, segir
hann við pabba sinn:
,.Pabbi, mér finnst þau miklu fallegri kornöxin, sem
standa svona þráðbein upp í loftið. En hin, þessi sem
beygja sig niður, mér þykja þau miklu Ijótari. Það er
alveg eins og þau hengi höfuöið niður.“ — Faðirinn svar-
aði syni sinum engu — um hríð. En hann beygði sig
niður og sleit upp tvö kornöx, annaö sem var teinrétt og
hitt sem hafði beygt sig niður. Svo sagði hann við son
sinn: ,
„Hér vil ég lofa þér að sjá axið, sem hengdi niður
höfuðið, eins og þú orðaðir það. Sjáðu, það er fullþroskað
af korni. En í þessu hérna, sem stóð teinbeint upp í
loftið, og sem þér sýndist svo fallegt, í því er ekkert
korn, ekkert verðmæti."
Drengurinn horfði undrandi á bæði kornöxin.
„Þetta hérna, getur kennt okkur nokkra lexíu“, sagði
faðirinn. Það verömesta í lífinu finnst ekki alltaf hjá
þeim, sem hreykir höfði sínu með stollti beint upp. Hins
vegar leynist þaö oft á bak við auðmjúka og hógværa
framkomu.
42