Barnablaðið - 01.02.1995, Blaðsíða 6

Framhalds
sagan
Leyndarmál hellisins
eftir Arthur S. Maxwell
Formáli
Þegar ég lít til baka get ég enn séð í huga mér gamla, skrýtna þorpið á
norðvesturströnd Skotlands, þar sem saga þessi gerðist. Ég man þegar ég klifraði niður
skipsstiga gufuskipsins frá Glasgow niður í árabátinn sem flutti mig í land. Ég get séð
þorpsbúa bíða ákafa og forvitna eftir póstinum -og farþegunum- og á bak við þá stóðu
stráþekju hús þeirra í röð á ströndinni.
Ég minnist þess þegar ég leit inn í mörg húsin, líka í hús veiðivarðarins, tveggja
hæða húsið með tígulsteinunum á þekjunni. Ég minnist þess dýrlega útsýnis sem gat á
að líta af fjallatindunum í nágrenninu, ólgandi hafið, eyjarnar með þokuslæðuna og
sólsetrið.
✓
A þessum einmanalega stað fæddist leyndarmál hellisins. Megi það verða
börnum alls staðar hvatning til að finna gleði í því að hjálpa öðrum
og veita þeim huggun og hamingju sem þurfandi eru.
Arthur frændi
1. kafli
Smyglarar eða
njósnarar ?
Það var vart um
annað talað í þorpinu. Oll
önnur umræðuefni hurfu í
skugga spurningarinnar:
„Hver var í helli
McCullums í gærkvöldi'7
Pétur McDonald
gamli, gráskeggjaður
fjárbóndi, hafði orðið seinn
fyrir að koma kindunum
sínum í hús. Hann stytti
sér leið eftir stórgrýttri
fjörunni og gekk þar
framhjá munna gamals
hellis. Þá hafði honum
brugðið illilega.
Oft hafði hann séð
þennan óreglulega hellis-
munna í klettaveggnum. A
yngri árum hafði hann
kannað flesta af löngu,
dimmu og þöglu rang-
ölunum, en nú hafði hann
sér til mikillar furðu, heyrt
hin undarlegustu hljóð
berast frá munnanum.
Hávær högg, eins og hamri
væri slegið í planka í
fjarska. Og enn hafði
undrun hans aukist, er
honum virtist hann heyra
kall.
Vitanlega hafði hann
ekki orðið hræddur - hann,
sem var gamall skoskur
bóndi! Samt hafði honum
skyndilega komið í hug sú
gamla saga, að reimt væri í
hellinum, og það, sem eftir
var leiðarinnar heim, hafði
hann gengið nokkru hraðar
en hann átti vanda til.
Nú var það á allra
vörum. Hver hafði verið í
hellinum? Eitt var víst, að
enginn þorpsbúa kom til
greina. Hvað hefði nokkur
þeirra átt að vilja í hellinn á
þessum tíma? Alls konar
tilgátur voru ræddar fram
og til baka.
Gætu það verið
smyglarar? Varla. Þeir
mundu ekki velja sér stað
svo fjarri þéttbýli, þar sem
unnt væri að koma vörum
á markað.
„Njósnarar"! sagði
einhver. En hvað ættu
njósnarar að hafa fyrir
stafni á þessum fáfarna
stað á norðvesturströnd
Skotlands ?
Þetta kvöld söfn-
uðust íbúar Longview í
smáhópa -og ræddu
atburðinn.
6
Bctmablaðið