Sameiningin - 01.01.1888, Blaðsíða 6

—166—
sem hann sá í draumnuin. þaS er það, sem söfnuðr vor í heild
sinni verðr að gjöra og einstakir limir hans upp frá þessari
stundu, er vér þakklátir og fagnandi getum sagt: „Hér er guðs
hús“. Söfnuðrinn hlýtr að gjöra það, þér hljótið allir að gjöra
það, svo framarlega sem þér viljið, að liðin æfi vor hér í kirkju-
legu tilliti samgildi draumtíma Jakobs. þó að söfnuðinum sé
hér reist veglegt guðs hús, þá er það alveg til ónýtis, þá verðr
það oss til einskis annars en skapraunar og til þess að auka
ábyrgðaihluta vorn, ef menn fyrir ókominn tíma láta sér nœgja
aðgjörðarlausan svefn í andlegu tilliti, eintóma drauma um
kirkju og kristindóm, óákveðna og eitthvað tit í loftið.
(Framhald og niðrlag í næsta nr.i.)
Kirkjan íslenzka í Winnipeg var, eins og getið er um i síðasta
blaði af „Sain.“ að á kveðið hati verið, vígð sunnudaginn næsta
fyrir jól, 18. Desember. Guðsþjónustusamkomum var, að því
er tímann snertir, hagað nálega alveg eins þann dag eins og
tíðkazt hefir að undan förnu á sunnudögum í Winnipeg söfnuði
Islendinga : fyrst hádegisguðsþjónusta, sem byrjaði kl. 11 f. m.,
þar næst sunnudagsskóli kl. 3 e. m. (byrjar annars hálfri kluliku-
stundu fyr), og kvöldguðsþjónusta kl. 7. Auglýsing var áðr
prentuð á íslenzku og henni útbýtt í kirkjudyrum meðal
fólks, sem saman kom þennan dag til þess að taka þátt í þess-
ari fyrstu íslenzku kirkjuvígsluhátíð í Yestrheimi, og var í aug-
lýsingunni nákvæmlega tekið fram, hvernig hátíðarhaldinu
skyldi hagað. Sjálf vígsluathöfnin fór fram í hádegisguðsþjón-
ustunni, sem byrjaði með því að leikið var á organið, sem ný-
fengið var til kirkjunnar, „forspil“ án orða, og gjörði það org-
anleikari safnaðarins Gísli Guðmundsson. Að því enduðu gengu
hinir tveir prestar, sem við staddir voru, nefnilega prestr safn-
aðarins, séra Jón Bjarnason, og séra Friðrik J. Bergmann frá
Garðar, prestr hinna íslenzku safnaða í Dakota, ásamt hinum
þremr fulltrúum safnaðarins : Arna Friðrikssyni, Sigtrygg Jón-
assyni og Vilhelm Pálssyni, inn frá kirkjudyrum og lásu
hátt allir í einu:
Hversu yndislegir eru þínir bústað'ir, drottinn alls herjar!
Mína sálu langar innilega eftir drottins forgarSi; mitt hjarta
og minn Ukami hrópar fagnandi til hins lifanda guðs. Titl-