Sameiningin - 01.12.1895, Blaðsíða 2

—146—
5. Hví léztu’ ei, herra hæsti, 7
þér hiriineskt gjöra tjald,
jar stjörnu glampinn glæsti
þitt guðdóms birti vald ?
Hví bauðstu’ ei englum öllum,
er einn þú lágst á jörð,
aö koma’ úr himna hölluin
og halda um þig vörð ?
6. Nei,hann,sem heimsbyggðalla í
á helgum dœmir stað,
ei hefir það, er halla
liann höfði megi að.
Og ei hann sjálfr átti
hið auma stráið, sem
í nauðum nota mátti
þá nótt í Hetlehem.
Sér lirafnar hreiðr eiga
og hafa þar sitt skjól;
í gienja göngum mega
sér gjöra refar ból.
Öll skepnan hæli hefr,
þar hvíldar njóta má;
en guðs syni’ enginn gefr
það geti’ hann legið á.
Æ, kom þú, kæri herra,
æ, kom þú til mín inn;
mín andvörp aldrei þverra :
Kom inn, kom, Jesú minn !
í hjarta mínu hlúa,
minn herra’, eg vil að þér,
og bið þig ávailt búa,
minn blíði guð, hjá mér.
— —— — — ■
í KIRKJUÁRS-BYRJAN.
I’rédikan út af Lúk. 4, 16—22 eftir ritst. ,,Sam.“, flutt í Fyrstu lútersku kirkju
í Winnipeg 1. sunnudag í aðventu, 1895.
Kirkjuárið byrjar í dag. Byrjar nú eins og æfinlega með
þessum sunnudegi, fyrsta sunnudeginum í aðventu. Og í ár
liggr nákvæmlega heill mánuðr á milli þessa fyrsta aðventu-
sunnudags, hins kirkjulega nýársdags, og hin.s borgaralega ný-
ársdags, nefnilega allr Desembermánuðr. Tíminn, sem á milli
liggr, er stundum litið eitt lengri, stundutn lítið eitt styttri.
En yfir höfuð að tala getr millibilstími þcssi talizt heill mánuðr,
eins og hann nákvæmlega er í ár, Svo það er þá auðsjáanlega
meiningin, að allr lýðr kirkjunnar skuli ávallt vera svona löngu
á undan tímanum, þeim tíma, sem markaðr er niðr í heimsins
almanaki,—einum heilum mánuði á undan tímanum. Eða ef
þetta var ikki upphaflega meiningin, þegar kirkjuárs-hug-
myndin varð til endr fyrir löngu í sögu kristninnar, þá vil eg
samt, að þetta sé meining nú fyrir oss. Eg vil með öðrum orðum,
að safnaðarlýðr vor allr láti þetta forna tvöfalda tímareiknings-