Sameiningin - 01.11.1899, Blaðsíða 15
143
stúdent á prestaskólanum, stór-merkr og einkennilegr kristin-
dómsvinr, hefir með aödáanlegum dugnaði komið á fót og
heldr uppi. En hitt allt af upplaginu tók höfundrinn með sér
hingað vestr, og er það nú til sölu hjá honum, Halldóri S.
Bardal í Winnipeg, og víðar um byggðir Vestr-íslendinga.
Eintakið kostar hér 25 cent. Rœðurnar eru hver annarri ágæt-
ari. Og ætti ekki að J?urfa að hvetja kirkjulega hugsanda
fólk í söfnuðum vorum til að kaupa ritið og lesa það vandlega.
Séra Valdemar Briem að Stóra-Núpi, sem ritstjóri
, Sam. ‘ • ásamt ferðafólkinu hinu, heimsótti sér til stór-mikill-
ar ánœgju, heldr áfram að yrkja sín fögru og þýðu trúarljóð.
Svipr náttúrunnar umhverfis þann bœ, sem nú er prýðilega
hýstr, eins og þar sem allra bezt er á Islandi, er nákvæmlega
eins og sviprinn á öllum þeim skáldskap, sem liggr eftir séra
Valdemar. Enginn snyrtilegri né friðmildari blettr er víst til
á íslandi en í brekkunni, þar sem bœrinn að Stóra-Núpi stendr.
Og þegar upp á núpinn fyrir ofan bœinn er komið, þá víkkar
sjóndeildarhringrinn stórum. Og í þeim sjóndeildarhring
birtist sumt af því, sem stórkostlegast og hátignarlegast er í
íslenzku náttúrunni. Undirlendið mikla í Árnessýslu og Rang.
árþingi allt út til sjávar blasir þá við. Hin miklaþjórsá renn-
andi eftir dalnum austr af núpnum,og Hekla, eldfjallið fræga,
sem allr heimr kann að nefna, rísandi upp í sinni eyðilegu, en
konunglegu dýrð, lengst burtu í sömu átt. Séra Valdemar
bregðr sér stundum upp á núpinn. Og þá verðr sjóndeildar-
hringr hans sem skálds víðtœkari og stórskornari. Hann ætl-
ar ekki að gleyma ,, Sameiningunni “ framvegis. það verðr,
ef guð lofar, áframhald af ljóðum eftir hann hér í blaðinu.
Séra Mattías Jokkumsson er ekki heldr enn af baki dott-
inn. Ritstjóri ,,Sam. “ hafði líka þá ánœgju að sœkja hann
heim á Akreyri. Hann hafði þá fyrir skömmu ásamt mörg-
um norðlenzku prestunum setið á frjálsum kirkjulegum fundi
þar í kaupstaðnum. Og var nýbúinn að yrkja ljóðabálk einn
mikinn til að setja í rit það, er prestarnir ætla að gefa út til
minningar um þann fund og félagsskap þann þeirra á milli, er
stendr í sambandi við þetta fundarhald. þeir eru að leitast
við að endrreisa hið gamla Hólastifti í andlegum skilningi,