Sameiningin - 01.05.1902, Qupperneq 12

44
feinu sinni að ganga, en lærir það smátt og smátt. AöalatriS-
iö í guSstrú Israelsmanna var trúin á guð sem föSur. Hann
leiöir barniö sitt viö hönd sér. Hann kennir því aö ganga.
Hann gleymir því aldrei. Eins og faðir hegnir óþekkum
syni, þegar hann er óhlýðinn, hegnir drottinn lýS sínum, þeg-
ar hann breytir á móti vilja hans. En hann er líka náðugr
og góör og fljótr til aö fyrirgefa. Hans vilja verör aö verða
framgengt í öllu. ÞaS hefir blessun í för meö sér fyrir soninn
aö breyta eftir honum, en ólán og volæði aS virða hann vett-
ugi. ÞaS er fásinna aö ætla sér að fara í kring um hann eöa
beita nokkrum kœnskubrögðum. Fööuraugað sér þaö allt,
og það verör aö engu. Faöirinn er óumrœðilega vandlátr og
kröfur hans háar. En hann er líka réttlátr og gjörir sér eng-
an mannamun. Og ef sonrinn er einlægr og faðirinn verör
var viö einlæga viöleitni hjá honum, þá fyrirgefr hann breysk-
leikann, því hann breytir ekki viö soninn eftir verðleikum,
heldr samkvæmt fööurkærleika sínum.
Þetta er nú í fáeinum dráttum guöstrú gamla testamentis-
ins. Það er trú barnsáranna og unglingsáranna. Öll saga
ísraelsmanna miðar til þess að koma þessari guöstrú inn í
hjörtu þjóðarinnar. Drottinn lét þá fá margfalda og marg-
endrtekna reynslu fyrir öllu þessu.
Á þessum grundvelli birtist svo í fyllingu tímans hin full-
komnari opinberun nýja testamentis tíðarinnar. Jesús Kristr
kemr fram á sjónarsvið sögunnar til að koma mönnunum enn
betr f skilning um föðurkærleik drottins. Hann var maðr að
öllu leyti eins og vér. En hann hafði verið hjá föðurnum frá
eilífð og var ímynd hans veru ; hver sem sá hann, hafði líka
séð föðurinn. Hann hverfr aftr til föðursins, því hann og
faðirinn eru eitt. Hann hefir stofnað andans ríki hér á jörð-
unni í hjörtum allra þeirra, sem á hann trúa. Hann er höfuð
þess ríkis og konungr og allr heimrinn er lagðr undir veldi
hans. Því hann er sjálfr guð. Hver sem trúir á hann, trúir
líka á föðurinn. Og hann opinberaði mönnunum kærleika
sinn með því, að hann lét son sinn eingetinn ganga í dauðann
til að draga þá til sín. Og hann sýndi mönnunum, hvernig
synir þeir ætti að vera og gæti verið, ef þeir elskuðu föSur-
J