Lífið - 01.01.1938, Page 137
135
LÍFIÐ
leiðis er og mönnum kunnugt um það, að einhverju
leyti hvað áunnist hefir, í því að ganga á milli
bols og höfuðs á glæpamannavaldi landsins, og
uppræta þau átumein þjóðfélagsnis, síðan að ,,her-
förin“ í þeim efnum var hafin í fullri alvöru. Þó að
menn viti það, að þetta ,,stríð“ við allskonar ó-
menningu í Bandaríkjunum, eigi eftir að standa
lengi enn, þá trúum vér því, 'að menningin sigri
að lokum ómeninguna, þar sem annars staðar.
Nú virðist kominn sá dagur, að við verðum
líka að leggja út í „stríð“ þó nokkuð í annari
mynd en Bandaríkin, við þann vísi að okkar ó-
menningu og spillingu, sem nú er fædd í okkar
bjóðfélagi, og uppræta hana nú þegar með öllu, á
meðan alt er á bernsku skeiði og auðvelt er að
kippa öllu í lag, á tiltölulega skömmum tíma, og
án þess að það kostaði þjóðfélagið peningaútlát,
sem nokkru máli skipti fyrir okkur, miðað við heill
bjóðfélagsins. Enginn efi er á því, að eftir því sem
seinna er hafist handa með að gera neitt í þessa
■átt, þá verður ,,lækningin“ seinna meir miklu erf-
^ðari, dýrari, og þá fleiri „sjúklingar“ sem alls
bkki læknast, undir neinum kringumstæðum. Það
er svipað lögmál sem hér um ræðir og illgresið í
fförðunum okkar. — Að gæta þess að láta aldrei
^lgresið ná þroska, — þá er auðvelt að verja „ak-
urinn“. Að sönnu býst eg við, að bæjar- og ríkis-
stjórn bregði ekki skyndilega við, að gera neitt í
bussum efnum, þótt eg og aðrir, sem láta uppeldis-
^ál sig nokkru skifta, riti um þessi þjóðþrifamál.
Hinsvegar er eg sannfærður um það, að slíkar