Lífið - 01.01.1938, Page 441

439
LÍFIÐ
að hann tali um ,,kraft“, sem sé höfundur alls
réttlætis og heiðarleika, eða,,skjaldböku“ sannleik-
ans, sem er á harðahlaupi eftir héra lyginnar, og
sem endar með því, að skjaldbaka þessi, nær að
lokum, eftir mikinn eltingaleik í skottið á héra þess-
um, og úr því þarf ekki að sökum að spyrja: hérinn
verður auðvitað alveg undir í þeim viðskiftum; eða
^uð er talinn „hið óáþreifanlega“ eða „algeims
máttur“ (die Kosmische Kraft), eða eind, frumögn
(das letzte Atom) síðast í röð orsaka og afleið-
inga, þegar rakið er aftur á bak, eða frumfrymi,
lífsfrymi (Protoplasma, Urzellstoff), eða bara
„eitthvað“, með þeim forsendum þó, að nafnorðið
guð er þá ritað með stórum staf (upphafsbókstaf).
Vér verðum líka að taka til íhugunar, að það er
mismunur á sjálfstæði og frelsi. Miljónir manna
hafa barist fyrir frelsi, til þess að varpa af sér
erlendu oki, en í eigin brjóstum voru þeir fjand-
menn frelsisins. Maður, innilokaður í fangelsi, er
stynur af löngun eftir frelsi, getur talist vinveittur
frelsinu, þó ekki, að öðru jöfnu, vegna grundvallar-
sanninda þess eða frumatriða; en maður. sem sjálf-
ur or frjáls, er vogar eða fórnar lífi sínu, til þess
sð frelsa menn úr áþján, er hinn r.anni baráttu-
maður frelsisins.
Leið Thomas Paines lá yfir hin æfintýralegu
landamæri lífsins. Einn eftir annan hinna forriu
vh:a hans yfirgáfu hann. Þó hann væri umkriugdur
af ilsku og illkvitni, þó menn forðuðust hann, þó inn-
r0eti hans og lyndiseinkunn væri svert og svívirt og
hann væri útskúfaður og fyrirlitinn, varðveitti