Sameiningin - 01.08.1933, Blaðsíða 5

151
landið, og þá hverfi verzlunardeyfðin af sjálfu sér. En kirkj-
an hefir ekki vald til að dæma um það með eða móti; það
liggur utan við hennar verkahring. Hún hefir ekki fengið
neitt umboð frá Guði til að ganga að þessum hikandi mönn-
um og segja þeim að vera með, eða heita ókristnir menn að
örum kosti. Þessi tilraun er á valdi og ábyrgð stjórnarinn-
ar. En kirkjan er og á að vera laus þeirra mála.
Og yfirleitt þarf kirkjan að forðast það að takast nokkuð
í fang um framkvæmdir á málum, sem eru að öllu leyti hag
fræðileg eða pólitísk í eðli sínu. Hún á ekki að vera hand-
bendi ríkisins eða ambátt stjórnmálanna. Hún á að vera
frjáls.
Það tókst á styrjaldarárunum að fá allmarga kirkjunn-
ar menn til að flytja æsingarboðskap og hernaðarhvöt frá
sjálfum prédikunarstólnum í nafni kristinnar trúar. Sumir
af þeim eru alls ekki stoltir nú orðið af þeirri frammistöðu
sinni og mundu fegnir gleyma henni ef þeir gætu. Satt er
það, að N.R.A. fyrirtækið stendur miklu nær kristnum hug-
sjónum heldur en slríðsmálin. En það er þó ríkismál eftir
sem áður, hagfræðilégt í eðli sínu. En kirkjan hefir sitt
verkefni skýrt og ákveðið frá Drotni. Hún þarf að láta sum
heimsmálin til sín taka, vafalaust, og það miklu meira en hún
hefir gjört; en ekki nema því aðeins að þau beinlínis heyri
undir hlutverk hennar, trúarlegt eða siðferðilegt, að ein-
hverju levti. Það verkefni er henni fullnóg. Hún þarf ekki
að bæta sið sig viðarhöggi eða vatnsburði fyrir ríkisvöldin.
VÍNBA NNSMÁLIÐ
Ef ekki kemur skjótlega eitthvað fyrir, óvænt og undur-
samlegt, þá eru dagar vínbannsins taldir í Bandaríkjunum.
í öllum þeim ríkjum, sem fram að þessu hafa látið ganga til
atkvæða um þetta mál—og þau eru nú orðin nokkuð mörg—
hefir mikill meiri hluti verið á móti banninu.
Þjóðin hefir látið skipast við fortölur hannfénda. Og
margir hafa gripið í þá hugmynd, eins og druknandi maður
í hálmstrá, að lögleg vínverzlun muni einhvern veginn bæta
úr atvinnuleysinu og gjöra skattabyrðina léttari. Það er þó
eftirtektarvert, að síðan bjórlögin gengu í gildi hafa fengist
býsna sterkar sannanir fyrir því, að boðskapur áfengisvina
hefir gengið mjög á snið við sannleikann. Bjórverzlunin átti
að hjálpa bóndanum, en bjórinn er þegar húinn að gjöra
mjólkurmarkaðinum óheyrilegan skaða. Bjórinn átti að
lokka menn burt frá sterkari vínföngum og minka ofdrykkju