Sameiningin - 01.11.1918, Side 8

262
þá kristnu heiimsmálastjóm, sem vér þyikjumst hafa verið að
berjast fyrir, og að veita allan stuðning sem hægt er mönn-
um >eim, sem hafa eygt sýnina, veita þeim að málum í bar-
áttunni fyrir nýjum heirni, réttmætu andvirði alls þess, lsem
vér höfum lagt í sölumar; fyrir alþj óða-st.j órnarfari, er verði
stærsta sporið í áttina til að stofna ríki Guðs á jörð.
Annað finst oss að gjöra ]?urfi: Fyrst friðarjnngið á
að gera út um mál, sem eru siðferðisleg og jafnvel trúarleg
\ fremur en pólitísk, þá ættu allar kirkjudeildir 'heimsins —
mótmælendur jafnt sem kaþólskir —að senda nokkra af sín-
um merkustu mönnum til borgarinar, þar sem friðarstefnan
verður Ihaldin. Verkamannafélögin í öllum löndum banda-
þjóðanna ættu að senda frá sér eríndreka til þingsins, til
þess að halda fram kröfum verkalýðsins. Kirkjan á ekki
minna í húfi en verkmannafélögin, og hún ætti að senda
suma af sínum færustu mönnum og láta þá vera á Iþinginu,
frá því það er hafið og þar til því er slitið.
það gleður oss, að Federal Council of Churches hefir
þegar skipað nefnd manna til þess að íhuga þetta mál, og að
miUiþjóðanefndin í öðru sambandi kirkjulegu, sem nefnist
World Alliance, ihefir ákveðið að ná með/limum sínum saman
á fund mjög bráðlea. petta getur leitt til þess, að nefnd
kristinna kennimanna, úr öllum kirkjudeildum heimsins, hafi
mót með sér, sem sitji jafn lengi, og á sömu stöðvum, eins og
friðarþingið sjálft.
G. G.
Undanhald og uppgjöf.
(Erindi flutt á prestafundi a?S Lundar 19. Sept.).
Eftir séra N. Steingr. Thorláksson.
öðrum var ætlað að flytja erindi um það efni, sem talað
verður um; en af því hann hafði annað mál að flytja, lofað-
ist eg til að gjöra það. Verður því ver gert en eg hefði viljað.
Efnið fanst mér ekki. ótímabært, og finst það ekki enn.
pað, sem uppi er nú efst í hugum allra, og fremst á starfsviðl,
minnir oss á að hugsa vel um það.
f stríðismáluim vorum viljum vér ekkert undanhald og
enga uppgjöf af vorri hálfu, heldur einbeitt og eindregið á-
framhald til sigurs, hvað mikið sem í sölurnar þarf að leggja.
En undanhald og sem fyrst uppgjöf fulla af hálfu óvina
vorra, — það viljum vér. pað er oss ant um. Og fyrir því
er barist af öllum mætti.