Íslendingur - 01.04.1953, Blaðsíða 4

I
ÍSLENDINGUR
MiSvikudagur 1. apríl 1953
stciidmðwr
Útgefandi: Ú tgáfujélag íslendings.
Ritstjórí og ábyrgðarmaður:
JAKOB Ó. PÉTURSSON, Fjólugötu 1
Simi 1375.
Skrifstofa og afgreiðsla í Cráuufélagsgötu 4, sími 1354.
Skrifstofutími:
KL 10—12, 1—3 og 4—6, á laugardögum aðeins 10—12.
PrentsmiSja Björns Jónssonar h.f.
Þingmeirihluti Sjálfstæðisflokksins.
tryggir öryggi í stjórnarháttum
Síðan á útmánuðum árið 1950 hafa Sj álfstæðisflokkurinn og
Frainsóknarflokkurinn faiið tneð stjórn sarnan. Hefir sú stjórnar-
samvinna gengið tiltölulega misfellulaust og árekstralítið, þótt tals-
vert hafi gætt hnútukasts í Tímanum í garð ráðherra Sjálfstæðis-
flokksins af gömlum vana, en lítt hefir verið um fengist. Það var
löngu vitað, að þeir, sem þar halda helzt á penna, dreymir enn
stóra dramna um „vinstri samvinnu“, enda er aldrei gengið svo tiJ
kosninga til Alþingis, að ekki séu gefin fyrirheit um hana, ef kjós-
endur vilji auka þingmannatölu Framsóknarflokksins.
Þegar litiír-er um öxl til liðna tímans og reynt að ná heildarsýn
yfir þátt Framsóknarmanna í stjórnmálum, síðan samstjórn þeirra
með Alþýðuflokknum einuin gufaði upp (og Framsóknarmenn I ta
alJtaf með sölcnuði til), fer ekki hjá því, að mönnum virðist loftvog
flokksforustimnar allan þann tíma hafa staðið „á óstöðugu“. í önd-
verðum marzmánuði árið 1942 rýfur formaður Framsóknarflokks-
ins, Hermann Jónasson,»stjórnarsamsíarf við Sjálfstæðisflokkinn,
og fer þá Sjálfstæðisflokkurinn einn með stjórn um hríð. Árið
1949 er Framsóknarflokkurinn enn aðili að stjórn landsins, — þá
ineð Sjálfstæðisflokbium og Alþýðuflokkiium. I ágústmánuði það
ár, er tæpt ár var eftir af kjörtímabili þáverandi þingmanna, Bendu
ráðlierrar Framsóloiarflolcksins samráðherrum sínum úr hinum
flokkunum úrslilakosti, og hótuðu þingrofi og nýjum kosningum,
ef ekki yrði skilyrðislaust að þeim gengið. Samráðherrarnir etóð-
ust ógnunina og höfnuðu úrslitakostunuin, en Framsóknarráðherr-
arnir slitu þá samstarfi, og varð að efna til kosninga í byrjun vetr-
ar það ár, nokkrum mánuðum áður en kosningar áttu að fara fram
að eðlilegum hœtli. Sátu þeir þó uin kyrrt í ríkisstjórninni fram yfir
kosningarnar.
Strax að þeim kosningum loknum hóf formaður Framsóknar-
flokksins að leita eftir samvinnu um ríkisstjóm við vinstri flokk-
ana, en varð lítið ágengl. Konnnúnistar virtust vel viðmælandi, en
forystumenn Alþýðuflokksins, sem goldið hafði verulegt afhroð við
kosningarnar, vildu nú umfram allt draga sig í hlé og komast í
stjórnarandstöðu, ef það mælti verða til þess að stöðva flóttann úr
flokknuin. Gekk á þessu þófi nokkrar vikur, og endaði sú stjórnar-
kreppa á því, að Sjálfstæðisflokkurinn myndaði einn stjórn. Var
sú stjórn minnihlutastjórn og því of veik til frambúðar. Samt sem
áður Iagði hún fyrir Alþingi eitt merkasta lagafrumvarp síðari ára
— gengisskráningarfrumvarpið, en áður en það hlyti afgreiðslu
þingsins, gekk Framsóknarflokkurinn til 6amvinnu um ríkisstjórn
þá, sem nú situr að völdum. En nú*á nýafstöðnu flokksþingi Fram-
sóknarmanna er samþykkt svohljóðandi tillaga „í einu hljóði“, að
því er Tíminn segir:
„Flokksfnngið telur rélt, að núverandi stjórnarsamvimiu sé lokið
með alþingiskosningum þeim, sem nú fara í hönd, og ríkisstjórnin
segi af sér að kosningunum afstöðnum“.
Með öðrum orðuin: Flokksþing annars stjórnarflokksins, þess
flokks, er átti drýgstan þátt í stjórnarkreppunni í árslok 1949, bið-
ur um nýja stjórnarkreppu að nœstu kosningum loknum.
Þessi alvarlegi skrípaleikur getur haldið áfram að endurtaka sig,
meðan enginn einn flokkur nær meirihluta á Alþingi. Eini flokkur-
inn, sem gæti náð þar meirihluta án sameiningar við aðra flokka,
er Sjálfstœðisflokkurinn. Hann er líka eini flokkurinn, sem lagt hef-
ir sig fram við að leysa úr þeim stjórnarkreppum, sem hinir fiokk-
arnir hafa stofnað til af fádæma ábyrgðarleysi. Þjóðin hefir haft
góða aðstöðu til að fylgjast með því, hve vinstri flokkunum er
gjarnt að hlaupast frá þeirri ábyrgð, sem stjórnendum landsins er
lögð á herðar, þegar illa árar. Það þarf vissulega kjark og mann-
dóm til að sitja í rikisstjórn, þegar aflaleysi, markaðsleysi og lcúg-
unartilraunir erlends stórveldis (löndunarbannið) leggjast á eitt
við að torvelda okkur sæmilega afkomu. En þann kjark og mann
dóm hefir forustumenn Sjálfstæðisflokksins enn ekki brogtið. í
þeim efnum hafa þeir 6ýnt Iofsverða ábyrgðartilfinningu, Þegar
aðrir flokkar finna sér upp tylliástæður til að víkjast undan vand-
anum og skapa þar með stjórnarkreppur, hefir Sjálfstæðisflokkur-
Tiiini 09 unyir
Sjdifstœiismeni
»Fenomen«, »komplex«, »buisness«
Tímamönnum líður illa og eru
nú talsvert uggandi um hag sinn,
enda full ástæða til. Minnimáttar-
kennd þeirra gagnvart ungum
Sjálfstæðismönnum sýndi sig ljós-
lega í grein, sem birtist í Tíman-
mn 19. marz og nefndist „Um
unga Sjálfstæðismenn". — Þessi
minnimátíarkennd þeirra virtist
vera á svo háu stigi, að íslenzk
tmiga ælti ekki orð yfir, og not-
uðu þeir orð eins og t. d. „feno-
men“, „komplex“ og buisness“,
til þess að tjá þessa vandlæting
sína á ungiun Sjálfstæðismönn-
um, sem þeir sögðu að stæðu eins
og múrveggur gegn öllum fram-
förum og heilbrigðu þjóðlífi, og
svo ryðja þeir úr sér rakalausum
ópum um handjárnaða hand-
bendla svindilfyrirtækja. En hjá
þeim vantar allan rökstuðning,
enda varast þeir staðreyndirnar
og fara í kringum þær eins og
köttur heitan graut af góðmn og
gildum ástæðuui, vegna þess að
staðreyndirnar eru migum Sjálf-
stæðismönnum í hag og sýna hið
gagnstæða.
Lækkun skatta á
íágtekjum áhrifalaus
— og þó ............
Og eitt af því, sein þessi auð-
mamiahandbendi hafa unnið, sem
Framsóknarpennanum unga
finnst svona hræðilegt, er að
bera fram frumvarp um lækkun
skatta á lágtekjum. Slikar um-
bætur eiga ekki upp á pallborðið
hjá Framsóknarafturhaldinu og
þeim vefst tmiga um tönn. Þeir
segja, að með þessu frumvarpi
hafi Sjálfstæðismenn rofið gerða
samninga milli stjórnarflokkanna
um hallalaus fjárlög og úllista svo
með mikliun fjálgleik, að þarna
myndi ríkissjóður inissa talsverð-
an lékjustofn og þetta myndi jafn-
vel setja halla á fjárlögin. En svo
seinna í söinu grein er reynt að
gera lítið úr frumvarpi Sjálfstæð-
ismanna og sagt, að þetta frum-
varp muni hafa sáralítil áhrif,
vegna þess að þetta lágtekjufólk
greiði svo lága upphæð í skatt.
Þ. e. a. s. fyrst finnst þeim að
frumvarpið muni svipta ríkiskass-
ann stórri fjárupphæð og liafa
talsverð áhrif á fjárlög, en
seinna í sömu grein rennur út í
fyrir Framsóknarmanninum, og
þessi stóra fjárupphæð verður að
breytingu, sem hefði sáralitil á-
hrif.
Sást yfir fjárhagsáætlun
Reykjavíkur
Hve stór er ekki örvinglai
Framsóknar og hve auðviröile;
eru ekki baráttumál hennar. —
Reynt er að þyrla upp moldviðr
útúrsnúninga og slagorða til þess
að hylja málefnaleysið og hrörn-
unina. Og svo klykkir þessi unga
Framsóknartunga út þaim 19.
marz með því að segja að Sjálf-
stæðismönnum ættu að vera hæg
heimalökin og berjast fyrir
lækkun útsvara á lágtekjum í
Ileykjav.'k, þar sem þeir séu ein-
ráðir, og segir að frá slíkri við-
leitni hafi ekkert kvisast. En þessi
kokhrausti Framsóknarmaður
hefir ekki mikla ást á staðreynd-
um og sannleika og reynir að
sleppa í þoku falsana, því þann
5 febr. síðastliðinn var samþykkt
f j Arhagsáætlmi Reykj aéikurbæj -
ar. Og, þar sem Sj álfstæðismenn
ráða, var samþykkt stórfelld
lækkun útsvara á lágtekj um og
50% hækkun persónufrádráttar.
Staðreyndirnar tala, og hinn ungi
æsingamaður er ber að ósannind-
um og fleipri einu. Og aftan í
þennan samsnúning vitleysu er
hnýtt slagorðum, sem minna ó-
þægilega á konnnúnista, og enn
á íslenzk tunga engin orð til að
lýsa þessuvn „voðamönnum“, sem
eru að reyna að bæta þjóðfélagið.
GoH dæmi um
málefnaleysi
Þessi grein „Tímans“ er ekk-
ert einsdæmi um málflutning og
hringsnúning Framsóknar, heldur
gotl sýnishorn. Athafnir þeirra á
síðasta þingi sýndu Ijóslega, að
þeir hafa engin baráttumál, held-
ur fara imdan í flæmingi og
hindra framgang þjóðnauðsyn-
legra mála. Nægir í því sambandi
að benda á, þegar þeir felldu á-
fengislagafrumvarp stjórnarinnar
inn í engu hvikað. Og við kjósendur höfuin það nú á valdi okkar,
hvort við látmn Framsóknarflokknum cð.a öðrum fíokkum haldast
uppi að skapa svipað stjórnmálaástand og ríkt hefir um .nokkurt
skeið í Frakklandi, þar sem helta má að stjórnarkreppur séu aðra
hverja viku. Við þurfum ekki annað en veita Sjálfstæðisflokknuin
nægilegt kjörfylgi til þess, að hann nái hreinum þingmeirihluta við
kosningarnar í sumar.
Innan vinstri flokkanna þriggja ríkir nú margs konar óánægja
og viðsjár. Þar er hver höndin uppi á móti annarri, og eru fiokk-
arnir all-kvíðandi um sinn hag. Þeir finna, að fólkið er að þreytast
á tækifærispólitíkinni, sein þeim er of gjarnt að reka. í sumar er
tækifærið til að skapa festu og öryggi í stjórnarháttum. Sú leið er
auðvalin. Styðjum öll að því, að sigur Sjálfstæðisflokksins í kosn-
ingunuin verði með þeim glæsibrag, áð hann einn geti myndað
meirihlutasljórn að kosningunum loknum.
ig samþykktu þar með að láta
íúgildandi áfengislög haldast.
em þelr þó sjálfir viðurkenna
ið eru illframkvæmanleg (er
etta ekki afturhald?), en bera
,'o seinna fram frumvarp um að
efa Iíótel Borg undanþágu frá
eirra eigin lögum.
lysteinn samþykkur,
,n samt á móti
• 1 öðru lagi má minna á
mmæli Eysteins Jónssonar, þeg-
ar rætt var um frumvarp Sjálf-
æðismanna um skattfríðindi
sparifjár. Þar sagði hann að hann
æri hlynntur tillögunni og liefði
sjálfur verið að hugsa um að gera
ikuttfríðindi sparifjár að tillögu
sinni, en samt var hann á móti
henni. Þarna er komin mynd af
hinu rétta afturhaldi, þ. e. a. s.
á umbótum lið í orði en ekki í
erki. Slíkur er hringsnúningur
g kosningagrímudans Fram-
óknar.
Málefnin, höft og
hreppapólitík
Við sjáum líka, hvernig Fram-
sólcn hefir notað öll tækifæri til
þess að smeygja helsi hafta, ein-
okunar og skriffinnsku á athafna-
og viðskiptalífið og hvernig þeir
stöðugt hafa reynt að ala á andúð
og tortryggni milli bæja og
sveita, því á þeirri óvild byggist
raunverulega tilvera flokksins,
sem læzt vera flokkur bændanna
en reyndi einu siuni í samstjórn
„krata“ að þjóðnýta jarðir bænd-
anna og gera þá að leiguliðum
og hugðust nota jarðræktarlögin
m. a. til þess (sbr. 17. greinin,
sem þá var). Það er þess vegna
ekki að ástæðulausu að Framsókn
hefir tapað stöðugt að hundraðs-
hlutum frá stofnun hennar, þó að
hún tóri enn vegna óréttlátrar
kosningaskipunar.
Flokkur æskunnar
Æskan hefir séð, hver er
flokkur hennar, og þess vegna
fylkir æskulýður Iandsins til
sjávar og sveita sér ört um Sjálf-
stæðisflokkinn og hina víðsýnu,
frjálslyndu og þjóðlegu umbóta-
stefnu lians. Nægir í því sambandi
að minna á hina geysilegu fjölgmi
í félagssamtökuin ungra Sjálf-
stæðismanna á síðasta ári. Æskan
hefir séð að það er Sjálfstæðis-
flokkurinn einn, sem berst fyrir
því að gefa framtaki hennar út-
rás og gefa henni tækifæri til
þess að Icoma sér áfram og Iifa,
en leitast ekki við að gera hvern
einstakan þjóðfélagsineðlim að
tannhjóli í einhverri ríkis-áætl-
unarvél og ræna hann persónu-
leika sínum að hælti hinna sósial-
isku flokkanna þriggja, Fram-
sóknar, Krata og Komma. Sjálf-
stæð.'sílokkurinn er eini flokkur-
,’nn, sem berst fyrir sætt og sam-
vinnu stéttanna í Jandinu, en
reynir ekki að ota stétt gegn stétt,
sjálfum sér til pólilísks fram-
dráttar, ems og hinir stétta-
flokkarnir þrír. Þess vegna ber
æsku landsins að sameinast und-
ir merki Sjálfslæðisflokksins og
vinria að meirihluta hans á lög-
gjafarsainkmidu þjóðarinnar. —
Þannig er hagsmunum æskmmar
bezt borgið. Joð.