Íslendingur - 26.05.1954, Síða 1

XL. irgaogur
Miðvikudagur 26. maí 1954
23. tbl.
»Lá aldrei rúmfastur,
nema i misling:um«
Smali hjá fríkirkjupresti. — Seinna
bryggjuformaður og íshússtjóri
Rætt við áttræðan borgar a, Konráð Sigurðsson.
Þegar mér barst til eyma, að
Konróð Sigurðsson, verkstjóri,
Glerórgötu 8 hér í bæ yrði ótt-
ræður ó íöstudaginn, nóði ég tali
af honum og bað hann að segja
lesendum blaðsins í stórum drótt-
um író því, sem hann heíði feng-
izt við ó langri ævi, er ég hafði
hugboð um að mundi vera marg-
víslegt, og varð hann vel við.
Fyrst vildi ég frétta um uppruna
hans og uppvöxt.
— Ég er fæddur að Kollaleiru
í Reyðarfirði 28. maí 1874, segir
Konróð. Voru foreldrar mínir
Eygerður Eiríksdóttir og Sigurð-
ur Oddsson smiður og útvegs-
maður. Þegar ég var níu óra, dó
móðir mín, en órið eftir bró fað-
ir minn búi. Eftir það vann ég
hjá vandalausum, þar til ég fór
sjálfur að fást við útgerð.
Hjá séra Lárusi og
Eiríki ríka.
Faðir minn seldi búið á Kolla-
leiru séra Lárusi Halldórssyni fri-
kirkjupresti á Eskifirði, en hann
var þá jafnframt þingmaður
Sunnmýlinga. Réðst ég smali til
séra Lárusar og varð því eflir á
Kollaleiru fyrsta árið. Séra Lárus
þjónaði fríkirkjusöfnuði á Eski-
vildi vistráða þau áfram. En er
hann heyrði, að ég væri þá ráð-
inn, spurði hann mig hvort ég
vildi vera hjá sér áfram fyrir 250
króna árskaup, ef hann gæti feng-
ið mig lausan úr vistinni, og hét
ég góðu um það. En hann fékk
mig ekki gefinn eftir, og bauð þó
bróður mínum 300 krónur í bæt-
Þorskveiðar og
nótabrúk.
Ég fór svo um vorið til Bjarna
bróður míns og stundaði hjá hon-
um þorskveiði í 4 tnánuði. Siðan
var ég í nótabrúki hjá Friðrik
Wathne á Seyðisfirði frá 4. sept.
til 12. marz um veturinn. Fiskuð-
um við 14 þúsund ináltunnur af
síld. Eftir nýárið ísuðum við oild-
ina og seldum til Bretlands. Fluttu
enskir togarar hana út.
Eigin útgerð. —
Kvonfang.
Eftir að ég fór frá Wa'.hne, þá
um tvítugt eða J.tið eitt eldri, fór
ég að fást við útgerð sjálfur.
Gerði ég út í 10 ár, ýmist einn
eða tvo báta, frá Búðum í Fá-
skrúðsfirði. Og á þeseura útgerð-
arárum kvæntist ég frænku rninni,
firði og Reyðarfirði en bjó a GuSkugu ólafsdóUur frá Breið-
Eskiíirði. var svo til ætlast, að
Roregsfðr Birnohirs ikurcymr dhveöin
ég færi þangað til hans um haust-
ið og lærði kristinfræði og fleira
hjó honum um veturinn, en ráðs-
maður hans á Kollaleiru vildi
ekki sleppa mér, heldur hafa mig
með sér við fjárgæzlu um vetur-
inn, og fór svo, að hann réð.
Vorið eftir fór ég að Litlu-
Breiðuvík í Reyðarfirði og var
þar smali næstu 4 ár hjá Páli
Jónssyni bónda, en að því loknu
réð bróðir minn mig 6em \dnnu-
mann til Eiríks ríka Björnssonar
á Karlsskála og konu hans. Spyr
Eiríkur mig, er ég kem, hvað ég
vilji hafa í kaup, en ég bað hami
haga þvi eftir því sem hann væri
vanur að borga vinnumönnum
og teldi sanngjarnt. Greiddi hann
mér 130 krónur og þrjár flíkur
yfir árið, og þótti það ágætt kaup.
Ég var fjármaður hjá karlinum á
vefrum. Þar var ég í tvö ,ár. Seinni
veturinn réð ég mig snemma til
bróður míns frá naistu kross-
messu, án þess0 Eiríkur vissi, en
hann var vanur að tala við hjú
sín þrem nóttuin fyrir jól, éf hann [Siglufjai ðar, og réðst ég þar
dulsvík, og steig ég þar mitt mesta
happaspor.
Síðustu árin, sein ég gerði út,
var nær fiskilaust, svo að ég hætti.
Fór ég þá til Tuliníusarverzlunar
og vann þar við salt- og fisk-
flutninga og fleira hjá Jóni Dav-
iðssyni verzlunarstjóra. Þar var
ég til 1917.
Flytur til Reykjavílcur.
Árið 1917 flutti ég með fjöl-
skyldu inína til Reykjavíkur.
Réðst ég þar til Th. Thorsleins-
son, er rak Liverpool-verzlun, og
var um sumarið bryggj uformað-
ur við síldarsöltun hans á Hjalt-
eyri. Síðar var ég þrjú sumur við
sania starf hjá honum á Siglu-
firði. Árið næsta á eftir réðst ég
til Ólafs Benjamínssonar í Við-
ey. Verkaði ég þar 4300 okippund
af íiski á átta mánuðum.
Og svo var haldið
norður.
Vorið 1923 fluttumst við til
bryggj uformaður hjá Ásgeir
héitnum Péturssyni. Þá um haust- ^
ið fluttum við til Akureyrar og
vorum þar siðan. Byggði ég hús-
ið við Glerárgötu 8 á næsla vori.
Eftir þetta vann ég hjá Ásgeir í
20 ár samfley’tt, fyrst frainan aí
sem bryggjuformaður en síðan
sem ishússtjóri. Eftir að ég hætti
hjó honum hef ég unnið 6em
verkstjóri við netagerð óla heit-
ms sonar míns allt fram á síðustu
ár.
Aldrei rúmfastur
nema í mislingunum.
— Og hvernig befir heilsan
verið um dagana?
—- Hún hefir verið góð. Ég
minnist þess ekki að hafa legið
rúmfastur nema þegar ég fékk
mislingana. Og ennþá er ég við
beztu heilsu. Það eru þá helzt fæt-
urnir. Þeir eru farnir að bila.
Og við röbbum enn saman
nokkra stund. Konráð heíir lagt
liönd að mörgu og befir því frá
ýmsu að segja. Og mimiið er enn-
þá trútt. Og ég kemst fljótt að
raun um, að Konráð hefir verið
óvenju heppinn sjósóknarmaður,
eftirsóttur til starfa allt frá
bernsku, kappsfullur og óvæginn
við sjálfan sig og ófús á að láta
hlut sinn, hvort sem við óvægna
menn eða náttúruöfl var að raiða.
Allt þetta má og lesa úr svipmóti
hans. Enn hefir ellin ekki komið
honum á kné. Enn er hann árla á
fótum dag hvern og býður henni
byrgin. Megi ævikvöld hans verða
honum bjart og milt.
J. 6. P.
Barnakór Akureyrar hefir að
undanförnu æfl af kappi undir ut-
anför sína. Bæjarbúum gefst nú
kostur á að hlusta á kórinn á
uppstigningardag. Mun hann
syngja í Nýja-Bíó kl. 3. Einsöngv-
arar kórsins eru tveir: Anna G.
Jónasdóttir og Arngrímur B. Jó-
hannsson. Söngstjóri er Björgvin
Jörgensson.
Kórinn hefir nú þegar 6ungið
á Húsavík við góða aðsókn og
fékk þar mjög góðar viðtökur.
'Um nasstu helgi mun kórinn
syngja bæði á Dalvík (á laugar-
dag) og á Sauðárkróki (á sunnu-
dag).
Enn van'ar nokkuð á, að kór-
inn hafi fengið nægilegt fé til
fararinnar, og munu því börnin
bjóða happdrættismiða kórsins í
síðasta sinni í dag, en á morgun
(uppstigningardag) verður dreg-
ið í happdrættinu.
Þar sem söngför barnakórsins
er nú fullráðin, ættu bæjarbúar
að gera sitt til að greiða fyrir
för hans með því að sækja sam-
söng hans og kaupa happdrættis-
miða.
Áburðarverksmiðjan vígð
Áburðarverksmiðjan í Gufunesi var vígð s.I. laugardag við há-
tíðlega athöfn að viðstöddu fjölmenni. Ræður flu'tu við það tæki-
færi: Forseti íslands, herra Ásgeir Ásgeirsson, Vilhjálmur Þór for-
stjóri, Steingrímur Steinþórsson landbúnaðarráðherra, Ing-
ólfur Jónsson iðnaðarmálaráðherra. Þá flutti borgarstj órinn í
Reykjavlk ávarp og íleiri gestir, en Hjálmar Finnsson framkvæmda-
stjóri lýsti verksmiðjunni og sýndi hana gestum. Lúðrasveit lék og
Karlakórinn Fóstbræður 6Öng.
Með áburðarverksmiðjunni í
Gufunesi er stórt spor stigið til
eflingar tveim af höfuðatvinnu-
vegum þjóðarinnar, iðnaði og
landbúnaði, og hefir þetta mikla
mannvirki komizt upp á undra-
skömmum tíma. Það má heita
fyrsta sporið til stóriðju, sem
byggð er á orku fallvatnanna hér
á Iandi og væntanlega undanfari
annarra og meiri mannvirkja.
Scxtugasti hlutinn
virkjoður.
í ræðu 6Ínni gat Ingólfur Jóns-
son iðnaðarmálaráðherra J>ess,
að talið væri að virkja mætti í
landinu við sérstaklega góða að-
stöðu um 6 milljónir hestafla. Af
því væru nú virkjuð um 100 þús.
hestöfl, eða aðeins sextugasti
hlutinn. Til heimilisnota þyrftu
íslendingar ekki fyrst um sinn
nema lítið brot af þeirri orku, er
býr í fossum landsins. Þess vegna
verði að koma upp efnaiðnaði í
stórum stíl, er byggist á virkjun
fallvatnanna, ef sá dýrmœti auður
eigi að koma að notum.
Þótt vígsluathöfnin færi ekki
fram fyrri en þetta, hóf verk-
smiðjan áburðarvinnslu 7. marz
s. 1., og er nú áburður fráTienni
kominn víða um land. En siðasta
sólarhringinn fyrir vígsluna fram
leiddi hún 1320 poka af áburði,
e.r nægja mundi á 650 dagsláttur
túns, eftir því sem Villijálmi Þór
forstjóra fórust orð í ræðu sinni.