Íslendingur - 02.11.1955, Síða 2

! SLENDINCUR
2
kirkjuvörður
MINNINGARORÐ
Kristján S. Sigurðsson var
orðinn hálfsextugur, þegar ég
kynntist honum fyrst, og þó
fannst mér þá, að við hefðum
hlotið að þekkjast lengi. Mun
það hafa komið til af því,
hvað hann var strax alúðlegur
og aðgengilegur í allri kynn-
ingu. Við áttum síðan eftir að
vinna saman í ýmsum félags-
málum, og get ég fullyrt það,
að hvar sem Kristján starfaði
í þeim málum, þá lagði hann
sig allan fram til að verða að
sem mestu liði. Það var aðdá-
unarvert, hvað vilji hans var
sterkur og lund hans þjál,
hvað hugur hans var sístarf-
andi fyrir þau málefni, sem
hann taldi að mundu leiða til
bóta fyrir land sitt og þjóð.
Kristján var hófsmaður á
öllum sviðum, og fyrirmynd
annarra í daglegri umgengni,
ævinlega í jafnvægi, alltaf
hlýr og þægilegur, tillögugóð-
ur í öllum málum og fórnfús
með afbrigðum, hvar sem
hann lagði lið, ef honum
fannst málstaðurinn vera góð-
ur.
Af öllum þeim mörgu félög
um, sem Kristján starfaði í,
mun honum þó hafa verið
einn kærast að vinna fyrir
Góðtemplararegluna, enda var
það sannast mála, að ekkert
var honum jafn hugstætt eins
og að vinna gegn neyzlu á-
fengra drykkja og bæta úr því
böli, sem ofdrykkjan skapar
hinni uppvaxandi kynslóð.
Hann vildi eins og margir
aðrir Templarar, bvrgja
brunninn, áður en barnið dytti
í hann. Hann hafði fyrir
löngu fylkt sér undír það
merki, að vinna af alhug að
bindindismálum, og í þeirri
baráttu var engin fórn of stór.
Hann var góður fulltrúi sinna
reglubræðra hvar sem hann
mætti, enda var hann oft bú-
inn að mæta á stórstúkuþing-
um sem fulltrúi templara á
Akureyri.
Aðrir munu verða til að
minnast Kristjáns sem kirkju-
varðar, og hvað hann verður
mörgum hugstæður frá því
starfi, hversu hann vildi leysa
á sem beztan hátt úr hvers
manns vandræðum, hvað
hann var boðinn og búinn til
að liðsinna, og taldi ekki eftir
sér sporin, þó hann þyrfti að
,,,fara margar aukaferðir upp
kirkjutröppurnar. Hann var
ætíð á sínum stað, þegar ein-
hver kirkjuleg athöfn skyldi
framkvæmast. Þar mætti hann
Miðvikudagur 2. nóv.1955
öllum með sama glaða yfir-
bragði, hlýr og traustvekj-
andi. Hann flaustraði engu
starfi af, en var alltaf jafn ró-
lyndur og samvizkusamur.
Mörgum þótti gott að leita
til Kristjáns á verkstæði hans
í Brekkugötu 5 B, þegar þeir
þurftu að fá eitthvað gert í
flýti. Þar var ævinlega um
góða afgreiðslu að ræða.
Hvernig sem á stóð hjá hon-
um, reyndi hann að liðka
þannig til, að hægt væri að
verða við tilmælum þeirra,
sem til hans komu. Við slíka
menn er gott að eiga sam-
skipti.
Heimili Kristjáns var öllum
>pið. Þar var gott að mega
ylla sér, ef tóm var til, og
.pjalla við húsbóndann, sem
/ar ræðinn og kunni frá
nörgu að segja af langri og
starfsmikilli ævi.
Við vinir þínir þökkum
þér, Kristján, fyrir dugmikið
og fórnfúst starf á liðnum ár-
um. Við þökkum hinn brenn-
andi áhuga þinn í bindindis-
málum, og öllum þeim félags-
málum, sem þú starfaðir að.
Megi þjóðin eignast marga
slíka.
B.
Mdtr Kiljon...
Frarnhnld aj 1. síðu.
/yrsta bók hans vakti
strax eftirtekt.
Halldór Kiljan Laxness ólst
upp að Laxnesi í Mosfells-
sveit og hóf þegar á unglings-
árum skáldsagnaritun. Fyrsta
bók hans, „Barn náttúrunn-
ar“, kom út, er hann var að-
eins 17 ára gamall, og vakti
hún óvenjulega athygli. Þá
var hann vart fullorðinn, er
hann ritaði skáldsöguna „Und
ir Helgahnúk“ og „Vefarann
mikla frá Kasmír“.
Síðan þær bækur komu út,
hefir Laxness víða farið.
Hann hefir lagt leið sína suð-
ur um alla Evrópu, austur um
Garðaríki og um þvera og
endilanga Ameríku og ber því
öll einkenni heimsborgarans.
Um engan íslenzkan rithöfund
hefir staðið meiri styrr. Hann
á fjölda aðdáenda, er ekki sjá
til sólar fyrir honum, en hefir
einnig skapað sér andstöðu.
Á engan íslenzkan rithöfund
hefir verið borið væmnara
lof, en þeir eru líka til, sem
ekki vilja lesa rit hans né eiga
þau í skáp sínum. En slíkar
andstæður skapast ekki utan
um meðalmennskuna.
600 þúsund krónur.
Bókmenntaverðlaun Nóbels
4. tlnldkar Tínlistarfélogsíns
Tónlistaxfélag Akureyrar! Stokkhólmi, þar sem hún hef-
heldur 4. og síðustu tónleika ir æft hjá hinni þekktu, rúss-
sína á þessu ári, fimmtudag- nesku söngkonu, Madame
inn 3. nóv. kl. 9 e. h. í Nýja Skilondz, og munu bæjarbúar
Bíó. Mun ungfrú Ingibjörg J fagna því að fá að heyra til
Steingrímsdóttir þá syngja hennar á ný. Á söngskránni
fyrir styrktarmeðlimi félags-
ins og gesti þeirra. Dr. V. Ur-
bancic aðstoðar.
Ingibjörg útskrifaðist frá
Konunglega Tónlistarskólan-
um í Kaupmannahöfn fyrir
nokkrum áxum og hefir síðan
verið fastráðin söngkennari
hjá Sambandi ísl. karlakóra.
Að loknu námi hélt hún tón-
leika í Reykjavík, ísafirði og
hér á Akureyri, við mjög góða
dóma.
Nú er hún nýkomin frá
eru lög m. a. eftir Björgvin
Guðmundsson, Þói'arin Jóns-
I
son, dr. Urbancic, Brahms,
Handel, Mozart o. fl.
Tónlistarfélagið væntir þess,
að styrktarmeðlimir greiði
gjöld sín að fullu við mót-
töku aðgöngumiðanna, sem
verið er að bera út til þeirra
eða til gjaldkera félagsins,
Haralds Sigurgeirssonar. —
Nokkrir aukamiðar fást við
innganginn.
Vctrarslarfsemi Æskulvðshelmilis
templara að hefjast
Undanfarna tvo vetur hefur Góð-
templarareglan á Akureyri rekið Æsku-
lýðsheimili í húsakynnum sínum í
Varðborg. Eins og mörgum er kunnugt
er starfsemi þessi aðallega tvennskon-
ar, þar sem annar hluti hennar fer
fram í námskeiðum en hinn í leik tarf-
semi við leikáhöld og dægradvalir.
Nómskeiðin,
sem aða'.lega hafa verið verkleg, hafa
verið nijög fjölbreytt og þar hefur far
.ð frani kennsla í myndskurði, leirmót-
un, módelsmíði, föndri, bast- og tág-
arvinnu og dansl, svo eitthvað sé nefnt.
Námskeið þessi hafa náð miklum
vinsældum, sérs.aklega meðal unglinga,
og hafa þau ávalt verið vel sótt, enda
:r þar leita t við að þelr sem þau sækja
geti fundið verkefni við 6itt hæfi og
hinar ýmsu námsgreinar svari áhuga-
málum þeirra.
Margur unglingurinn hefir, á undan
förnum námskeiðum, búið til íallega
muni, svo sem hillur, körfur, jólaskraut,
myndastyttur og hver veit nema að við
þessa iðju hafi hann lagt hornstein að
sínu eigin framtíðars.arfi. Með fjöl-
breyttum námskeiðum og skemmtileg-
uin viðfangsefnum ættu unglingar að
geta unað sér vel innan veggja, þar sem
unnið er að slíkum menningarmálum.
Næsta námskeið hefst mánudaginn
7. nóv. og er það nánar auglýst á öðr-
ura stað í blaðinu.
Lcikstofurnar,
Um leikstofurnar í Æskulýðsheimili
templara í Varðborg þarf lítið að
fjölyrða. Margur unglingurinn hefur
kynnst þeim að eigin raun og hafa þær
orðið sérstaklega vinsælar mcðal yngstu
ges'.anna. Þær taka til starfa þann 10.
nóvember og verða opnar þann dag
milli kl. 8 og 10 c. h.
ÍSLENDINGUR
fæst í lausasölu í Bókaverzlun
P.O.B., Bókabúð Rikku. Bóka-
verzlun Eddu og Blaða- og
sælgæti gölunni við Káðhús-
tnrg.
þús. krónur sænskar, eða nál.
600 þús. íslenzkar krónur, og
verða afhent á árlegri Nóbels-
hátíð í Stokkhólmi í desember
n. k. Þetta ei’ álitleg fúlga, —
en sæmdin, — heiðurinn, er
þó meira virði, og verður ekki
til fjár metinn, hvorki höfund
inum sjálfum né landinu, sem
ól hann og fóstraði.
Ríkisstjórnin hefir tilkynnt,
að hún muni beita sér fyrir
lagasetningu, er friði Nóbels-
verðlaunin fyrir skattheimtu
SKJALDBORGAR
BÍÓ
— Simi 1124 —
Mynd vikunnar:
S A B R í N A
byggð á leikritinu Sabrína Fair,
scm g.kk mánuðum saman á Broad-
way. Frábærlega skemmtileg og vel
leikin amerísk verðlaunamynd. Að-
alhlutverkln þrjú eru leikin af
Humphrey Bogart, sem hlaut verð-
laun fyrir leik sinn í myndinni „Af-
ríku drottningin", Audrey Hep■
burn, :em hlaut verðlaun fyrlr leik
sinn í „Gleðidagur í Róm“ og loks
W'illiam Holden, verðlaunahafi úr
„Fangabúðir nr. 17“. Leikstjóri . er
Billy Wilder, sem hlaut verðlaun
fyrir leikstjórn í Glötuð helgi og
Fangabúðir nr. 17. — Þessi mynd
kemur áreiðanlega öllum í gott
skap.
17 amerísk tímarit mcS 2.500.000 á-
skrilendum kusu þessa mynd sem
mynd mánaðarins.
ATHUGIÐ
AÐ SÝNINGARNAR ERU
í SKJALDBORG.
NÝJA BIO
/ kvöld kl. 9, síðasta sinn:
ALLT í LAGI NERÓ
Á föstudag, laugardag og
sunnudag:
Synir skyttuliðanna
Amerísk stórmynd í litum eftir
Alexanders Duma. um hinar frægu
söguhetjur Þrír fóstb.æður.
Aðalhlutverk:
CORNEL VILDE
MAUREEN O’HARA.
Hvílíkt lostæti!
eru að þessu sinni rúml. 190J ríkis og sveitarfélaga.
Sláturtíðin er nú löngu liðin,
með Ijúfar, sætar minningar.
Þeir virðast undur ánægðir með sviðin,
þessir akureyrsku borgarar.