Íslendingur - 13.08.1965, Qupperneq 4

BLAÐ SJÁLFSTÆÐISMANNA f NORÐURLÁnDSKJÖRDÆMI EYSTRA
Kemur út hvern íöstudag. — Útgeíandi: KJÖRDÆMISRÁÐ. — Ritstjóri og ábyrgðar-
xnaður: JAKOB Ó. PÉTURSSON, Fjólugötu 1, sími 11375. Auglýsingar og afgreiðsla:
BJÖRGVIN JÚLÍUSSON, Helga-magra stræti 19, sími-12201. Skrifstofa og afgreiðsla
í Hafnarstræti 107 (Útvegsbankahúsið) III. hæð (innst). Sími 11354. Opið kl. 10-12
og 13.30-17.30. Laugardaga kl. 10-12. Prentverk Odds Björnssonar h.f., Akureyri.
Hvað vilja Framsóknarmenn?
SVO nefnist ein kaflafyrirsögn í sunmidag&pistlr Tímans 8.
þ. m., og er ekki seinna vænna að velta þeirri spurningu
fyrir sér. Allt bendir tiJ, að Framsóknarmenn vilji fyrst og
fremst komast í ríkisstjórn, svo sem gefið er í skyn í niður-
lagi kaflans: '
„Aðeins sterk og samstillt stjórn, sem hvíiir.á breiðum
grundvelli getur fengizt við þessi vandamál svo að vel sé.“
Vanstilling Framsóknarmanna yfir því að vera utan
stjórnar tvö samfelld kjörtímabil leynir ekki á sér, enda
málflutningur Tímans eftir því. Óábyrgari stjórnarandstaða
hefur aldrei verið rekin á Jslandi, hvað þá í öðrum menn-
ingarlöndum, og má þá telja kommúnistablöðin með. Sum-
ir 'kunna að segja, að slíkt sé ótrúlegt, en blöðin tala sínu
óyggjandi máli.
Eitt aðal-„vopn“ Framsóknar í baráttunni gegn ríkis-
stjórninni eru hækkandi fjárlög frá einu ári til annars. Það
telur hún benda á sukk og óráðsíu. Samtímis gengur hún
fram fyrir skjöldu í öllum launakröfum stéttanna og telur
þær sjaldnast nægilega háar, og ættu þó Framsóknarmenn
sem aðrir að vita, að útgjiild ríkisins eru í beinum tengsl-
um við almennt launakerli á hverjum tíma. En annað er
að vita en viðurkenna á því heimili.
Samtímis því, sem Framsókn ýfir sig yfir háurn útgjöld-
um hins opinbera, berst hún skelegg gegn hverri tilraun
til tekjuöflunar, er mæta skal útgjöldunum, s. b. ummæli
hennar um hækkun söluskattsins á sínum tíma. Hún ræðst
á ríkisstjómina fyrir að hafa náð tekjuafgangi framan af
valdaárum hennar, — nú fyrir greiðsluhallá. Hvorugt finnst
henni samandi: að ríkisbúskapurinn beri sig eða beri sig
ekki!
I þessari sömu Tímaklausu stendur skrifað:
„Framsóknarmenn hafa lagt til, að fyllsta aðgæzla yrði
höfð í ríkisrekstrinum og reynt að sporna þar gegn hvers
konar óþarfa eyðslu, sukki og tvíverknaði."
I lvað varðar aðgæzlu í ríkisrekstrinum og sparnað á út-
gjöldum ríkisins má minna á örfáar tillögur Framsóknar í
þá áttina, en áf mörgum er að taka.
í'rír þingmenn Framsóknar flytja tillögu um fjárhagsleg-
an stuðning ríkisins við orlofsheimili. Kynni að kosta eitt-
hvað.
Tveir Framsóknarþingmenn flytja tillögu um undirbún-
ing löggjafar um embætti lögsögumanns. Ekki yrði hann
ólaunaður.
Framsóknarmaður flytur ásamt Hannibal Vald. frv. til
laga um verkfræðiskrifstofu Vestfjarðakjördæmis. Tæplega
yrði luin „gratis“.
Tveir Framsóknarþingmenn flytja tillögu um þjóðarat-
kvæðagreiðslu um samkomustað Alþingis. Hvað kostar
þjóðaratkvæðagreiðsla?
Tveir Framsóknarþingmenn flýtja frv. til laga um verk-
fræðiráðunauta ríkisins á Norður-, AúStur- og Vesturlandi.
Myndi það ekkert kosta?
Og loks flytja 6 þingmenn Framsóknar frv. til laga um
sjö nýja héraðsskóla, og fylgir í greinargerð, að gert sé ráð
fyrir, „að ríkið kosti héraðsskólana AÐ ÖLITJ LF.YTI,
bæði byggingu þeirra og rekstur“. — Dálítill böggull, að
manni finnst til að byrja með.
Tækifærispólitík Framsóknar er orðin mörgum leið, og
þá engu síður gömlum áhaugendum hennar en hlutlausu
fólki. Hvergi er unnt að henda reiður á því í málgögnum
flokksins, hvað hann vill, og niðurstaðan verður því alltaf
á eina lund: Framsókn vill komast aftur í ríkisstjórn. Það
er leitt fyrir annan stærsta stjórnmálaflokk landsins (eða
það var hann við síðustu kosningar), að eiga enga aðra hug-
sjón en þessa eina. Tíminn þarf því ekki að halda spurn-
um fyrir því lengur, hvað Framsóknarmenn vilji. Kjósend-
ur hans og raunar allur landslýður er farinn að skilja það.
EC HEF • alltáf gaman af alls
konar tölum, og. því [yrir-
bæri, sein kallað er á erlendu hiáli
„Statistik" etia ciuhvað þess hátt-
ar. I'ess vegna greip ég Hagtíðindi
fegins hendi, þar sem ég kom inn
í skrifstofu hér í bænum og rakst
þar fljótlega á skrá yfir bilaeign
Islendinga, sem eykst árlega nreira
en þjóðin sjálf. Þar segir að í
landinu hali verið x árslok 1964
31924 bilreiðir, og þar sem í þeim
flota eru 417 stx'xrbifreiðir (al-
menningsbifreiðir), sem taka allt
að 40 inanns, þá ætttx engin vand-
kvæði að véra á því, að allir Is-
lendingar geti labbað samtímis út
í bilreið og ekið eitthvað að heim-
an. Að vísu ertx nokkuð margar
vörtxbifreiðir með aðeins 2ja til
3ja manna rúmi, en þar sem veru-
legur hluti af þjóðinni eru börn
innan við-5 ára aldur, er ekkert
athugavert við að sitja undirþeim,
svo að fleiri höfuð verði i hverj-
um venjulegum bíl en hann er
gclinn út fyrir. Þá a’tti þetta að
geta tekizt með góðu móti. Ef ein-
hver afgangur verður getur hann
tvímennt á 308 biíhjólum.
EN AÐ ÖLLU gamni slepptu, þá
skiptust bifreiðategundir þannig
um sl. áramót: Fólksbifreiðir 7
farþega og færri 25228, átta far-
þcga og flciri (þar í strætisvagn-
ar) 417 og vörubifreiðir 6279. Af
þessum flota var Reykjavík að
sjálfsögðu í hæsta sæti með 13729
bifreiðir alls, næst Gullbringu- og
Kjósarsýsla ásamt Hafnarfirði með
2890 og í 3. sæti Eyjafjarðarsýsla
og Akureyri með 2044. llifreiða-
tcgundir eru ótrúlega margar, eða
113 af fólksbifreiðum og 109 af
vörubifreiðum, og er það mál út
af fyrir sig í sambandi við vara-
hlutainnkaup að leyja innflutn-
ing á hvaða bifreiðategund í
heiminum sem er. Af fólksbifreið-
urn voru 12.2% af tegundinni
Ford, 12.0% fólksvagnar og 9.4%
Willys jeppar. Af vörubifreiðum
voru tvær tegundir langsamlega
liæstar, Chevrolet með 20.2% og
Ford með 19.1%. Langferðabif-
reiðar voru til í hverjum kaup-
stað og sýslufélagi ncma Stranda-
sýslu, en tiltiilulega flestar, miðað
VlSNA
ÞÁHKAS&0T
• BÍLAEIGNIN
• ERFIÐLEIKAR
SIGTJRJÓNS
• 33% VERÐHÆKKUN Á
VEITINGUM
við alla bifreiðaeign, munu þær
vera í ÁrnessýSlu. Svo tölum við
ekki meira um það.
ÞAÐ VIRÐIST margt blása í
fang Sigurjóni Alþýðumanns-
ins, að því er skilja má af skrif-
um hans í síðasta blaði. Hann seg-
ir mann hafa vaðið að sér á miðri
götu og kveðið sig hafa farið mcð
helv..is lygi um liann í blaðinu.
En þetta var þá „vitlaus" maður,
þegar til kom, þ. e. Sigurjón hafði
einhvern tíma sagt eitthvað um
allt annan mann og sættust þeir
upp á það. En lesandinn er mjög
litlu nær.
VlSNA
BÁLKUR
Elli sækir að.
Óð ég gerði oft til þín,
á því sérðu litinn.
Gömlu ferðafötin mín
fara að verða slitin.
Peli.
Ennþá skín og yljar mér
ástarsýnin bjarta,
minning þín, sem ávalt er
innst í mínu hjarta.
Dofnar skinn og daprast trú,
dvín að sinni bragur.
Læknir minn og líkn ert þú
langi vinnudagur.
Á Þorláksmessu.
Gleymast hríðar fannefld flóð,
firðar blíðu vona.
Enn er tíðin trygg og góð,
tíminn Iíður svona.
Byrgir iióla húmið grátt,
hrekst af bóli skíma,
gengin sól að legi lágt,
líður tíminn svona.
Kristinn Bjarnason
(Ómar frá ævid.).
EN SIGURJÓN náði sér fljótlega
niðri. Hann tekur sig til rétt fyrir
hádegið laugardaginn fyrir Verzl-
unarmanna- og bindindismanna-
helgina í ausandi rigningu og
hrakviðri og stöðvar fólk á_ miðri
götu, þ. á. m. frú klyfjaða inn-
kaupatöskum, bögglum og mjólk-
urbrúsum. Sigurjón kveður kon-
una hafa verið afundna og arga,
og hver skyldi vera hissa á því.
Næst segist hann hafa hitt mann,
sem okkur skilst hafa komið beint
úr „Ríkinu“, og hann vill sem
minnst láta tefja sig. Tveir strák-
ar, sem hann stöðvar í mestu um-
ferðinni sunnan við Kaupfélagið
svara honum litlu, segjast ætla
bara að fara eitthvað um helgina
og eru svo hlaupnir. Enn reynir
hann að stöðva mann og spyr,
hvert hann ætli, en hinn spyr á
móti: Hvern fjandann varðar þig
nm það? og svona gengur það.
Eina bjarta svarið, sem Sigurjón
fær, er frá tveim ungum stúlkum,
sem segja honum, að þær ætli í
Vaglaskóg, og það er cina fólkið,
sem 'svarar honum ekki út af.
Enda segir Sigurjón, að þær verði
„eflaust góðir gestir í Vaglaskógi".
EKKI MUN Sigurjón hafa getað
fundið óhentugri tíma til að for-
vitnast um, hvar fólkið ætlaði að
halda sig um helgina. Hann vel-
ur mesta annatímann í mestu um-
ferð vikunnar og í versta veðri
hennar. Ekki von, að fólkið sett-
ist á gangstéttarbrún og þyldi
honum ferðaáætlun sína. En þar
að auki virðist margt þcss fólks,
er hatin stöðvaði þenna morgun í
ösinni í miðbænum, hafa álitið
hann einn þeirra, sem of snemma
að morgni þess dags hefði fengið
sér „eiiium of mikið“, og er varla
unnt að lá fólkinu það, eins og á
stóð. Hefði hann aðeins spurt til
vegar sem ókunnugur maður á
ferð, mundi hann hafa fengið
greiðari svör.
„Peli“ sltrifar:
EG ER einn af mörgum, sem
nenni ekki að bera með mér
hitabrúsa og brauðpakka að heim-
an á vinnustáð, enda neyti oltast
einskis milli máltíða. Þó kemur
það nokkrum sinnum fyrir, ef ég
fer óvenju snemma til vinnu að
morgni, að ég fer inn á sjálfsölu
og fæ mér kaffibolla og fransk-
brauðsneið með osti tim kl. 10 á
morgnana eða um 4-Ieytið á dag-
inn, ef ég sé fram á að komast
ekki í kvöldmat fyrri en cinhverri
tíma eftir 7, en þar á getur á ýmsu
oltið, þar scm vinnutími minn er
ekki fastbundinn.
„NÝIÆGA gekk ég inn í sjálf-
sölu KEA-kjiitbúðarinnar og vakli
mér venjulegan skammt, brauð-
sneið mcð ostflögu og kaffibolla,
rétti stúlkunni við „kassann" hin-
ar venjulegu 12 krónur, en hún
kvað vanta 4 krónur upp á. Ég
reiddi þær skilvíslega af hendi, en
tók j’afnframt að hugleiða, hvort
ekki mundi nú borga sig betur að
stinga einhverju matarkyns í tösk-
una sína á morgnana, er svo stór-
felld verðhækkun verður á slíkum
veitingum, cn ég hafði síðast koni-
ið þarna 2—3 vikum áður. Mér er
ekki kunnugt tnn, að auglýst haft
verið liækkun á kaffi, brauðum,
áleggi, sykri eða neinu því, sem
við kaupum á ]icssum stiiðum, svo
að a.ðalorsiikin fyrir 33% hækkun
á einstökum skiimmtum hlýtur að'
vera hækkuð laun.og svo eru sum-
ir að halda því fram, að launa-
hækkanir þurfi ekki að hafa neirt
áhrif á verðlag. Sams konar hækk-
un mun hafa orðið á báðum sjálf-
sölustöðunum, Sigmúndar-„terí-
unni" og Óskars-„teríunni“, en
gott væri að heyra eitthvað um,
hvort ekkcrt cftirlit sé með verð-
lagi á slíkum stiiðum og þá um
leið, á hverju svo gífurlegar hækk-
anir byggjast,"
ÁFENGISS ALAN
1. apr. til 30. júní 1965
HEILDARSALA.
Selt í og frá:
Reykjavík
Akureyri
fsafirði
Siglufirði
Seyðisfirði
kr. 76.990.705,00
kr. 8.162.030,00
kr. 2.705.975,00
kr. 1.602.280,00
kr. 2.773.920,00
Á sama tíma 1964 var salan
eins og hér segir:
Selt í og frá:
Reykjavík
Akureyri
fsafirði
Siglufirði
Seyðisfirði
kr. 64.222.685,00
kr. 7.514.160,00
kr. 2.116.150,00
kr. 1.543.975,00
kr. 2.223.370,00
Áfengisvamarráð.
(Heimild: Áfengis- og tóbaks-
verzlun ríkisins).
4
ÍSLENDINGUlt