Faxi - 01.02.1964, Blaðsíða 2

Marta Valgerður Jónsdóttir:
Minningar frá Keflavík
Litla-Vatnsnes, dálítið tómthúsmanns-
býli, var á austanverðu Vatnsnesinu, stóð
innst við víkina, þar sem hafskipahöfn
Keflavíkur var síðar gerð. Um aldamótin
og lengi síðar, bjuggu þar.hjónin Bjarni
Jónsson og Jóhanna Jónasdóttir, bæði
dugnaðar- og myndarfólk. Bjarni stund-
aði sjóinn og var lengi formaður á opnu
skipunum, þótti hann fyrirtaks stjórnari,
duglegur og fengsæll. Bjarni var maður
stór vexti, vel vaxinn, teinréttur, breiður
um herðar og þéttvaxinn, fríður sýnum
og allur hinn vörpulegasti. Um hann var
þetta eitt sinn kveðið í bæjarímu:
„A Litla-Vatnsnesi bóndi býr,
sem Bjarni heitir,
frækinn oft sínu fleyi snýr
í fiskileitir.“
Síðar var Bjarni leiðsögumaður á ensk-
um torgurum, og kom það sér þá vel fyrir
hann, að hann var allvel fær í enskri
tungu. Hafði hann á yngri árum dvalið i
Vesturheimi um nokkurra ára skeið. Vann
hann að húsasmíði einhvers staðar í Suð-
urríkjunum og hlóð þá veggi úr múr-
steinum, rétt eins og Steinar í Steinahlíð-
um gerði, er hann dvaldi í Utha, en ekki
veit ég, hvort Bjarni bjó múrsteinana til
sjálfur, eins og Steinar.
Bjarni var vel greindur maður og mun
hafa búið yfir kímnigáfu, sem hann fór
vel með. Hæglátur var hann hversdagslega
og lá fremur lágt rómur. Svona man ég
eftir honum, er hann kom í búð að verzla.
Og í viðskiptum var hann mjög áreiðan-
legur maður, en þá var lítið um peninga-
greiðslu út í hönd, heldur var úttektin
skrifuð í verzlunarbækur og greidd siðar
með fiskafurðum. Mátti á þessu vel greina
skilvísi manna.
Jóhanna, kona Bjarna, var dugnaðar- og
forstandskona og svo hreinleg, að orð var
á gert. Var heimili hennar allt fágað og
prýtt hvern dag út fyrir dyr. Jóhanna var
grönn kona og nettvaxin, í meðallagi há,
lagleg, hæglát í fasi, mjög snyrtileg í bún-
aði, þótt ekki bærist hún á í neinu. Okunn-
ugum gat virzt hún nokkuð alvarleg, en
vel hafði hún tekið á móti gestum, er að
garði bar, er ósjaldan voru næturgestir.
Voru þau hjón bæði gestrisin og góð heim
að sækja.
Á lóðinni umhverfis húsið á Litla- Vatns-
nesi ræktuðu þau hjónin stóra matjurta-
garða og hirti Jóhanna þá af mikilli natni,
enda var uppskeran eftir því bæði mikil
og góð. Stundaði Jóhanna þessa garðrækt
fram til þess síðasta. Eftir því sem fólki
fjölgaði i Keflavík, átti þeim mun fleiri
leið inn að Litla-Vatnsnesi til þess að
kaupa sér jarðarávöxt, einkum rófur.
Jóhanna á Litla-Vatnsnesi var fædd 27.
okt. 1860 á Rútsstöðum í Flóa. Voru for-
eldrar hennar Jónas bóndi þar og kona
hans, Una Jónsdóttir. Jónas var fææddur
28. ágúst 1828 á Rútsstöðum Jónsson,
bónda þar, f. um 1793 í Klausturhólasókn,
d. 21. marz 1857 Jónssonar.
Kona Jóns bónda og móðir Jónasar var
Þórdís, f. um 1796 á Hamri í Flóa, d. 18.
apríl 1856 Jónsdóttir, bónda á Hamri, svo
Gegnishólum og síðast Rútsstöðum, f.
1745 á Strönd í Landeyjum, Einarssonar.
Kona Jóns Einarssonar og amma Jónas-
ar á Rútsstöðum var Hallbera, f. 1753 Er-
lendsdóttir, bónda á Vindási á Landi, svo
Hæringsstöðum í Flóa Helgasonar. (G.
Bólstaðir og búendur, bls. 91).
Kona Jóns á Rútsstöðum (4. júlí 1857)
og móðir Jóhönnu á Vatnsnesi, var Una,
f. 19. apríl 1832 Jónsdóttir, bónda á Efra-
Seli á Landi um eða yfir fimmtíu ár, f.
1753 á Stóruvöllum á Landi, dáinn 16.
des. 1838 á Efra-Seli, sonur Ingvars, bónda
á Stóruvöllum, f. 1708, d. fyrir 1756, Magn-
ússonar.
Kona Ingvars á Stóruvöllum var Hall-
bera, f. 1707, Sigmundsdóttir. Hún bjó
með börnum sínum, eftir lát manns síns,
á Stóruvöllum, en giftist svo aftur Guð-
brandi Jónssyni og bjuggu þau áfram á
Stóruvöllum, og þar andaðist Hallbera
23. maí 1784. Meðal barna þeirra Stóru-
vallahjóna var Magnús, f. 1740. Hann
byrjaði búskap í Stóra-Klofa á Landi með
konu sinni Höllu Jónsdóttur. Þaðan fluttu
þau að Skarði á Landi. Sonur þeirra var
Ingvar bóndi á Skarði, kvæntist 2. okt.
1788 Ingibjörgu Eiríksdóttur frá Bolholti.
Var heimilið í Skarði í tíð þeirra feðga
nafnfrægt, svo sem kunnugt er. Fimm
voru þær Skarðssystur, dætur Ingvars og
Ingibjargar, voru þær allar frábærar að
mannkostum og myndarskap og giftust
allar vel.
Elzta dóttirin, Kristín Ingvarsdóttir, f-
1790, giftist Eiríki sýslumanni Sverrisen.
Dóttir þeirra, Guðlaug, fædd árið 1826,
giftist séra Gísla á Reynivöllum, Jó-
hannessyni. Þeirra sonur var Brynjólfur,
bóndi í Skildinganesi við Skerjafjörð, f-
Hjónin Bjarni Jónsson og Jóhanna Jónasdóttir.