Faxi - 01.03.1970, Blaðsíða 1

Frá æskulyðs-
deginum í Stapa
Blómlegt félagslíf meðal æskulýðs
getur þróazt innan kirkjunnar
Rœða, flutt í Stapa, á œskulýðsdegi þjóðkirkjunnar.
Við heyrum mikið talað um hið svo-
kallaða unglingavandamál nú í dag, það
er hneykslast á unglingunum og unga
fólkinu og mikið rætt um hvers konar
spillingu þeirra á meðal. A öllum tímum
hafa verið til unglingavandamál, misjafn-
lega stór og mikil, en flestir, sem komnir
eru til nokkurs aldurs, telja, að aldrei hafi
þau verið jafn alvarleg og nú í dag. Ekki
skal ég leggja neinn dóm á það, hvort svo
sé, en öll getum við verið sammála um
það, að margt mætti betur fara hjá æsku-
fólki nú í dag.
Eg held ég megi segja það, að þeir tímar,
sem við lifum á, séu tímar meiri og örari
breytinga heldur en nokkurn tíma hafa
verið, tímar, sem bjóða upp á fleiri og
stærri tækifæri fyrir ungt fólk, en einnig
timar, sem gefa tilefni til meiri freistinga
°g þar af leiðandi fleiri vandamála að
glíma við, svo að það má með sanni segja
Jóhann G. Jóhannsson.
að það sé erfiðara nú en oftast áður að
vera ungur og óharðnaður.
Margar fleiri ástæður liggja að baki
þessara vaxandi vandamála en einungis
breyttir tímar. Ein þeirra er aukið trúar-
leysi nú til dags, og það hversu mjög fólk
hefur fjarlægst kirkjuna og kristindóm-
inn. Margir virðast álíta, að trúin sé eitt-
hvað dautt og dottið uppfyrir, eitthvað,
sem tilheyri fortíðinni, er nútímamaður-
inn þurfi ekkert á að halda. Margir álíta
einnig, að trúleysi okkar tíma stafi bein-
línis af því að menningin sé orðin svo
mikil og víðtæk. Þekkingu og tækni hafi
fleygt svo fram, að maðurinn sé orðinn
sjálfum sér nógur. Hann geti algerlega
séð um sig sjálfur og þurfi því ekkert að
vera upp á Guð kominn. Trúin beri því
aðeins vott um vanþroska og menn hljóti
þess vegna að segja algjörlega skilið við
hana. Það er vissulega satt, að menning
og þroski hefur aukizt verulega á seinni
árum, en það er ekki þar með sagt, að
slíkt gefi okkur nokkra ástæðu til að hafna
trúnni. Menn eru síður en svo vaxnir upp
úr því að trúa, því að trúarþörfin er hverj-
um manni meðfædd. Sagt hefur verið, að
enginn þjóðflokkur hafi fundizt svo frum-
stæður, að ekki hafi hann haft neinn