Faxi - 01.11.1975, Blaðsíða 8

MINNING
Steindór Pétursson
F. 31. DES. 1905 — D. 19. ÁGÚST 1975
Oft er skemmra til skapadægurs en
við, skammsýn tímans börn, gerum ráð
fyrir. Sú varð raunin á með vin minn
og frænda, Steindór Pétursson, sem varð
bráðkvaddur að morgni hins 19. ágúst
síðastliðinn. Reyndar var það vitað, að
hann gekk ekki heill til skógar hvað
heilsu snerti frá því í síðari hluta sein-
asta árs, en fáa mun þó hafa grunað,
að verkalokin hinztu væru þegar á næsta
leiti.
Hann hét fullu nafni Þorsteinn Magn-
ús Steindór Pétursson og fæddist að
Ytri-Bægisá í öxnadal á gamlársdag
31. des. árið 1905. Foreldrar hans voru
hjónin Pétur Magnússon og Fanney Þor-
steinsdóttir, sem um þær mundir voru
þar í húsmennsku. Hann var elztur af 8
bömum þeirra hjóna. Þau komust öll til
fullorðinsára og eru 6 þeirra á lífi, tveir
bræður og fjórar systur.
Tveggja eða þriggja ára gamall flutt-
ist Steindór með foreldrum sínum vest-
ur í Skagafjörð. Þar dvaldist hann á
þeirra vegum og átti heimilisfesti hjá
þeim fram að fermingaraldri. En þau
áttu lengst af heima að Krossanesi í Vall-
hólmi. Oft var Steindór þó að heiman á
þessum árum, sem smali eða léttadreng-
ur hjá bændum þar í sveitinni. Ferm-
ingarvorið hans gerðist sá örlagaríki
sorgaratburður, að Pétur faðir hans
drukknaði, hinn 8. júní árið 1920. Heim-
ilið var sárfátækt, og Fanney átti ekki
annarra kosta völ en að sundra barna-
hópnum sínum. Elztu börnin urðu að
vinna fyrir sér og brjóta sér sína eigin
braut. Þau yngri voru tekin í fóstur af
vandalausum. Aðeins yngsti sonurinn
fylgdi móður sinni.
Fanney er enn á lífi, 89 ára að aldri.
Hún dvelur nú að Hrafnistu í Reykja-
vík.
Steindór var um árabil vinnumaður
á ýmsum stöðum í Skagafirði. Hann
varð snemma þrekmikill dugnaðarmað-
ur, vel verki farinn og drengur góður,
í hinni beztu merkingu þess orðs. Var
hann því eftirsóttur starfsmaður og átti
margra kosta völ, þegar um vistráðn-
ingar var að ræða. Persónulega er mér
vel kunnugt um, að meðal margra
þeirra Skagfirðinga sem Steindór vann
hjá, og kynntist á þessum árum, skildi
hann eftir þau spor vináttu og virðing-
ar, sem áratugir megnuðu ekki að má i
brott .Hann var alfluttur að norðan,
þegar ég fór að muna eftir mér. En oft
heyrði ég hans minnzt, þegar ég var
drengur, og alltaf að góðu einu.
Árið 1928 fór hann á vertíð til Vest-
mannaeyja. Þaðan réðist hann til vinnu-
mennsku að Hala í Holtum til Ingimund-
ar Jónssonar, er síðar varð kaupmaður
í Keflavík, en bjó þó búi sínu þar eystra.
1 Hala dvaldist Steindór næstu árin.
Á sumrin vann hann við búið, en á vet-
urna var hann vertíðarmaður í Vest-
mannaeyjum á vegum Ingimundar, en
þá var altítt meðal bænda, að þeir sendu
vinnumenn sína í verið.
Á þessum árum kynntist Steindór
ungri heimasætu úr Þykkvabænum,
Guðrúnu Gísladóttur frá Vesturholtum,
hinni ágætustu konu.
Þau fluttust að austan árið 1932,
stofnuðu heimili í Hafnarfirði, en bjuggu
þar aðeins skamma hríð. Þaðan lá svo
leiðin til Keflavíkur. Þar gengu þau í
hjónaband, á 2. hvítasunnudag árið
1935. Og í Keflavík áttu þau helmili sitt
alla tíð upp frá því, lengstaf að Austur-
götu 16.
Þau Steindór og Guðrún eignuðust 7
böm. Elzt þeirra er Gíslína Guðrún,
húsmóðir í Englandi, giftWilliam Fams-
worth, yfirmanni í flugher Bandaríkj-
anna þar, næst henni Petra, hún var bú-
sett í Bandarikjunum, gift Richard
Sims. Hún lézt 13. ágúst árið 1969. Þá
er María, húsmóðir í New York, gift
Norman Weiner, húsgagnasala, Lýður
Ómar, flugmaður, búsettur í Keflavík,
kvæntur Guðlaugu Jóhannsdóttur, Ragn-
heiður stundar verzlunarstörf á Kefla-
víkurflugvelli, býr hjá móður sinni, Jón
Axel, stundar nám í endurskoðun,
kvæntur Brynju Sigfúsdóttur, þau búa
í Reykjavík, og yngst er Guðrún Dóra,
nemandi í Verzlunarskóla íslands, til
heimilis hjá móður sinni. (Tvö síðast-
töldu börnin eru ættleidd barnabörn).
Einn son átti Steindór áður en hann
kvæntist. Hann heitir Sigurður og ólst
hann upp á Akureyri hjá móður sinni,
Sigríði Guðmundsdóttur, en fluttist suð-
ur til föður síns eftir að hann var upp-
kominn. Hann býr í Keflavík, starfar á
vegum íþróttabandalags Keflavíkur og
er kvæntur Sigríði Marelsdóttur.
öllum þessum börnum sínum var Stein-
dór ástríkur faðir, og svo umhyggju-
samur að af bar. Og stórt og hlýtt var
rúmið, sem bamabömin áttu í hjarta
hans. Þar áttu þau auðvitað öll jafnan
hlut að máli, en af eðlilegum ástæðum
mun þó Steindór litli, nafni hans, sonur
Ragnheiðar, hafa staðið honum allra
næst, af því að hann dvaldist alla tíð á
heimili afa síns og ömmu.
Hjónaband þeirra Steindórs og Guð-
rúnar var einstaklega farsælt og gott.
Steindór ver umhyggjusamur heimilis-
faðir, Guðrún frábær húsmóðir. Þau
vom sannir höfðingjar heim að sækja.
Hlýtt var viðmót og fádæma rausn voru
þeim báðum eðlislægir eiginleikar. Það
geta allir borið um, sem eitthvað þekktu
til að Austurgötu 16. Þangað var gott
að koma, og gott var þar að dvelja, um-
vafinn þeirri hjartanlegu hlýju, sem
þau hjónin bæði — og börnin öll —
bjuggu yfir yfir í svo ríkum mæli.
í Keflavík stundaði Steindór fvrst al-
menna daglaunavinnu. En áður en lang-
ir timar liðu var hann ráðinn verkstjóri
100 — FAXI