Straumar - 01.08.1928, Side 3

STRAUMAR
MÁNAÐARBIT UM KRISTINDÓM OG TRÚMÁL
2. árg.
Reykjavik, i ágúst 1928
8. tbl.
Óttinn við skynseinina.
„Og drottinn guð bauð manninum og sagöi: Af
öllum trjám í aidingarðinum máttu eta eftir vild; en
af skilningstrénu góðs og ills, af því mátt þú ekki
eta, því að jafnskjótt og þú etur af því skalt þú
vissulega deyja".
Gen. 2, 16. 17.
Þessar voru hugmyndir Gyðinga um ein hin fyrstu
afskifti Jahve, guðs þeirra, af manninum. Hann bannar
honum að eta af skilningstrénu góðs og ills. Ástæðan var
sú, að hann þoldi ekki að maðurinn yrði ,,sem einn af oss“.
Hann var afbrýðissamur. Eins og hver annar austurlenzk-
ur harðstjóri óttaðist hann vald mannsins, ef hann
næði að vaxa upp úr því að vera skynlaus skepna. Afleið-
ingin af því, að maðurinn gerir tilraun til að verða eins
og guð, var sú, að Jahve bölvaði jörðinni mannsins vegna
og rak hann úr Paradís.
Enn eru til nienn sem hyggja að guði sé það vanþókn-
anlegt, að menn þrái að verða eins og guð — þrái að eta
af skilningstrénu góðs og ills. Það er sama guðshugmynd-
in, sem þeir tilbiðja og Gyðingar forðum. Þeir hafa enn
ekki drepið harðstjórann í sál sinni. Þess vegna verður
eigi þversfótað þar fyrir „guðhræðslunni“.
Öll hræðsla er siðspillandi og eklci mönnum samandi.
Hræðsla í trúarefnum er upphaf allrar villu og grimdar.
Af henni sprettur hverskonar forherðing gegn sannleik-
anum, sem er mesta syndin gegn heilögum anda.
Kristur kom til að frelsa menn frá óttanum, til að
kenna mönnum að guð væri enginn harðstjóri heldur kær-
leikur. Hvílíka sneypu gera þeir menn guði sínum, sem