Straumar - 01.05.1929, Page 6

68
STRAUMAR
Þar býr svo margt dulið, svo margþættar og fjöl-
breyttar tilfinningar, að enginn dauðlegnr maður er full-
dómbær um þær, jafnvel ekki hjá nákunnugum.
Vörumst því að dæma nokkum mann vantrúaðan. En
alskygn guð þekkir og skilur hjartalag hvers af oss. Hann
sér þar eigið eðli sitt á ýmsu þroskastigi og í ýmsum
myndum, fólgið í hjörtum, sem vér rannsökum vart til
hálfs. Myndi nokkur yðar voga sér að dæma það hörðum
og hugsunarlausum dómi og eiga á hættu að afneita sjálf-
um guði í hjarta náungans.—- í bræðrum og systrum kan-
versku konunnar, hvar sem menn byggja gjörvallan heim,
liggur falinn frjóangi, kvistur eða hrtsla, sem sífelt kann
að vaxa og þroskast, ef það er virt og verndað, og verð'.ir
að lokum að meiði mikillar trúar, sem ber ávöxt.
Vor
Kom, ljós og dögg, og lífga fölvar grundir,
og lækna, Drottinn, mannlífs sár og undir.
Kom, gullna tíð, með gjöf í hverju spori.
Ó, guðs náð kom, með friðarsælu vori.
Og legg hið unga blítt að þínum barmi,
hið beygða’ og veika styð þú mildum armi;
og anda’ á það, sem enn er dofið, kalið,
og að því hygg, sem leynist týnt og falið.
Ó, signdu nú hvert foldarfræ, svo dafni
og fái að þroskast skaparans í nafni.
Og efldu sérhvað gott í muna manna,
svo megi vaxa blessun kynslóðanna.
Þorsteinn Kiistjánsson.