Nýja konan - 01.07.1934, Qupperneq 2

2
Nýja konaii
um eða útsendurum þeirra tak-
ast að blekkja okkur með ýms-
um loforðum um að sitja fyrir
vinnu eða öðrum slíkum að-
ferðum, sem þeir nota tii þess
að rugla stéttarskyldu okkar.
Heldur byrjum nú þegár að
undirbúa baráttuna í sumar.
Fylkjum okkur allar sem ein
uin taxta »óskar« og jtá mun-
um við sigra.
Verkakona.
Kauptaxti
Verkakvennafélagsins »Osk« Siglufirði fyrirárið 1934.
A. Ákvæðisvinna.
Fyrir að kverka og salta hverja tunnu síldar
— — — — magadraga liverja tn. síldar
— sykursalta —
— — — — krydda
— — — — salta smásíld —
— — hausskera og slógdraga —
— — slægja — — —
— — — — krydda — — —
— — slóg- og tálkndraga —
— — rúnnsalta — — —
Fyrir hverja tunnu síldar, sem ílokkuð er, hækka
verkunarlaunin um
Fyrir hverja tunnu síldar, sem þvegin er, hækka
verkunarlaunin um
Fyrir aðrar verkunaraðferðir, sem frarn kunna að koma, sé sam-
ið á almennum verkakvennafundi.
kr. 1,10 pr. tn.
— 2,00 »
1,20 »
1,30 »
— 4,00 » —
- 2,75 »
3,(XI »
- 2,00 » —
- 2,50 »
- 0,75 »
0,50 » —
0,10 »
B. T í m a v i n n a.
ísliúsdagvinna fyrir að panna síld.............kr. 1,10 pr. klst.
Fyrir aðra íshúsvinnu .........................— 1,25 —
Ishúseftirvinna fyrir að panna síld ...........— 1,65
Fyrir aðra íshúseftirvinnu ....................— 1,80 — —
Almenn dagvinna ........................... — 1,00 —
eftirvinna...........................— 1,50 — —
Öll helgidagavinna............................ 2,00 —
Kaffitími tvisvar á dag án frádráttar.
Helgidagatímakaupið gildir yfir jafnlangan tíma og í kauptaxta
Verkamannafélags Siglufjarðar.
C. Hlunnindi fyrir aðkomustúlkur.
Fríar ferðir fram og til baka.
Hreingerningar á »brökkunum« undir eftirliti heilhrigðisnefnar.
Upphitunartæki í öllum íhúðarherbergjum. Frí kol og olía.
Allt á kostnað atvinnurekenda.
Siglufirði 19. apríl 1934.
Stjórnin.
hér í vor á einstöku stöðvum,
að fyrir 100 af lalira voru að-
eins greiddir 70 aurar, í stað
80 aura, þá nægir ekki að sam-
tökin á einum vinnustað fjalli
um jietta, heldur verða stúlk-
urnar í jjessari iðnaðargrein að
taka sig allar saman um, að láta
jietta ekki viðgangast.
Hvernig geta þær gert þetta?
Stúlkurnar hafa sitt verklýðs-
félag, sem ákveða m. a. taxtann
VimiumeuM
í sveií.
»N. K.« átti fýrir stuttu tal
við verkamann, sem undan-
farið liafði stundað vinnu-
mennsku í sveit. Honum sagð-
ist svo frá:
í síðustu 5 ár hefi ég verið
vinnumaður Iijá stórbændum í
sveit. Ég fór á fætur kl. 5 f. li.
og vann til kl. 10—11 á kvöld-
in. Vinnutíminn var því að
jalnaði 77 tímar á sólarhring.
Ég fékk aldrei frídag, livað j)á
sumarfrí, öll þessi ár. Kaupið,
sem mér var greitt í pening-
um, var að jafnaði 400 kr. á
ári, eða liðlega 30 kr. á mán-
uði. Ég veit að fjöldi vinnu-
manna uin land allt á við svip-
uð eða jafnvel enn verri kjiir
að húa.
Þessi lýsing vinnumannsins
sýnir Iiinn takmarkalausa jiræl-
dóm, sem jiessi hluti verkalýðs-
ins á við að búa.
Vinnumenn! Sendið hlöðum
verkalýðsins: »Verklýðsblað-
inu«, »Verkamanninum«, »Nýja
tímanum« o. s. frv. greinar urn
kjör ykkar.
Ræðið um nauðsynlegustu
endurhæturnar á kjörum ykk-
ar og bindist síðan samtökum
í hverri sveit til að létta af
ykkur versta jjrældómnum og
ókjörunum.
og getur ráðið miklu um að-
húnaðinn á vinnustöðvunum.
Þetta verklýðsfélag . gerir ekk-
ert til j)ess að rétta hlut stúlkn-
anna vegna þess, að í stjórn
|)ess sitja konur, sem eru undir
verklýðsfj andsamlegum áh ri f-
urn og ekkert reyna til að fá
kjör stúlknanna hætt og jafn-
vel reyna að hindra j)að. Þeim
tekst j)að |)ó ekki, séu samtök
stúlknanna sjálfra nógu sterk,
eins og j)egar þær hækkuðu
með samtökum sínum taxtann
á millifiski í vor. Til j)ess því
að lá j)ví framgengt, sem allar
stúlkur eru sammála um að