Útvarpstíðindi - 08.06.1942, Qupperneq 12

Munib sveitina.
Á kvöldvoku Búnaðarfélagsins í vetur flutti
Bjarni Ásgeirsson ágætt erindi, er hann nefndi:
,,Konan“.
M. a. benti hann á, með réttu, að nauðsynlegt
væri, að hafa fleiri kvennaskóla hér. Vegna þess
hve mörgum ungum stúlkum er, sökum rúm-
leysis, árlega vísað frá kvennaskólunum, fara þær
oft í aðra skóla en þær höfðu ætlað. Þessi vönt-
un á húsmæðraskólum í sveit er e. t. v. oft or-
sök þess, að ungu stúlkurnar hverfa úr sveit-
inni á haustin. ,,Svo fara piltarnir á eftir“ sagði
Bjarni.
Hann gat þess einnig, að hin margvíslegu
þægindi kaupstaðaheimilanna ættu mikinn þátt
í að draga fólkið til sín. Þessu dettur engum í
hug að neita.
En hann gleymdi að geta þess, að sveitin hef-
ur margt til síns ágætis, sem kaupstaðinn vant-
ar.
Vitanlega er mjög nauðsynlegt að hafa vist-
lcg, björt og hlý húsakynni. En ég vildi ekki
skipta á íburðarmiklum húsbúnaði, dýrum gólf-
ábreiðum, djúpum stólum, málverkum og öðru
slíku, og hinu holla andrúmslofti sveitanna, tún-
inu kringum húsið mitt eða bæinn, og öðrum ó-
mctanlegum gæðum sveitalífsins. Hve miklu
mun það líka vera hollara að taka reiðhestinn til
ferðalaga en bíl með bensínlykt og reykjar-
svælu.
Það, hve margir kaupstaðabúar hverfa í sveit
á sumrin, sannar, að það er eitthvað, sem vantar
í bæjunum.
Eg veit, að mörg kaupstaðakonan skilur, að
það er nauðsynlegt, að barnið hennar dvelji í
sveit því til heilsubótar. En hversu glaðar yrðu
þær ekki margar, ef þær ættu þar sjálfar lítið og
snoturt heimili.
Mikið er nú rætt og ritað um burtför unga
fólksins úr sveitinni, en aftur minna um það,
hvað gera þurfi til þess, að það telji sér fært að
vera þar um kyrrt.
Unga fólkið þráir að eignast sín eigin heimili.
og skapa sér sjálfstæð störf. Sjálfstæðari og fjöl-
breyttari en einhæfan og framtakslítinn búskap.
Það þarf að hjálpa unga fólkinu til þess að ná
þessu takmarki.
Það þarf að skapa möguleika til þess í sveit-
inni.
Það vantar rafmagn.
Það þarf að koma á fót vinnustofum í sveit-
inni, þar sem rekin væri margskonar iðnaður,
samhliða ræktun og búskap.
Eg vil að endingu óska þess, að sem flestir
hefðu í huga, það sem skáldið sagði:
..Starfið er margt, en eitt er bræðrabandið,
boðorðið, hvar sem þér í fylking standið...."
Sveitakona.
Rödd úr Keflavík..
Eg er alveg sammála litlu sveitastúlkunni,
sem skrifaði í 23. hefti Útvarpstíðinda. Mér
finnst vera alltof 'mikið um symfóníur og þessi
stóru verk eftir Debussy o. fl. Það er alltof
lítið um íslenzk ættjarðarlög og létt lög, svo
sem kvartettlög og harmónikulög. Á sunnudög-
um t. d. byrjar dagskráin stundum með kvart-
ett, í B-dúr eða septett, þá kemur hádegisút-
varp með svipaðri músík, og þar næst miðdegis-
útvarp með fantasíum og svo byrjar kvölddag-
skráin með symfóníum. Væri nú ekki ráðlegra.
til þess að gera öllum til hæfis, að hafa t. d.
létt lög í miðdegisútvarpinu. Eg býst alveg við,
að langtum fleiri hlusti á brezka tímann, sem
byrjar klukkan 17,15 (þó að of mikið sé áf jazz-
inum í honum), heldur en á miðdegisútvarpið
á sunnudögum. Svo finnst mér að ekki ætti að
spila sömu danslögin þessa tvo tíma, sem þau
eru leikin á laugardögum og sunnudögum. Og
að síðustu vildi ég biðja útvarpsráð að láta
Bjarna Böðvarsson og hans vinsælu hljómsveit
koma oftar fram.
, .Kcflvikingur'.
Illa valinn tími.
Það vakti undrun mína, þegar ég sá í Út-*
varpstíðindum fyrir vikurnar 10.—25. maí birt
viðtal við Sigurð Nordal prófessor, þar sem sagt
var frá því, að«hann ætlaði að hefja erindaflokk
um heiðindóm, lífsskoðanir og siðareglur for-
feðra okkar.
Að vísu vakti þab ekki undrun mína, þótt
prófessorinn ætlaði að tala um þetta efni, held-
ur hitt, hvaða ár9tími erindunum var valínn.
352
ffrVARPSTÍDlNÐl