Útvarpstíðindi - 02.06.1947, Page 13

ÚTVARPSTÍÐINDI
229
Heill, heill! Vér búumst brátt í stríð
og beitum sverði’ í orrahríð.
Nú fram með ótrauð hjörtu’ og sterka
hönd
að höggva af oss sárrar smánar bönd!
StriSssöngur drengja og karla.
KÓR: Vér sinnum ei hættum, en sækjum
nú á,
svo að þitt veldi, Jehóva, þjóð megi sjá.
II. ÞÁTTUR.
(Hátíð, haldin í tilefni af-unnum sigri
yfir hersveitum Apolloníusar, landstjóra
í Samaríu, og Serons, erindreka land-
stjórans í Cælesýríu. — ófriður, hafinn
af sýrlenzkri herdeild frá Egyptalandi,
undir forystu Gorgiasar, er orsakar
örvílnun meðal Israelsmanna. — Júdas
vekur að nýju dvínandi hugrekki þjóðar-
innar, svo að hún snýst gegn óvinunum.
— Þeir, sem lieima sitja, láta í ljós fyrir-
litningu sína á heiðinni slcurðgoðsdýrk-
un, er saurgað hafði lielgidóminn í Jerú-
salem, og þá ákvörðun sína, að tigna
Guð ísraels og engan annan).
Kór.
KÓR: Sjá, féndur hnigu! Þannig falla
þeir,
sem þjóðar Júda inæta hvössum geir.
Rezitaliv.
ÍSAK: Ó, hetjan Júdas, um það yrkja niá,
hve Apollóníus féll í sverða-þrá,
öl-l Samaría flýði’, og flóttann rakst
þú frækilega’, í bak þeim sverðum
stakkst.
Þú óðst um allan lierinn, líkl og ljón,
í lambahóp sem gerir mikið tjón,
og Seron féll, sá slolti Sýrlands son,
með sínu liði - móti allri von.
Dúett og kór.
LEA og RACHEL: Zíon lvftir höfði hátt!
Hefjum söng og bumbuslátt!
Kór: Ilefjum söng og bumbuslátt!-
Rezítatív.
JODAS: Sætt óma ljóðin eyrum tnínum
og englar hlusta, lofts við rið, [við
þau ljúfu lögin á,
sem líða yður frá.
Aría.
JÚDAS: Lof sé þér, guð,
þú gafst oss sigurinn,
þér einum heiðurinn!
Gef föllnum frið!
Rezítativ.
SENDIROÐI: ó, Júdas, — ó, þér bræður!
Nýtt biturt, blóðugt stríð
nú brátt mun verað háð!
Ei bíð!
Því annars verðum vér að bráð
þeim mikla Antíokkus, sem frá Egyptó
út sendir grimman Gorgías, sem marg-
an vó,
því Ptólómeus hefur Memfis misst.
Nú mætum vcr þá fyrst
þeim hrausta Gorgías, sem sjálfur á
að eyða Júda Iýð og sverði’ að slá.
Passacaglia.
LEA og KÓR: ó, Israel, hve aumt er þá
' jiitt ástand, glæstum sigri kominn
frá.
Rezítátiv, aría og kór.
JÚDAS: Milt sverð! A móti Gorgíasi’ ég
geng!
Hinn grimmi Edóms-jarl skal ekki feng
þeim fagna, er hann fýsir helzt að ná,
nei, fyr skal hann míns Drottins veldi
sjá.
Nú þeytið lúðra borgarhliðum hjá
og heitið alla vaska drengi á!
Já, hlustið: Aftur út á rómu-völl!
Einbeittni’ og réttur hrcyfa stærstu
fjöll.
DRENGIR: Nú þeytið lúðra borgarhlið-
um hjá
og heitið alla vaska drengi á!
SAMKÓR: Já, heyr, já, heyr, það ógna’
og yndis kall,
og ef vor bíður ósigur og fall,
vér hnígum fyrir frelsi, trú og land!