Bankablaðið - 01.12.1952, Síða 15

18. árg. 3.—J+. tölubl. 1952.
HYEBT STEFNIK?
1 síðasta blaði var nokkuð rætt um þró-
un verðlags og kaupgjaldsmála síðustu ár-
in. Varað var við hinni miklu öfugþróun
þessara mála og hvatt til að snúa við og
gera raunhæfar ráðstafanir til úrbóta. Að
vísu má segja að orð séu annað en athafn-
ir. Hægara sé að mæla heldur en að leggja
á ráðin og finna þá lausn, sem varanleg sé.
Allir munu vera sammála um að ekki sé
hægt að una því ástandi, sem nú er ríkjandi
í málum þessum, en fáir eru þess umkomnir
að segja fyrir hvað gera skuli. Verkalýðs-
samtökin og samtök opinberra starfsmanna
hafa komið með sínar tillögur, en það eru
kröfur um hækkað grunnkaup, því þessir
aðilar telja réttilega að kjör þeirra séu svo
kröpp að ekki er viðhlýtandi. Bændasam-
tökin notuðu sér heimild hinna svokölluðu
sex-manna nefndar og hækkuðu söluverð
landbúnaðarafurða að miklum mun. Sam-
tök útvegsmanna benda á mjög slæma af-
kornu sjávarútvegsins á liðnu ári og krefj-
ast mikilla ívilnana. Iðnrekendur telja og
að mjög sé að þeim kreppt í þjóðfélaginu og
unnið sé markvist að eyðileggingu iðnaðar-
ins með þeirri þróun mála, sem nú er.
bannig er hvar sem augum er litið hætta
á ferð. Það mætti ætla, að þegar jafnmiklir
alvöru tímar og þessir eru framundan, þá
myndu allir þessir aðilar undir forsæti
ríkisstjórnarinnar, taka höndum saman og
reyna að finna lausn á þessum mikla voða.
En því fer fjarri að útlit sé fyrir slíkt. Hver
hendin er á móti annarri, hver vænir ann-
an um óheilindi og enginn vill neitt á sig
leggja til samkomulags. Því miður er ég
ekki þess umkominn að skera á knútinn
og segja hér er lausnin og framkvæmið
hana. Hitt vil ég fullyrða, að með sameigin-
legum átökum allra sem hér eiga hlut að
BANKABLAÐIÐ 25