Jazzblaðið - 01.03.1950, Side 13
Ha rmonikusíöa n
Ritstjóri: BRAGI IILIÐEERG.
í síðasta hcfti sagði ritstjóri blaðsins, að
ég rnundi skýra eitthvað frá brezkum har-
monikuleikurum. Vegna þess hve dvöl mín
í Englandi var stutt, gafst mér ekki tæki-
færi til að hlýða á neinar hljómsveitir.
Hins vegar hlustaði ég- á útvarpspróg'ram,
þar sem harmonikuleikarinn Tito Burns
koin fram. Hann er með sex manna hljóm-
sveit, sem leikur lítið annað en Bc-bop lög.
Tito er einn af beztu harmonikuleikurum,
sem ég hef hlustað á, tækni hans ei' mjög
mikil og jazzhugmyndir framúrskarandi.
í þetta sinn birtir harmonikusíðan myndir
þær, sem lofað hafði verið að birta fyrir
nokkru. Þær eru af Toralf Tollefsen hin-
um norska og bandaríkjamanninum Art
VanDannne. Ekki verður hægt að birta
mynd af Lýð Sigtryggssyni fyrr en í næsta
hefti, en hér á eftir kemur svo grein um
Tollefsen.
Til ritstjóra Harmonilcusíðurniar.
Mig langar til að spyrja um, hvort ekki
sé hægt að fá lög útsett fyrir harmoniku?
Eg hef reynt mikið, en ekkert oiðið ágengt.
Þakka svarið fyrirfram. — Þorhjörn.
SVAR: Harmonikuútsetningar er hivgt að
fá. Þær hafa til slcamms tíma fengist í
Hljóðfærahúsinu og víðar.
Til Bruga Hlíðberg:
Eg þakka mjög vel fyrir ágæt svör við
spurningum mínum á síðustu Harmoniku-
siðu. Eg sé, að það cr mjög gagnlegt fyl'ir
litt kunnandi harmonikulcikara að fá góöar
upplýsingar um það, hvernig bezta aðferðin
sé til að leika á harmoniku, svo að maður
hafi bæði gagn og' gaman af.
1. Eg' var að lilusta á grammofónplötu
fyrir stuttu, leikna af Toralf Tolicfsen.
Það var lagið „E1 Reiicario11. Því miður
cr cg svo ófróður um rétt nöfn á ýmsum
viöurkennum i harmonikuleik. Síðast i lag-
inu er iíkt sem belgurinn á harmoniku sé
hristur, sem jafnframt, að því er mcr virð-
ist, framleiðir titring á öllum þejm nótum,
sem niðri eru. Hvernig má þetta vera?
2. Hvar er hægt að fá lög á nótum fyrir
Harmoniku, ég á við íslenzk danslög?
3. Er mjög vont að fá lög raddsctt fyrir
harmonikukonsert?
Með fyrirfram þakklæti. — Elli.
SVAR: 1. Það er alveg rétt. Þetta til-
hrigði lagsiris er leikið á hann hátt, að
drætti belgsins er skipt ótt og títt án jiess
'að lyfta fingrunum af diskantnótunum. í
livert skipti, sem belgnum er skipt, slitngr
tónninn í sundur, jafnvel þó hendinni sé
vkki lyftfrá hljómhorðinu, atriði, sem murg-
ir harmonikuleikarar gleyma alloft að gera.
Tilhrigði þetta er mjög skemmtilegt, en
krefst mikillar tækni í meðferð lagsins. Það
er í daglegu tali nefnt hinu dáfalleggnafni:
„Belghris tin gur“.
^lLíí 13