Prentarinn - 01.01.1944, Qupperneq 9

Þorvaldur Þorkelsson fimmtugur
— verkstjóri í 25 ár
Þegar menn standa á merkum timamót-
um ævinnar, þykir rétt og sjálfsagt að bera
á þá lof og hæla þeim á hvert reipi, í ræðu
og riti. Ef hófs er gætt, er verðmæti falið
í slíkum mannlýsingum, en oft er það svo
ríflega úti látið, að viðkomandi maður kikn-
ar undir lofræðunum og það sem átti að
verða sígild lýsing, verður hreinasta skrípa-
mynd í augum samborgaranna.
Þorvaldur Þorkelsson er maður með heil-
steypta skapgerð og mótaðan persónuleika
og mundi því standa jafnréttur eftir, þó aus-
ið væri yfir hann lofgerðarrausi úr öllum
áttum, en slíkar aðfarir munu vera honum
næsta hvimleiðar, og skai þvi reynt að þræða
götur raunveruleikans í eftirfarandi orðum.
Hinn 20. desember síðasti. stóð Þorvaldur
á fimmtugu. Flestir munu undir slikum kring-
umstæðum taka sér frí frá daglegum skyldu-
störfum sjálfan hátíðisdaginn. En á Þorvaldi
er ekki sjáanlegur neinn hátiðasvipur, og það
er ekki fyrr en um kl. 4 að hann rankar
við sér og getur slitið sig frá hinu daglega
annríki til að helga sig starfi gestgjafans.
Jafnsnemma byrja gestirnir að streyma heim
til hans, hlaðnir árnaðaróskum. Þangað koma
vinir og frændur, félagar lians úr prent-
arafélaginu og þó sérstaklega samstarfsmenn
lians úr Félagsprentsmiðiunni, því margir
þeirra hafa unnið þar með honum yfir tvo
tugi ára. Þorvaldur býður gestina velkomna
Hann heldur léttilega á hinum fimmtiu ár-
um. Hár maður og beinvaxinn, þéttvaxinn og
karlmannlegur, en mýkt unglingsins i öllum
hreyfingum. Gestunum er skipað niður með-
frani borðum og veitt ríkulega. Gestgjafa-
starfið leikur i höndum Þorvaldar og gætir
þar sýnilegra áhrifa frá margra ára verk-
stiórastarfi. Ræðuhöld hefjast, glens og gam-
anvrði fiúka. hárbeittum skeytum er beint
að afmælisbarninu. en Þorvaldur gripur þan
á lofti með sinni alkunnu fyndni og rökvísi,
stuttorður og gagnorður, er lítið um mála-
lengingar gefið, — segir það í einni setn-
ingu, sem aðrir flétta langa ræðu utan um.
Þannig líður kvöldið. Fyrstu gestirnir fara
að týnast burt og aðrir nýir bætast við —
ekkert hlé á heimsóknum. Hér koma gaml-
ir félagar Þorvaldar úr Prentarafélaginu, og
ræðuhöldin halda áfram. Margs er að minn-
ast, ýmislegt þarf að rifja upp frá löngu
samstarfi. Þorvaldur hefur unnið við prent-
verk i 35 ár og þar af verið verkstjóri í
setjarasal Félagsprentsmiðjunnar um 25 ára
skeið. Verkstjórastarfið er tvíþætt, annars
vegar sú hliðin, sem að viðskiptamönnunum
snýr, en þar er mest um vert að geta gert
öllum til hæfis og þar er Þorvaldar sterk-
asta hlið, enda þekkja margir utan prent-
arastéttarinnar „Þorvald i Félags“. Hins veg-
ar er stjórn og umsjón með starfsliði prent-
smiðjunnar og tilsögn og fræðsla til handa
nemum. Er það erilsamt starf og útheimtir
natni, nákvæmni og smekkvísi, og tel ég eng-
ar ýkjur, þó fullyrt sé að Þorvaldur sé öll-
um þessum kostum búinn i rikum mæli. Eins
og prenturum er kunnugt, hvílir kennsla og
uppfræðsla nemanna nær eingöngu á verk-
stjórunum. Þó að prentsmiðjustjórarnir séu
hinir opinberu lærimeistarar, þá er starfi
þeirra þannig háttað, að þeir hafa ekki að-
stöðu til að umgangast nemana við hin dag-
legu störf þeirra. Það eru þvi verkstjórarn-
ir, sem hafa á hendi hlutverk kennarans,
og undir hæfileikum þeirra og dugnaði er
þvi árangur námsins að miklu leyti kominn.
Lærisveinahópur Þorvaldar er orðinn all-
fjölmennur, enda kemur það í Ijós þegar á
Phentarinn 23