Prentarinn - 01.12.1944, Síða 14

Svar til Stefáns.
Það gladdi mig sannarlega að heyra grein fé-
lagsbróður míns hr. Stefáns, er hann birti í III.
blaði (Viðaukablaði) „Kveldstjörnunnar", er mér
virðist eiga að vera sem athugasemd við grein
mína í II. blaði „Kveldsti.“ með því líka að hann
nefnir mörg atriði í henni, en ef svo er, sem eg
get til að hann eigi við þá grein, þá hefur honum
mistekist að skrifa undirskrift hennar, en það
er ekki annað en að byrja að aptan og lesa undir-
skriftina fram eptir.
Viðvíkjandi efasemi hans um atriði það, er
eg drap á í grein minni, skal eg gefa honum þá
upplýsingu að hann hefur þar dregið rjetta á-
lyktun út úr orðum mínum, að eg átti við at-
vinnumál vort.
Jeg get ekki annað en dáðst að hinni framúr-
skarandi kurteisi og undirgefni við vinnuveit-
endur, sem mér finnst grein hr. Stefáns lýsa hjá
honum, liar sem hann talar um, að koma vinnu-
veitendum vorum til þeirrar sannfæringar, að
það sé þeim sjálfum fyrir beztu, að láta oss hafa
meira kaup, eða bæta kjör vor á einhvern annan
hátt. En eg skal geta þess, að jeg hefi aldrei og
mun aldrei láta það í ljósi, að eg áliti þess þurfi
að vjer komum þeim til þeirrar sannfæringar;
en eg þykist skilja að hr. Stefán álítur þess þörf,
ef vér ætlum að bæta kjör vor. Heldur hann
virkilega að j)að sé algjörlega úti með oss, ef
vér breytum öðruvísi en þeim bezt þóknast. Ég
held ekki, því ef þeir komast af án okkar, j)á
getum vér engu siður komist af án þeirra. Og
er það ekki sanngirniskrafa af oss, þótt vér vild-
um varðveita rétt vorn gagnvart þeim, eins og
þeir vilja varðveita rétt sinn gagnvart oss. Eða
álitur hr. Stefán vinnuveitendur guði verkamanna?
Ég get ekki litið öðrum augum á þá, en þeim, að
þeir séu blátt áfram einn málspartur, og vér þá
annar, og j)ar af leiðandi liggur j)að í augum
uppi, að hvor málspartur um sig, veður að gæta
réttar síns gagnvart hinum.
Jeg mun síðar, þá er tími leyfir, fara nokkr-
um orðum um möguleika á framkvæmd kjara-
bóta vor prentara og tryggingu atvinnu vorrar.
12—11.
*
Ritdeilur þessar halda svo áfram í næstu
blöSum „Kveldstjö,rnunnar“, en vegna ltess að
5. tölublað er glatað. slitnar jtráðurinn og
þykir því ekki ástæða til að birta meira af
því hér, en i næstu blöðum munu birtast
sýnishorn úr „Prentaranum“, sem hóf göngu
sina 10. mars 1887. — Stafsetningu „Kveld-
st.jörnunnar“ hefur hér verið haldið óbreyttri
og verður svo gert framvegis í þessum
greinaflokki.
i-
Sigurður Helgi Björnsson
prentari og prentsmiðjueigandi á Akureyri
Hann var fædd-
ur á Akureyri 17.
ágúst 1891. For-
eldrar hans voru:
Björn Jónsson rit-
stjóri og prent-
smiðjueigandi og
kona hans' Helga
Helgadóttir frá
Birnufelli i Fell-
um, og áttu þau
eigi önnur börn.
Björn var sonur
Jóns bónda á Ein-
arssföðum Óiafssonar hreppstjóra á Stokka-
hlöðum, Jónssonar. Móðir Björns var Hall-
dóra Ásnnmdsdóttir, systir Einars alþ.m. i
Nesi, en móðir Halldóru var Guðrún dóttir
Björns í Lundi.
Helgi nam í æsku prentiðn hjá föður sín-
um og starfaði við prentsmiðju hans að und-
anskildum stuttum tima, er hann dvaldi við
prentiðn á Siglufirði, Eskifirði og í Reykja-
vik. Er faðir hans deyr, árið 1920, tekur
Helgi við rekstri pentsmiðjunnar ásamt
Þórhalli Bjarnasýni, er átti hlut í henni.
Ráku þeir Þórhallur prentsmiðjuna i félagi
fram til 1929, er Þórhallur flytur til Reykja-
víkur. en síðan rak Helgi prentsmiðjuna einn
til dauðadags, 1. febrúar 1943.
Helgi var maður dulur í skapi, en vin-
fastur og trygglyndur. og svo mikill vinur
vina sinna að hann sást vart fyrir. Frænd-
rækinn var hann í bezta lagi, hjálpsamur
og drengur í raun. Hann var manna gest-
risnastur, og voru ýmsir kunningjar hans og
ættingjar ufan af landi gestir hans lengri og
skemmri tíma, er þeir komu til bæjarins.
í húsinu Norðurgötu 17 hafði hann dvalið
allan sinn aldur, frá því að nokkur hús,
24 Prentarinn