Prentarinn - 01.01.1974, Síða 16

síðuslu nefndi hann, að mjög bráð-
lega yrði að gera eitthvað afgerandi
varðandi heilbrigðis- og hollustuhætti
í prentsmiðjum hér á landi og greindi
einnig frá þeim vanda, sem skapast
vegna mikillar aukavinnu sem flest-
allir launamenn þurfa að vinna og
þeim lamandi áhrifum sem Jrað hefur
á allt félagslíf.
Undirritaður sagði frá samningun-
um og rakti ftarlega samningaviðræð-
urnar, hvaða vandamál var við að
glíma hverju sinni og skýrði að síðustu
frá því sem fólst í samkomu.aginu.
Noregur
Gunnar Kokaas skýrði frá því, að
Iniið væri að ná samningum um starfs-
svið trúnaðarmanna. Þeir eiga nú að
hafa aðstöðu til að fylgjast með samn-
ingaviðræðum og á það að gera þeim
auðveldara að hafa eftirlit með því
að samningarnir séu haldnir. Ekki er
ætlast til að trúnaðarmenn taki Jrátt í
framleiðslunni, en þelr eiga að hitt-
ast reglulega og bera saman bækur
sfnar og Jreir eiga einnig að hafa á
vinnustað aðstöðu til fundahalda og
hafa vald til að stöðva vinnu ef þeim
sýnist svo, með einhverjum takmörk-
unum þó.
Gunnar sagði, að samningaþólið
hefði staðið nokkuð lengi og að lok-
um hefði deilan farið til sáttasemjara.
Sent var bréf til trúnaðarmanna og
Jreir beðnir að setja á aukavinnubann.
Þannig myndaðist mikill þrýstingur á
mörg stærstu fyrirtækin. Nefndi hann
sem dtemi Verdens Gang, sem er eitt
útbreiddasta dagblað Noregs, og sagði
að tap þeirra vegna aukavinnubanns-
ins hefði verið um 200 þúsund norskar
á dag. Þessi mikli þrýstingur varð til
Jress að sáttatilboð kom mjög fljót-
lega frá sáttasemjaranum og tók hann
inn í tilboðið mikið af upphaflegum
kröfum. Við allsherjaratkvæðagreiðslu
var tilboðið síðan samþykkt með 80%
atkvæða.
Launin hækkuðu 1. apríl s. I. um
53—110 kr. norskar á viku og 1. apríl
1975 hækka Jrau aftur um 42—90 kr.
Vaktaálag hækkar úr 90 kr. í 110 og
úr 100 kr. í 140 kr. Þá fengu þeir
hækkun á framlagi vegna námskeiða
og umskólunar, og vinna við filmu-
setningarvélar er nú eingöngu fyrir
iðnlærða. Ýmislegt fleira fengu þeir,
en ég hef hér rakið það helsta.
Reíkningar Nordisk Typograf-
Union 1973
Þegar sjóðurinn var stofnaður var
hugmyndin sú, að hætt yrði greiðslum
til hans Jiegar eignirnar væru komnar
yfir 5 milljónir sænskra króna. Nú
er því takmarki náð, en verðgildið
er ekki það sama og þegar sjóðurinn
var stofnaður. Spunnust af þessu
nokkrar umræður og þótti flestum að
áfram yrði að greiða til sjóðsins, en
þó þyrfti að athuga nánar hvort rétt
væri að sameina sjóðinn öðrum sams-
konar sjóðum, sem eru í eigu bók-
bindara og offsetmanna. Sú staðreynd,
að nú eru öll félögin sameiimð nema
hér á íslandi, hlýtur að hafa mikil
áhrif í ]>á átt. Niðurstaðan varð sú,
að fresta ælti greiðslum til sjóðsins
Jretta ár, en reyna að komast að sam-
komulagi um framlíð sjóðsins á ráð-
stefnu grafísku sambandanna, sem
halda á nú í nóvember.
Eitt félag bókagerðarmanna
á NorSm-löndum
Á síðustu árum hafa komið upp
raddir í |)á átt, að heppilegt væri að
gera eitt félag úr öllum norrænu bóka-
gerðarfélögunum. Engin niðurstaða
fékkst í þeim umræðum og var talið að
betur þyrfti að rannsaka kosti þess
og galla. Kom fram að miklir erfið-
leikar væru á því, að eitt félag færi
með samningana fyrir alla starfshóp-
ana í löndunum fimm. Samningarnir
væru bæði ólíkir milli landa og á milli
starfshópa.
Starf noriaena tækniráðsins
Næst var rætt um hið viðamikla
verkefni tækniráðsins og kom fram,
að mikils er af Jrví að vænta í náinni
framtið. Þar sem HÍP hefur sent
fulltrúa á tvo fundi ráðsins og þeir
munu skýra nánar frá verkefnum
tækniráðsins hér í Prentaranum fjöl-
yrði ég ekki frekar um það að þessu
sinni.
Næsti dagskrárliður var um Jrað
livar draga ætti línu á milli starfs-
manna ritstjórnar og iðnlærðra í sam-
bandi við nýja tækni við dagblaða-
framleiðslu. Nokkrar umræður urðu
um Jretta atriði, en ekki voru fyrir-
liggjandi nógu miklar npplýsingar til
þess að hægt væri að taka ákvarðanir.
Var því ákveðið að afla nauðsynlegra
gagna þar að lútandi og senda þau
tækniráðinu til afgreiðslu.
Þar með var dagskráin tæmd og ekk-
ert annað eftir en að ákveða hvar og
hvenær næsta þing skyldi haldið.
Aarne Koskinen hað um orðið og
sagði finusku samtökunum væri heiður
gerður, ef næsta Júng gæti orðið í
Finnlandi í ágúst 1975. Var það sam-
þykkt með dynjandi lófaklappi.
#
Ég hef hér að framan dregið fram
það sem mér þótti athyglisverðast í
ræðum manna á ráðstefnu þessari, en
geri mér hins vegar ljóst, að mat
manna í Jrví efni er æði misjafnt. Á
svona ráðstefnum er nær eingöngu
rætt ttm þau vandamál, sem við er að
glíma liverju sinni hjá félögunum og
])ess vegna er einkar lærdómsrikt fyrir
okkur að sækja þær.
Ólajur Emilsson.
Skammarlega lág
fjárveiting til iðnskóla
'Þrátt fyrir eilíft hjal ráðamanna inn
nauðsyn á eflingu verkmenntunar í
landinu, virðast fjárlög hinnar nýju
ríkisstjórnar okkar ekki bera með sér,
að umhyggja sé borin fyrir því máli í
reynd.
Samkvæmt fjárlögum er sama upp-
hæð veitt til bygginga iðnskóla og sl.
ár, en það þýðir í raun, um 50%
skerðiugu, vegna hinnar gífurlegu
verðbólgu sem hér hefur öllu tröll-
riðið.
Þannig hefur, þrátt fyrir að allir
viðurkenni nauðsyn aukinnar iðn-
fræðslu, verið komið freklega í veg
fyrir að hún mcgi Jnóast á þann hátt,
sem hagkvæmastur er — að iðnnámið
verði flutt að öllu leyti inn í iðnskól-
ana og meistarakerfið afnumið. — hm.
16
PRENTARINN